อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 2

หากไม่ใช่ว่าเจ้านายของพวกเขาพิษกำเริบ แล้วถูกคนอื่นลอบทำร้ายอีก จะปล่อยให้นางบังอาจเช่นนี้ได้อย่างไร

พวกเขาอยากไปช่วยเจ้านาย ก็จนปัญญาเพราะถูกยาพิษ จิตใจเหลือเฟือแต่พลังกำลังไม่พอ

พุ่มหญ้าอีกด้าน ทั้งร่างของเย่จิ่งหานไร้เรี่ยวแรง ไม่สามารถขยับได้ ทำได้เพียงเพ่งมองกู้ชูหน่วนอย่างดุดัน

“เจ้ากล้าแตะต้องข้าสักนิดก็ลองดู”

“แตะต้องนิดหน่อยจะพอที่ไหน อย่างน้อยก็ต้องแตะต้องทั้งตัวแล้ว”

อาจเป็นเพราะดวงตาทั้งสองข้างของเขานั้นดูร้อนแรงเกินไป กู้ชูหน่วนละอายใจเล็กน้อยแล้ว รีบกดจุดฝังเข็มของเขา เพื่อป้องกันอย่างรอบคอบ

“ยืมร่างกาย ท่านก็ไม่ได้เสียเปรียบสักหน่อย”

นางพูดอย่างผ่าเผยตรงไปตรงมา แต่เย่จิ่งหานกลับโมโหจนแทบจะเป็นลมตาย

ค่ำคืนที่สวยงาม

เย่จิ่งหานโมโหจนเส้นเลือดระเบิด

สารเลว เขาเป็นถึงเทพสงครามที่สูงศักดิ์ กลับถูกผู้หญิงที่มีที่มาที่ไปไม่ชัดเจนผู้หนึ่งฝืนใจแล้ว

ที่น่าโกรธที่สุดคือ ตัวนางเองสบายตัวแล้ว แต่ว่า “น้องชาย” ของเขากลับไม่สบายเป็นอย่างมาก ไฟราคะถูกนางปลุกปั่นให้แปรปรวน ทรมานยากที่จะทน แล้วผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้สนใจเขาโดยสิ้นเชิง

กู้ชูหน่วนเหนื่อยจนทั้งร่างอ่อนแรง

นางดึงเสื้อผ้าชุดหนึ่งมา คลุมบนร่างของเย่จิ่งหาน เหลือบมองเย่จิ่งหานที่พยายามอดกลั้นไฟโทสะเป็นที่สุด ส่ายศีรษะและวิจารณ์ “ทักษะแย่มาก ต้องพัฒนา”

“แม่นาง ข้าจะถลกหนังเจ้า ฉีกกระดูกเจ้า กินเนื้อของเจ้า ทำให้เจ้าตายโดยไร้ที่ฝังศพ”

เสียงคำรามอย่างเดือดดาลเสียงหนึ่ง นกและสัตว์ป่าตกใจหนีไป คนชุดดำก็สั่นสะท้านด้วยความกลัว เจ้านายของพวกเขาบันดาลโทสะแล้วจริงๆ

กู้ชูหน่วนเกาหูที่ถูกสะเทือนจนเสียงดังวิ้งๆ ในใจหวาดกลัวอย่างฉับพลัน

ผู้ชายคนนี้ ทั้งร่างเต็มไปด้วยพลังของผู้ที่แข็งแกร่งเป็นที่สุด แค่มองดูก็เป็นคนที่เยี่ยมยอด นางคงไม่ได้เตะโดนแผ่นเหล็กแล้วหรอกนะ

ช่างเถอะ แผนการที่สามสิบหก จากไปเป็นแผนการที่ดี

หนีไปด้วยความรวดเร็ว นางหนีไปแล้ว จากไปได้ไม่กี่ก้าวก็ถอยกลับมาอีก แล้วใช้เลือดบนตัวของเย่จิ่งหาน ถูๆวาดๆอะไรบนเสื้อผ้าสะอาดชิ้นหนึ่ง ผ่านไปเป็นเวลานาน นางก็เอาเสื้อผ้าทิ้งไว้เบื้องหน้าของเขา

