เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 86

เถ้าแก่เป็นคนรูปร่างอ้วน ตาทั้งสองข้างถูกใบหน้าที่อวบอ้วนบีบจนตาตี่ เหลือช่องให้มองเห็นเล็กน้อย

มองดูเหรียญทอง10อันบนโต๊ะ แล้วก็มองลู่หมิงกับลู่ฝาน พร้อมยิ้มพูดว่า "นกเมฆที่บินได้วันละหมื่นลี้ เงินเท่านี้ไม่พอหรอก อย่างน้อยต้องใช้เหรียญทอง20อัน"

เถ้าแก่ยื่นนิ้วอ้วนๆ ออกมาสองนิ้ว แต่ลู่หมิงไม่มีใจคิดจะหยิบเงินออกมาเพิ่ม เลยพูดว่า "ผมได้หลงเชื่อไปครั้งหนึ่งแล้ว จะไม่มีทางหลงเชื่ออีกแน่ เหรียญทอง10อัน ไม่มีอะไรต้องมาต่อรองกันแล้ว"

เถ้าแก่อ้วนทำหน้าบู้บี้ พูดว่า "พวกนายเป็นนักเรียนของสถาบันสอนวิชาบู๊ใช่ไหม? เอาเถอะๆ สมัยนี้หาเงินนิดหน่อยก็ยากลำบากขนาดนี้ นกเมฆบินได้หมื่นลี๊2ตัว ลงเชื่อประทับลายนิ้วมือก็แล้วกัน"

หยิบหลักฐานการซื้อออกมา แล้วเขียนชื่อประทับลายนิ้วมือไป เถ้าแก่อ้วนก็ให้ลูกน้องพาพวกเขาเข้าไปยังลานสัตว์ทางด้านหลัง

ลู่หมิงเดินนำหน้าไป ลู่ฝานตามหลังไปติดๆ

แต่ในตอนนี้เอง เถ้าแก่อ้วนก็เห็นเจ้าดำที่อยู่บนหัวไหล่ของลู่ฝาน ดวงตาตี่ๆ ก็เบิกโตขึ้นมา แล้วก็ลากตัวลู่ฝานไว้

"คุณชายท่านนี้ ช้าก่อนๆ"

ลู่ฝานหยดฝีเท้าลงอย่างสงสัย เถ้าแก่อ้วนกระโดดข้ามโต๊ะบัญชีจากด้านหลังออกมาเลย

ตัวอ้วนเกือบจะกลมแบบนี้ แต่ดูคล่องแคล่วไม่เบา ดูเหมือนว่าเถ้าแก่อ้วนก็จะฝึกวิชามาเหมือนกัน

เดินวนรอบตัวลู่ฝานไปหนึ่งรอบ หลังจากที่เถ้าแก่อ้วนจ้องมองเจ้าดำอย่างละเอียดแล้วนั้น ก็พูดว่า "คุณชายท่านนี้ สัตว์อสูรบนหัวไหล่นี่ขายไหม?"

ลู่ฝานก็พูดอย่างระแวงขึ้นมาทันที "ไม่ขาย นายคิดจะทำอะไร?"

เถ้าแก่อ้วนลูบมือตัวเองพูดว่า "อย่ามั่นใจขนาดนี้ ผมสามารถเสนอราคาที่ไม่เลวให้เลยนะ 1000เหรียญทองเป็นไง?"

ลู่ฝานพูดว่า "ไม่ขาย ให้เป็นหมื่นก็ไม่ขาย"

"อย่างนั้นก็หนึ่งหมื่น เป็นไง"

ลู่ฝานอึ้งเล็กน้อย จะซื้อเจ้าดำด้วยราคาหมื่นเหรียญทองงั้นหรือ? เขาไม่รู้เลยจริงๆ ว่าเจ้าดำจะมีราคาขนาดนี้

แต่ว่าลู่ฝานก็ยังส่ายหัว แล้วก็เตรียมจะเดินหนีไป

ลู่หมิงก็หันหัวมองมาเหตุการณ์ทั้งหมด แล้วขมวดคิ้วเบาๆ เถ้าแก่อ้วนดูเสื้อของลู่ฝานไว้ แล้วพูดว่า "เราคุยกันได้ ดูเหมือนว่าสัตว์ตัวน้อยนี้จะสนิทกับนายไม่น้อย เงินไม่อาจสั่นคลอนจิตใจนายได้ เอาอย่างนี้ ผมดูออกว่าคุณชายก็เป็นนักบู๊ใช่ไหม เดี๋ยวผมเอาทักษะวิชาต่างๆแลกกับนาย เป็นเคล็ดวิชาบู๊ระดับทิพย์ ดีไหม?"

ลู่ฝานปัดมือของเถ้าแก่อ้วน พูดว่า "ผมบอกแล้วไงว่าไม่ขายๆ"

ตอนนี้เจ้าดำก็ดูค่อนข้างฉลาด แยกเขี้ยวใส่เถ้าแก่อ้วน แล้วก็พ่นเปลวไฟดำออกมา

เถ้าแก่อ้วนตกใจจนถอยไปหลายก้าว แล้วรีบดับเปลวไฟดำบนตัวทันที

แต่ว่าท่าทางของเขาทำให้ลู่ฝานเห็นแล้วต้องอึ้งไป เปลวไฟดำของเจ้าดำไม่ใช่จะดับได้ง่ายๆ เถ้าแก่อ้วนคนนี้มีพลังไม่ธรรมดา เมื่อครู่นี้ ลู่ฝานมองเห็นปราณชี่ที่ปล่อยออกมาด้านนอก