อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 20

รุดวิ่งมาตลอดทั้งคืน สุดท้ายก็ได้เห็นอักษรตัวใหญ่ที่มีประสิทธิภาพและทรงพลังเป็นคำว่าเรือนพักร้อนชิวเฟิง

พื้นที่นี้มีขนาดใหญ่มาก กู้ชูหน่วนหลับตาลงสัมผัสไออากาศ

ชาติก่อน นางเป็นสายลับอันดับต้นๆ ของโลก สามารถต่อสู้ในความมืดได้ดีที่สุด การแอบเข้าสถานที่หนึ่งจึงไม่ใช่เรื่องยาก

ทว่า......

กู้ชูหน่วนลืมตาขึ้นโดยฉับพลัน

อากาศผันผวนผิดปกติ หากนางเดาไม่ผิด ไม่เพียงแต่มีกลุ่มยอดฝีมือจำนวนมากรอซุ่มโจมตีอยู่ที่ประตูหลักเท่านั้น แต่ยังมีค่ายกลใหญ่ไร้เทียมทายอีกไม่น้อย แม้ค่ายกลจะถูกซ่อนไว้ แต่กระแสยังส่งผ่านมาบางเบา

ก็แค่วังฤดูร้อน ต้องโหดขนาดนี้เลยเหรอ

กู้ชูหน่วนรู้ดีว่าไม่สามารถเล็ดลอดเข้าประตูใหญ่ได้ ดังนั้นจึงโฉบด้วยความว่องไวราวนกเค้าแมวกลางคืนอีกครั้ง เดินรอบตัวเรือนพักร้อนชิวเฟิงอยู่เป็นเวลานาน มองหาจุดด้อยที่สุดในการเริ่มต้นลงมือ

หลังจากเดินวนอยู่นาน กู้ชูหน่วนเข้าใจแล้วว่าทำไมเซียวหยู่เซวียนถึงบอกว่าการบุกรุกเข้าไปในเรือนพักร้อนชิวเฟิงมีแต่จะตายสถานเดียว

วังฤดูร้อนขนาดใหญ่โตมโหฬารแต่ไม่น่าเชื่อว่า......จะหาจุดเริ่มต้นลงมือไม่ได้เลย ที่นี่มียอดฝีมือประจำการอยู่จำนวนมากทั้งโดยเปิดเผยและในที่ลับ

หรือว่าจะทำได้เพียงการบุกเข้าไปเท่านั้น

กู้ชูหน่วนวนอีกรอบ และในที่สุดก็หยุดตรงทิศตะวันตกของเรือนพักร้อนชิวเฟิง พร้อมเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

นางหยิบก้อนหินขึ้นมาสองสามก้อนแล้วโยนเข้าไปข้างใน และร่างจำนวนมากก็พุ่งออกมาในทันที

หลังจากที่ดึงคนพวกนั้นออกไปแล้ว นางก็พุ่งเข้าไปราวกับผี ตรงไปยังภูเขาด้านหลังและไปที่หน้าผา

“ใคร ใครมาอวดเก่งในวังฤดูร้อน”

บ้าเอ๊ย......

นางระมัดระวังขนาดนั้น แต่ยังถูกพบเข้า ในมือของเทพเจ้าสงครามมีตัวช่วยที่ร้ายกาจเยอะแยะไปหมดเลยนะ

“ฟั่บฟั่บฟั่บ......”

ใบมีดวงพระจันทร์เย็นคมเฉียบโฉบมาจากฟากฟ้า ถ้าไม่ใช่เพราะกู้ชูหน่วนสายตาฉับไวและมือว่องไว นกพิราบที่พลิกกายกลางอากาศคงถูกโจมตีตายตรงนี้ไปนานแล้ว

จากนั้นค่ายกลเปิดเผย ค่ายกลแปดทิศกักขังนางไว้ในศูนย์กลาง

ฟึ่บฟึ่บฟึ่บ......

