เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 133

ร่างของฮูหยินผู้เฒ่าแน่นิ่งไปในอ้อมกอดของบุตรชาย เผยหมิงเฮ่าเรียกมารดาซ้ำๆ แต่นางก็ไม่ขยับเขยื้อน

“ใต้เท้าเจ้าคะ จัดให้ฮูหยินนอนลงเถิดเจ้าค่ะ” ชิงหลานรีบเตือนสติเมื่อเห็นใต้เท้าเผยเขย่าร่างผู้ป่วย นางขยับเข้าไปจับชีพจรตามที่หมอจวงสอน “ฮูหยินผู้เฒ่าเพียงแต่สิ้นสติไปเท่านั้น รอท่านอาจารย์มาก่อน ใต้เท้าใจเย็นๆ นะเจ้าคะ”

เผยหมิงเฮ่ามองหน้าดรุณีน้อยที่มาคอยดูแลมารดาตนก่อนจะพยักหน้าแล้วทำตาม ร่างของฮูหยินห่วงเยวียนนอนราบหายใจสม่ำเสมอบนเตียงใหญ่ ไม่นานนักท่านหมอจวงก็พรวดพราดเข้ามาถึง

“ฮูหยินเป็นอย่างไรบ้างหรือขอรับ?”

“ท่านหมอเร็วเข้า! ท่านแม่ข้าไอเป็นเลือดจนสิ้นสติไปแล้ว!” ใต้เท้าเผยร้อนรนจนรีบดึงแขนหมอจวงเข้าไปหามารดา

ท่านหมอรีบนั่งลงตรวจชีพจรในทันที สีหน้าหนักใจของเขาทำให้คนทั้งห้องที่ยืนมุงดูอยู่ล้วนใจไม่ดี “ข้ามีทั้งข่าวดีและข่าวร้ายจะแจ้งให้พวกท่านได้ทราบขอรับ”

“เอาข่าวดีก่อนเถิดท่านหมอ”

หมอจวงมองหน้าใต้เท้าเผยนิ่ง “ใต้เท้าขอรับ! มารดาของท่านเพียงแค่สลบไปแค่นั้นเองอีกไม่นานก็คงจะฟื้น แต่.....”

“แต่อันใดเล่า? ท่านรีบว่ามาเถิด” ถังฮูหยินที่ยืนอยู่ไม่ไกลนักร้อนรนสิ่งที่นางคาดไว้กลับไม่เป็นดังหวัง คืนนี้น่าจะกลายเป็นวันวิปโยคไปแล้วแท้ๆ

“ฮูหยินผู้เฒ่าอาจจะลุกจากเตียงและพูดไม่ได้อีกขอรับเพราะเลือดลมภายในปั่นป่วนอย่างมาก ชีพจรก็สับสนวุ่นวาย ข้าน้อยสงสัยว่านอกจากฮูหยินจะเจ็บป่วยเพราะเสียใจในครั้งนั้น อาจจะได้รับพิษด้วยขอรับ!”

“ท่านแม่ได้รับพิษ! ได้รับได้อย่างไรกัน? ที่นี่มีแต่คนในครอบครัวทั้งนั้นผู้ใดจะบังอาจเข้ามาวางยาท่านแม่ของข้าได้”

“ข้าน้อยก็มิรู้ได้ขอรับ เพียงอธิบายไปตามอาการ พิษชนิดนี้กว่าจะแสดงอาการต้องใช้เวลาสะสมเนิ่นนานดังนั้นฮูหยินผู้เฒ่าจึงเป็นเช่นนี้ขอรับ” ท่านหมอจวงอธิบายอย่างใจเย็น

เผยหมิงเฮ่าหันไปมองคนรอบๆ ที่ยืนลุ้นดูอาการของผู้ป่วย “พวกเจ้า! ช่วยกันจับตามองนับจากวันนี้ไปว่าผู้ใดคิดวางยาท่านย่า! หากข้าจับได้ล่ะก็จะส่งทางการให้ตัดหัวเลยเทียว”

ถังฮูหยินเสียวสันหลังวาบ ที่ผ่านมานางคิดว่าหมอจวงไม่เคยระแคะระคายเรื่องการวางยาพิษมาโดยตลอด เหตุใดครั้งนี้จึงได้กล้าเอ่ยปากบอกสามีนางเช่นนี้?

“ข้าน้อยจะเตรียมยาต้มสำหรับให้ฮูหยินดื่มเมื่อฟื้นขึ้นมานะขอรับ ส่วนการหาคนวางยาพิษคงต้องเป็นเรื่องของใต้เท้าขอรับ”

ใต้เท้าเผยผงกศีรษะรับ เขากวาดตามองลูกเมียที่บ้างนั่งบ้างยืนอยู่รายรอบเตียงของฮูหยินผู้เฒ่าตลอดจนสาวใช้อีกห้านางที่ยืนอยู่ด้านหลัง เขาไม่รู้จะสงสัยผู้ใด? ที่ผ่านมามารดาของเขามีเมตตากับคนในจวนมาโดยตลอด ไม่เคยสร้างศัตรูที่ไหน? แล้วผู้ใดจึงอยากจะฆ่าสตรีวัยชราที่ใจดีผู้นี้กัน?

“ท่านพี่ เดี๋ยวข้าออกไปดูการต้มยาสักหน่อยดีกว่าเผื่อมีผู้แอบใส่ยาพิษลงไปในหม้อต้มยาล่ะก็ ท่านแม่ก็แย่กันพอดีร่างกายก็ยิ่งอ่อนแออยู่แล้วด้วย” ถังฮูหยินเดิน ออกจากห้องมาไกลพอสมควรก็หันไปถามไคฉีสาวใช้ประจำตัว

“เจ้าตรวจยาที่หมอจวงเคยต้มให้ท่านแม่ดื่มอยู่มิใช่หรือ?”

“เจ้าค่ะ ข้าแอบเอายาที่ติดก้นหม้อในครัวไปให้หมอผู้อื่นตรวจแล้ว ยาพวกนั้นเป็นเพียงยาบำรุงอวัยวะภายในชั้นดีเท่านั้นเองเจ้าค่ะ มิใช่ยาถอนพิษ”

“แต่ก่อนตรวจไม่เคยพบ ตอนนี้กลับกล้าพูดเต็มปากว่าท่านแม่ถูกวางยาพิษ หมอจวงผู้นี้ชักจะไว้ใจไม่ได้เสียแล้ว”