“ร่างกายของท่านโดนพิษเยือก ทำตามวิธีนี้ แม้ว่าจะไม่สามารถขจัดพิษออกได้โดยสมบูรณ์ อย่างน้อยทุกเดือนที่พิษกำเริบก็ไม่ต้องทรมานเพียงนั้นแล้ว ใบสั่งยาให้ท่าน พวกเราทั้งสองไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว หลังจากนี้ก็ไม่ต้องหาข้า แม้ว่าท่านจะตามหาข้า ข้ายืนต่อหน้าของท่าน ท่านก็ดูไม่ออกว่าข้าจะมีความคล้ายคลึงกับเมื่อก่อนเท่าไหร่”

ตะลึงตาค้าง........

ชำเลืองมองเงานั่นที่หนีไปเป็นดีที่สุด

ทุกคนตะลึงตาค้างโดยสิ้นเชิง

คนชุดดำสองคนเอาศีรษะมุดลงต่ำสุดๆ แทบจะไม่กล้ามองสีหน้าของเจ้านายตัวเอง

เย่จิ่งหานเหลือบมองใบสั่งยานั่น มุมปากกระตุก ไฟโทสะแทบจะกลืนกินเขาทั้งหมด

“อ๊าก.......เจ้าผู้หญิงคนนี้ ความโกรธแค้นของพวกเราผูกกันไว้ยิ่งใหญ่ยากที่จะแก้ไขแล้ว”

กู้ชูหน่วนโซเซทีหนึ่ง แทบจะหกคะเมน เกือบจะวิ่งหนีอย่างรวดเร็วด้วยความบ้าคลั่ง วิ่งอยู่นานถึงได้หยุดลงข้างลำธารสายหนึ่งแล้วหอบ

ความทรงจำในสมองพรั่งพรูขึ้นมา กู้ชูหน่วนถอนหายใจเบาๆ

ขณะที่นางปฏิบัติหน้าที่ ถูกคนที่ใกล้ชิดที่สุดหักหลัง ตายในเหตุการณ์ระเบิดฉากหนึ่ง แต่กลับข้ามเวลายืมร่างของกู้ชูหน่วนคนที่ชื่อนามสกุลเหมือนกันแล้วฟื้นคืนชีพ

กู้ชูหน่วน คุณหนูสามของจวนเฉิงเซี่ยง แม้ว่าจะเป็นธิดาที่เกิดจากภรรยาหลวง แต่ตั้งแต่เล็กก็ไม่ได้รับความรักความเอ็นดู

เล่ากันว่า ท่านแม่ของนางเป็นน้องสาวบุญธรรมของอดีตฮ่องเต้ เพราะว่าท่านแม่ชื่นชอบท่านพ่อ ดังนั้นอดีตฮ่องเต้จึงได้ออกพระราชโองการสองฉบับ ฉบับหนึ่งเป็นการพระราชทานงานแต่งงานให้กับท่านพ่อท่านแม่ ฉบับหนึ่งเป็นการพระราชทานความตายให้แก่คนรักที่รักกันมาตั้งแต่ยังเด็กของท่านพ่อ

ท่านพ่อเอาความผิดทั้งหมดโทษใส่ท่านแม่ หลังจากแต่งงานกันแล้วก็มีอนุภรรยาอย่างเปิดเผย เย็นชาต่อท่านแม่ สุดท้ายท่านแม่ก็อัดอั้นตันใจจนเสียชีวิต

และนาง ก็กลายเป็นบุคคลที่ถูกบรรดาผู้คนเย้ยหยันรังแก ในจวน ตำแหน่งของนางยังเทียบไม่ได้แม้กระทั่งสาวใช้ชั้นต่ำ

ที่สำคัญที่สุดคือ นางเพิ่งจะถือกำเนิด อดีตฮ่องเต้ก็ได้ยกนางให้อ๋องเจ๋อ กลายเป็นพระชายาเจ๋อที่ได้กำหนดไว้เป็นการภายใน

พวกพี่สาวน้องสาวที่เกิดจากอนุภรรยาเหล่านั้นของนางเพื่อที่จะได้แต่งงานกับอ๋องเจ๋อ จึงใส่ร้ายว่านางมีชู้กับคนนอก อยากทำให้ชื่อเสียงของนางเสียหายย่อยยับ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม