รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 581

บทที่581 เขาพาหล่อนไปไหน

“มาครับ”

มู่เฉินหย่วนต่อสายโทรภายในที่แผนกควบคุมความเสี่ยง“ให้จงอี้ขึ้นมาหน่อย”

ผู้ช่วยจางยืนอยู่นั่นไม่ไปไหน รอชายหนุ่มโทรเสร็จก็ถามอย่างระวัง：“ประธานมู่ เกิดอะไรขึ้นครับ？”

“หลินเฉิงจี๋พาถังซินไป”

“……”

นิ้วมือของมู่เฉินหย่วนเคาะบนโต๊ะดูร้อนรน

เขาไม่สนใจว่าตอนนี้ผู้ช่วยจางจะเป็นยังไง ถามอย่างหม่นๆ：“วันก่อนที่คุณส่งข้อมูลให้หลินเฉิงจี๋ เห็นเขามีอะไรผิดปกติไหม？”

“ไม่นะครับ ประธานหานก็เหมือนเดิม”ผู้ช่วยจางตอบแล้วก็คิดอะไรได้“แต่ว่าประธานมู่ ตอนเช้าผมดูข่าวเห็นว่าบริษัทเหอซ่งเปลี่ยนCEOครับ”

สีหน้าของมู่เฉินหย่วนหม่นลง กำมือขึ้นแล้วทุบไปแรงๆที่โต๊ะ“เพื่อพาถังซินไป ที่เดิมพันกับพ่อก็ไม่สนแล้ว！”

“ขอโทษครับประธานมู่ ผมคิดไม่ถึงว่าเมื่อคืนจะหลับเป็นตาย”ปกติผู้ช่วยจางหลับไม่ลึก

เมื่อคืนน่าจะไม่สบายเลยง่วงๆเพลียๆ หลับไปถึงอีกวัน

พอเช้ามาเห็นว่าไม่ได้รับสายของมู่เฉินหย่วนก็รีบโทรกลับ

จ้าวอี้ซีนบอกว่าไม่ทันสังเกตว่าโทรศัพท์เขาปิดเครื่อง ไม่งั้นก็จะช่วยเขาชาร์จแบต

ผู้ช่วยจางหยิบโทรศัพท์แล้วพูดไปด้วยว่า“เดี๋ยวผมโทรหาสายการบิน……”

“เมื่อคืนพอถังซินถูกหลินเฉิงจี๋พาไป ควรโทรไปที่ไหนบ้างผมทำหมดแล้ว”มู่เฉินหย่วนตัดบทเขา“สถานที่พวกนั้นไม่มีร่องรอยของพวกเขาเลย”

“งั้นทำไมประธานหานถึงพาคุณนายไปครับ？”ผู้ช่วยจางไม่เข้าใจ“ยังน่าจะอยู่ที่เมืองหนานเฉิงไหมครับ？”

มู่เฉินหย่วนตอบเสียงหม่น“เมืองหนานเฉิงคือถิ่นผม หลินเฉิงจี๋ไม่ได้โง่”

ตอนนี้เองก็มีเสียงเคาะประตู

มู่เฉินหย่วนคาดว่าจงอี้น่าจะมาแล้วก็เลยให้ผู้ช่วยจางจับตาดูเรื่องในมือก็พอแล้วให้เขาออกไป

ในขณะที่ผู้ช่วยจางออกไปจงอี้ก็เข้ามา

“ประธานมู่ หาฉันเหรอคะ？”

มู่เฉินหย่วนเงยหน้ามองหญิงสาวที่สวมชุดอย่างมืออาชีพ วัยรุ่นมีความสามารถ ขายืนห่างกันเล็กน้อย ยืนต่างจากคนทั่วไปเล็กน้อยเหมือนถูกอบรมมาก็เลยยืนแบบนี้

“คุณชายของคุณมีไส้ศึกที่บริษัทมู่ซื่อกี่คน？”มู่เฉินหย่วนถาม“มีพวกผู้บริหารไหม？”

จงอี้พูด“ไม่ค่ะ มีแค่ฉัน”

มู่เฉินหย่วนลุกขึ้นยืนอ้อมโต๊ะมาที่หน้าจงอี้ ท่าทางข่มขู่“เขาพาหล่อนไปไหน？”

“ไม่ทราบค่ะ”ชายหนุ่มแข็งกร้าวใส่จนจงอี้ถอยหลัง

“คิดดีๆแล้วค่อยพูด”มู่เฉินหย่วนไม่ได้ลงมือกับหล่อน พูดเรียบๆไปว่า“เมืองหนานเฉิงไม่ใช่ถิ่นของหลินเฉิงจี๋ ต่อไปคุณจะออกจากเมืองหนานเฉิงได้หรือไม่ไม่ได้อยู่ที่เขา”

จงอี้พูดนิ่งๆ“ประธานมู่ อย่าว่าฉันไม่รู้ ฉันรู้ก็ไม่บอกคุณ คุณถังอยู่กับคุณชายของเราจะต้องมีความสุขค่ะ”

“ถังซินคือเมียผม”มู่เฉินหย่วนพยายามยับยั้งชั่งใจ“หล่อนท้องอยู่ ไม่ควรเดินทางไปทั่ว”

จงอี้ยิ้มแล้วจ้องเขาพร้อมกับถามว่า：“ตอนที่ก่อนหน้านี้คุณถังถูกจับเข้าสถานีตำรวจก็ท้องอยู่ ฉันได้ยินว่าหล่อนโทรหาประธานมู่ ทำไมประธานมู่ไม่รับสายหล่อนล่ะ？”

“ตอนนั้นผมอยู่ที่ต่างประเทศ โทรศัพท์ไม่ได้อยู่กับตัว”เรื่องนี้มู่เฉินหย่วนทำผิดจริงๆ เขายอมรับ

“พูดตรงๆ ประธานมู่ไม่ใส่ใจคุณถังพอ”จงอี้พูด“คุณชายให้ฉันมาเมืองหนานเฉิงคอยแอบปกป้องคุณถัง เขาบอกว่าคุณถังสำคัญสำหรับเขามาก ต้องปกป้องเท่าชีวิต”

จงอี้หยุดจากนั้นก็พูดต่อ“ตอนนั้นถ้าไม่ใช่ฉันที่ไปสถานีตำรวจ คุณถังก็คงตายนานแล้ว”