รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 557

บทที่ 557 ลุงสอง เสือหมายถึงอะไรเหรอ

ถังซินรู้ว่าช่วงนี้เจ้าเด็กนี่ไปไกลสุดก็แค่วิ่งเล่นอยู่ในหมู่บ้าน ไม่ได้ออกไปไหนก็น่าจะอุดอู้สุดๆก็ยิ้มให้“โอเค วันนี้เราออกไปเดินเล่นกัน”

“เย้!”ฉางผิงร้องดีใจออกมา เข้าห้องนอนไปอาบน้ำเปลี่ยนเป็นชุดที่สะอาดๆ

ถังซินกลัวว่าร้านจะไม่ให้พาหมาเข้าไปก็เลยให้หมาอยู่บ้าน

ฉางผิงออกไปกับถังซิน ตอนที่ขึ้นลิฟท์ก็เห็นว่าท้องของถังซินทำเสื้อผ้าป่องออกมาเลยพูดว่า“ป้า ท้องป้าใหญ่กว่าเมื่อก่อนแล้ว จะคลอดแล้วเหรอครับ?”

“ไวขนาดนั้นที่ไหนล่ะ อีกสองสามเดือนแหนะ!”ถังซินลูบท้อง

เปรียบกับที่ใส่ก่อนหน้านี้ก็เห็นว่าใหญ่จริงๆ ตอนนี้ปิดไม่มิดแล้ว

แต่ตัวหล่อนยังคงเล็กบาง อาหารบำรุงที่กินไปก็ให้ลูกไปหมด

ถังซินลดสายตาลง ถอนหายใจออกมา

และก็ไม่รู้ว่าสาวสวยกับลูกจะเป็นไงบ้าง

“ป้าอย่าถอนหายใจสิเดี๋ยวส่งผลต่อว่าที่เจ้าสาวผมนะ”ฉางผิงพูดอย่างจริงจัง“คนเขาบอกกันว่าเวลาแม่อารมณ์เสียลูกออกมาก็จะไม่สวย”

ถังซินมองเขาทันที“นายคิดว่านายหล่อขนาดนั้นเชียว จู้จี้จุกจิกจริงๆ”

“ไม่ไม่ ผมไม่ได้จู้จี้จุกจิกนะ ผมก็แค่อยากให้ป้าระวังไว้”ฉางผิงลูบท้องหล่อน หัวเราะในลำคอ“ตอนป้าคลอดผมจะอยู่ข้างๆ ดูเจ้าสาวออกมา”

“เห้อ ป้านี่ดีจริงๆท้องเดียวแต่มีสามแหนะ”ฉางผิงพูดอย่างอิจฉา“แม่ผมไม่โชคดีขนาดนั้น ที่บ้านก็มีผมเป็นลูกคนเดียว ผมเบื่อจะตาย”

เด็กน้อยวางแผนไว้เรียบร้อย“รอพ่อกับแม่กลับมาจากต่างประเทศ ผมจะไม่ติดแม่เลย ให้พวกเขาอยู่ด้วยกันพักนึง มีน้องชายน้องสาวให้ผม!”

ความหวังที่สวยงามทำให้ใจของถังซินแสบซ่าน

หล่อนเก็บเรื่องพวกนั้นไว้แล้วลูบหัวเด็กหนุ่มพร้อมกับยิ้มบางๆ“พวกเขางานยุ่งมาก แต่จำหนูได้ตลอด รักหนูเสมอนะ”

ฉางผิงคิดแล้วก็ขมวดคิ้ว“ถ้าพวกเขาคลอดน้องสาวที่นั่นแล้วพากลับมา ผมก็รับได้”

“พอแล้ว ไม่คิดแล้ว”ถังซินยิ้มแล้วเปลี่ยนเรื่อง“อยากกินอะไร?”

“กินบะหมี่กัน ผมจะเอาเนื้อวัวเยอะๆ!”

เด็กน้อยยังจำได้ว่าครั้งที่แล้วมู่เฉินหย่วนก็ลำเอียง เรื่องที่ไม่ให้เนื้อวัวเขาสักชิ้น

ถังซินยิ้มออกมา“โอเค”

ทั้งสองเรียกรถไปห้าง หาร้านบะหมี่ที่ชั้นใต้ดินแล้วสั่งบะหมี่สองที่กับของกินเล่นนิดหน่อย

วันนี้ถังซินไม่อยากอะไรก็กินบะหมี่ไปนิดนึง

พอกินข้าวเช้าเสร็จ หล่อนก็พาเด็กน้อยขึ้นมาจากชั้นใต้ดิน

เพื่อให้เด็กน้อยมีความสุข พอถึงโซนเกมก็เอาเงินหลายร้อยไปแลกเหรียญมาเล่นกับเขา

แต่เด็กนี่สุดยอดมาก จับตุ๊กตาได้แม่นมาก เล่นเครื่องหยอดเหรียญไม่กี่เหรียญสามารถแลกได้ร้อยสองร้อย

เล่นไปสักพักนึงก็เหนื่อย เงินห้าร้อยในโทรศัพท์ยังไม่ได้ใช้และยังมีเหรียญพิเศษอีกหนึ่งพันกับตุ๊กตาตัวใหญ่

เหรียญเล่นเกมแลกเป็นเงินได้แต่ตุ๊กตาตัวใหญ่นั่นไม่ง่ายเลยที่จะเอาไป ฉางผิงก็ไปที่หน้าโถงโซนเกมเพื่อขายและหยิบที่จับได้ในกระเป๋าสองสามอันไปแจกคน

ถังซินคอยมองตลอด

มองเด็กหนุ่มที่ยิ้มหวานๆให้ทุกคน พอเห็นเด็กสาวที่น่ารักๆก็จะให้ตุ๊กตาฟรีๆ คิ้วขึ้นไปมาแรงๆสองสามที

หล่อนก็พูดอย่างตกใจ“ดีกับทุกคนจัง ต่อไปจะกลายเป็นเสือไหมเนี่ย?”

“เสืออะไรเหรอ?”ฉางผิงหันไปมองหล่อนอย่างสงสัย“ป้า เสือหมายถึงอะไร?”

ถังซินโบกมือ“เปล่า ก็แค่คิดว่าต่อไปนายอาจจะกลายเป็นเถ้าแก่ฟาร์ม”

“ไม่มีทาง!”ฉางผิงพูดอย่างเด็ดเดี่ยว“ต่อไปผมจะเป็นเหมือนพ่อ เป็นทหาร!”

ถังซินจับหน้าผากอย่างละอาย

หล่อนบื้อจริงๆ ฉางผิงทั้งน่ารักทั้งฉลาด ดูสิ พูดอย่างมั่นใจว่าต่อไปจะเป็นทหาร โตขึ้นต้องเอาใจแฟนแน่ๆ ไม่มั่วๆแน่นอน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน