ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 676

บทที่ 676 ตายแล้วใช่ไหม ไม่มีลมหายใจแล้ว

จิ้นเฟิงเฉินคิดถึงเรื่องนี้ เขาจะวางใจได้อย่างไร เขาแทบอยากจะลงเล่นด้วยตัวเอง คอยดูแลเธออยู่ตลอด24ชั่วโมง

แต่เมื่อทำเช่นนี้ เจียงสื้อสื้อจะต้องสงสัยอย่างแน่นอน

เขาจึงเลือกวิธีที่รองลงมา ส่งคนไปปกป้องเธอ

ปรากฏว่าความจริงนี้เป็นตัวบ่งบอกว่าเขามีวิสัยทัศน์ที่ดี

เจียงสื้อสื้อนั่งลงกับพื้นอย่างงุนงง นานมากก็ไม่ได้สติกลับมา

ผู้หญิงคนนั้น ทำไมต้องให้เธอถึงตาย?

ตนไม่รู้จักเธอเลย อีกอย่าง เธอไม่มีเงินกินข้าว ตนถึงได้อยากช่วยเธอ

ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เจียงสื้อสื้อสงสัยอย่างมาก

เมื่อเจียงนวลนวลสบตากับเจียงสื้อสื้อ เธอรู้สึกว่าเลือดเธอถูกแช่ในน้ำแข็งตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำให้ร่างกายของเธอเย็นยะเยือก

เธอไม่คาดคิดว่าเจียงสื้อสื้อจะยังมีชีวิตอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้

เธอไม่มีแผนสำรอง ตอนนั้นเจียงนวลนวลรู้สึกทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย

ภาพของจิ้นเฟิงเฉินปรากฏขึ้นในหัว เจียงนวลนวลหน้าซีดขาว รอยยิ้มที่มุมปากเริ่มหายไป ถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกหวาดกลัว

ครั้งนี้ จิ้นเฟิงเฉินคงจะฆ่าเธอให้ตายแน่นอนใช่ไหม?

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ร่างกายของเจียงนวลนวลก็สั่นสะท้านขึ้นมา

เธอจะไม่กลับไปที่ห้องใต้ดินที่มืดไม่เจอแสงแดดและถูกทรมานแบบนั้นอีกครั้ง

ดังนั้นเจียงนวลนวลหันหลังแล้ววิ่งหนีไปราวกับเป็นบ้าไปแล้ว

เหมือนกับว่ามีมัจจุราชกำลังไล่ตามเธออยู่ด้านหลัง

ดวงตาของเธอถูกบดบังด้วยความกลัว เธอรู้เพียงว่าเธอจะวิ่งหนีไป วิ่งไปให้ไกลที่สุด ไม่ให้ถูกจับได้

เร็ว ๆ นี้เธอวิ่งไปที่ถนนโดยไม่มีหัวของเธอ

ไม่นานเธอวิ่งไปบนถนนอย่างรีบร้อน ไม่เงยหน้าขึ้นเลย

เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นไฟแดง

"ติ๊ด! "

เสียงแตรที่แหลมคมดังก้องไปทั่วฟ้า แก้วหูของเจียงนวลนวลได้รับการกระตุ้น เธอมองตามทางที่ส่งเสียงมาอย่างงุนงง

วินาทีต่อมา ฝีก้าวของเธอก็หยุดลง

สมองของเธอว่างเปล่า ใบหน้าของเธอขาวซีด ราวกับว่าเธอถูกสะกดเอาไว้ และไม่ว่ายังไงก็คงหนีไม่พ้นแล้ว

รถบรรทุกขนาดใหญ่กำลังพุ่งเข้าหาเธอด้วยความเร็วสูง และอยู่ใกล้แค่เอื้อม

เธอสามารถมองเห็นสีหน้าของคนขับรถบรรทุกที่ตกใจหวาดกลัวเช่นกัน เหมือนว่ากำลังตะโกนบางอย่างกับเธอ

แต่เสียงของทั้งโลกกลับไม่สามารถทะลุเข้าไปในหูเธอได้ เจียงนวลนวลในตอนนี้เหลือเพียงความหวาดกลัว และรู้สึกได้ว่าความตายกำลังใกล้เข้ามา

คนขับรถบรรทุกไม่คาดคิดว่าจะมีคนเดินเท้าพุ่งออกมาอย่างกะทันหัน เมื่อเห็นเจียงนวลนวลที่พุ่งออกมา เขาอยากจะเหยียบเบรกแต่ก็สายไปแล้ว

"ปัง! "

เสียงดังก้องนั้นสะท้อนในอากาศและเสียงของยางรถบรรทุกขนาดใหญ่ถูกับพื้นดินดังก้องไปทั่วท้องฟ้าพร้อมกับเสียงกระแทกที่หนักแน่น

ร่างกายของเจียงนวลนวลถูกกระแทกจนกระเด็นออกไป

ร่างหายเธอลอยขึ้นไปในอากาศและล้มลงกับพื้นอย่างหนัก

เธอนอนอยู่บนพื้นร่างกายกระตุก และเลือดออกเจ็ดทวาร

หน้าอกของเธอระเบิดออกเนื่องจากการกระแทกอย่างรุนแรง

เลือดไหลออกมาจากปากของเจียงนวลนวล ดวงตาของเธอเบิกกว้างเหมือนเหรียญเงิน ล้วนเป็นตาขาวทั้งนั้น

ความเจ็บปวดอันรุนแรงนี้ทำให้ร่างกายของเธอบิดเบี้ยวขดเข้าหากันในท่าทีที่แปลกประหลาดมาก

เลือดเนื้อบนร่างกายเธอมัวไปหมด ใบหน้าก็เต็มไปด้วยคราบเลือดแล้วติดกับเส้นผมที่ยุ่งเหยิง

ท้องฟ้ากว้างใหญ่นี้ถูกย้อมด้วยสีแดงเลือดโดยไว

แต่หลังจากที่รถบรรทุกชนเจียงนวลนวลแล้ว พวงมาลัยก็หลุดจากการควบคุม

รถพุ่งชนเข้ากับรถบนถนน รถเก๋งควบคุมไม่ได้ก็พุ่งชนคนเดินเท้าที่เดินผ่านไปมา

ทาง4แยกนี้สับสนวุ่นวายในทันที

เสียงแหลมคมของแตรรถ เสียงเสียดสีของยางรถ เสียงครวญคราง พร้อมกับควันไฟของรถที่ดับลง ดังก้องไปทั่วอากาศ

การจราจรของถนนเส้นนั้นพังในทันที รถทุกคันถูกบังคับให้หยุดลง และเจ้าของรถที่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยรีบวิ่งลงจากรถ

“อ๊าาา”