องครักษ์ว่องไวจำนวนมากพุ่งมาล้อมรอบนาง

“สาวน้อยที่ไหนกล้าบุกรุกเข้ามาในเรือนพักร้อนชิวเฟิง เจ้ารู้หรือไม่ว่านี่คือสถานที่อะไร”

“ได้ยินมาว่าทิวทัศน์ที่นี่งดงามมาก ข้าจึงเข้ามาชื่นชมใบเมเปิล” กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างดื้อรั้นทันที ไม่มีความกลัวเกรง ตรงกันข้ามยังแสดงความเย่อหยิ่งจองหองดั่งหงส์ซึ่งปกครองใต้หล้าเพียงผู้เดียว

“ช่างเป็นน้ำเสียงที่อวดดีนัก เช่นนั้นเจ้าก็อยู่ดูให้ดีๆ ล่ะ”

เมื่อสิ้นเสียง ค่ายกลแปดทิศกลายเป็นค่ายกลสังหาร รัศมีสังหารตรงมากระทบยังกู้ชูหน่วน

กู้ชูหน่วนสายตาเย็นเยียบ

ค่ายกลแปดทิศบรรจุไอพิษ เมื่อขยับโจมตี ไอพิษก็จะถูกปล่อยออกมา คนธรรมดาสูดเข้าไป ถึงไม่ตายก็พิการ

พวกเขา......ไม่คิดที่จะไว้ชีวิตนางเลย

ในค่ายกลนอกจากจะมีพิษแล้ว ยังบรรจุด้วยพลังฟ้าดิน เมื่อถูกลำแสงขาวกวาดมาโดนก็ตายเช่นกัน

เมื่อมองดูด้านนอกก็เต็มไปด้วยพลธนูหนาแน่น ตราบใดที่นางทำลายค่ายกลแปดทิศ ลูกศรเหล่านั้นก็จะตกใส่นางดั่งห่าฝน

กู้ชูหน่วนขดมุมปากเป็นรอยยิ้มกระหายเลือด

ใช้พิษกับนางอย่างนั้นเหรอ

บังเอิญที่นางรู้ทั้งการแพทย์และพิษ บนโลกนี้ไม่มีพิษใดสามารถเอาชนะนางได้

ส่วนค่ายกล......

และก็บังเอิญอีก ฐานะสายลับพิเศษ นางเคยศึกษาค้นคว้าค่ายกลโบราณมาไม่น้อยในชาติก่อน

กู้ชูหน่วนเหยียบเท้าลงบนสันเขา หันออกจากตำแหน่ง ย้ายตำแหน่งซวิ่น รวบรวมพลังทั้งหมดไว้ที่มือ แล้วกวาดไปตำแหน่งเฉียน

เสียงของการระเบิด ค่ายกลแปดทิศโจมตีไร้ที่ติ การระเบิดหนักหน่วง ไอพิษพุ่งออกมา ท่วมท้นกลุ่มคน

ทุกคนหน้าถอดสี ต่างทยอยกันถอยห่าง

และกู้ชูหน่วนฉวยโอกาสจากช่วงเวลานี้ กระโดดด้วยปลายเท้า และร่างกายก็หายวับไปท่ามกลางความมืดราวกับสายลมบริสุทธิ์

“ปัง......”

พลังฝ่ามือพุ่งเข้ามาเช่นฟ้าผ่านับพันสาย

กู้ชูหน่วนตัวแข็งทื่อฉับพลัน

แม้ว่าร่างกายนี้จะมีความแข็งแกร่งมาก แต่ไร้ซึ่งพลังภายใน ยังไม่ดีเท่านางในชาติก่อน

ไม่สามารถทนรับแรงกระแทกได้ กู้ชูหน่วนทำได้เพียงแยกสองขาออกจากกัน แล้วม้วนตัวจากจุดนั้นไปซ่อนตัว

ฟิ้วฟิ้วฟิ้ว......