เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 69

"พอแล้วลู่ฝาน เรื่องสัญญา ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะ"

เสียงลอยตามลมมา ลู่เฮ่าหรานและคนอื่นลงมาจากโรงน้ำชา และรีบเดินเข้ามา

เจ้าดำกระโดดขึ้นไปบนไหล่ลู่ฝานอีกครั้ง แยกเขี้ยวใส่น่าหลานรั่ว สีหน้าลู่เฮ่าหรานมีรอยยิ้ม โบกมือไปมา แล้วพูดกับน่าหลานรั่วว่า "ครูน่าหลาน ผ่านไปสามกระบวนท่าแล้ว ลู่ฝานพิสูจน์แล้ว ว่าไม่ใช่ฝึกฝนด้วยเส้นทางชั่วร้าย เรื่องจะขอโทษหรือไม่ขอโทษ แค่ประชดเท่านั้น คุณไม่ต้องสนใจหรอก วันนี้จบกันแค่นี้ ต่อไปลู่ฝานไปสถาบัน คงต้องฝากเนื้อฝากตัวกับครูน่าหลานด้วย"

น่าหลานรั่วแอบโล่งใจ ขอโทษเด็กคนหนึ่งต่อหน้าทุกคน ถ้าทำเรื่องนี้จริง เขาต้องอับอายแน่ๆ ในเมื่อคนตระกูลลู่อยู่เป็นขนาดนี้ เขาก็ทำตามเงื่อนไขที่เป็นประโยชน์ "เรื่องนี้สมควรอยู่แล้ว ลู่ฝานมีพรสวรรค์จนน่าตกใจ ต่อไปอยู่ในสถาบันสอนวิชาบู๊ คงจะก้าวหน้ามาก ฉันมียาเม็ดอยู่หนึ่งขวดพอดี ให้เขาละกัน ถือว่าเป็นการขอโทษ"

น่าหลานรั่วพูดพลาง เอายาเม็ดในอก โยนให้ลู่ฝาน เพราะเขาไม่ได้ยาขวดนี้แล้ว ขวางลู่ฝานไม่ได้ คนตระกูลโม่ต้องเอายากลับแน่นอน สู้เอาออกมาแสดงน้ำใจ ถือโอกาสบอกคนตระกูลโม่ไปด้วย ว่าฉันกับพวกนาย ไม่เกี่ยวข้องอะไรกันอีก

ลู่ฝานรับยามา ตกใจเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าจะได้ยาเม็ดหนึ่งขวด ถือว่าไม่เลวจริงๆ

ลู่เฮ่าหรานอมยิ้มแล้วพยักหน้า ดึงเสื้อลู่ฝานเบาๆ แล้วพูดว่า "ไปกันเถอะลู่ฝาน เรากลับไปจัดงานเลี้ยงที่บ้านกัน"

ลู่ฝานสีหน้ามีรอยยิ้ม มีแผ่นหยกรับนักเรียนของวิทยาบู๊อยู่ในมือ เขาทำตามเป้าหมายได้แล้ว แถมยังได้ยามาฟรีๆ หนึ่งขวด ได้ไม่น้อยเลย ควรกลับตระกูลได้แล้ว

คนตระกูลลู่เดินกลับไป ท่ามกลางเสียงเชียร์ของคนรอบๆ

ลูกหลานของตระกูลลู่ที่อยู่ในกลุ่มคน อกผายไหล่ผึ่ง ยินดีปรีดา สิ่งที่ลู่ฝานทำให้อับอายในการทดสอบของสถาบันสอนวิชาบู๊หลายปีมานี้ วันนี้กู้หน้ากลับมาได้ทั้งหมดแล้ว

ในโรงน้ำชา โม่เทียนมองครูน่าหลาน โยนขวดยาให้ลู่ฝาน สีหน้าโมโหทันที

โม่หยุนเฟยที่อยู่ด้านหลังพูดว่า "ทำไมน่าหลานรั่วถึงทำแบบนี้ นั่นเป็นยาเม็ดที่พี่จ้าวซวี่ขายให้ผม เป็นของตระกูลโม่"

โม่เทียนพูดว่า "พอแล้ว เขาเอายาให้ลู่ฝานแล้ว เราจะทำอะไรได้ ดูเหมือนว่า น่าหลานรั่วจะตัดสัมพันธ์กับตระกูลโม่ของเราแล้ว ถึงตอนนี้นายไปหาเขา เขาต้องทำเป็นไม่เกี่ยวข้องกับนายแน่ๆ และไม่ยอมรับเรื่องยาด้วย ทุเรศจริงๆ คิดไม่ถึงว่าไอ้เด็กลู่ฝาน จะได้ยาฟื้นฟูพลังไปฟรีๆ หนึ่งขวด"

จ้าวซวี่มองอยู่ข้างๆ อย่างเงียบๆ ตอนนี้เห็นคนตระกูลโม่ สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ โม่หยุนเฟย เพื่อนของตัวเอง ก็โกรธมากเช่นกัน จ้าวซวี่พูดว่า "แค่ยาฟื้นฟูพลังขวดเดียวเอง เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น พี่โม่ไม่จำเป็นต้องโกรธขนาดนี้ ถึงลู่ฝานฝึกพลังปราณได้แล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าตระกูลโม่ จะตามเขาไม่ทัน เอางี้ดีกว่า ผมจะช่วยพี่โม่กลั่นยาหนึ่งเตา รับประกันว่าพี่โม่จะผ่านช่วงสำคัญไปได้อย่างรวดเร็ว"

โม่หยุนเฟยได้ยินดังนั้น สีหน้าดีขึ้นทันที มองจ้าวซวี่แล้วพูดว่า "พี่จ้าวจะช่วยผมจริงเหรอ"

จ้าวซวี่ยิ้มแล้วพูดว่า "เรื่องเล็กเท่านั้น ถ้ากลั่นยาได้เยอะ พี่โม่สามารถใช้มันยกระดับพี่น้องในตระกูลโม่ได้ด้วย แต่กฎของผู้ฝึกชี่ ยังคงต้องปฏิบัติตาม การกลั่นยาเตาหนึ่ง ต้องได้ยาวิเศษหนึ่งต้น สมบัติหนึ่งชิ้น"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า