รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 421

บทที่ 421 เห็นเขาแล้วอารมณ์เสียจริงๆ

“พวกเธอไม่ได้เจอกันเป็นสี่ห้าปียังไม่เป็นห่วง นี่แค่ไม่กี่เดือนก็ไม่ไว้ใจเขาแล้ว?”

“ครั้งนี้มันไม่เหมือนกัน” ส้งจิ้งเหอรีบตอบอย่างร้อนรน “ช่วงนี้ฝันบ่อย ในใจรู้สึกไม่สบายใจมาก กลัวเขาเกิดปัญหาอะไรที่นู่น ฉันไม่อยากให้ลูกชายฉันพึ่งรู้จักพ่อแต่แปปเดียวก็ไม่มีพ่ออีกแล้ว”

ถังซินหัวเราะอย่างอดไม่ได้ “โอเค ลูกสะใภ้ในอนาคตเดี๋ยวฉันจะดูแลอย่างดี เธอไปแบบสบายใจเถอะ”

“งั้นก็รบกวนเธอหน่อยนะ”

รอจนส้งจิ้งเหอเข้าบริษัทไปแล้ว ถังซินถึงจะออกไปที่ลู่ซื่อไปหาลู่เหวินซู

“ฉันคือถังซินจากเหอซ่ง” ถังซินพูดอย่างมีมารยาทที่โต๊ะประชาสัมพันธ์ “รบกวนคุณนัดประธานลู่ให้หน่อย”

พนักงานแผนกต้อนรับมองเธอแล้วรีบโทรเบอร์ภายในเข้าไปทันที

หลังจากนั้นประมาณ20วินาที พนักงานแผนกต้อนรับก็พูดกับเธออย่างขอโทษว่า “ขออภัยค่ะ ตอนนี้ท่านประธานลู่ไม่อยู่ที่บริษัทเวลานี้แล้ว คาดว่าคงไม่กลับมาที่บริษัทแล้วล่ะค่ะ สะดวกเป็นพรุ่งนี้ไหมคะ?”

ลู่เหวินซูไม่อยู่?

ถังซินขมวดคิ้วคิดเล้กน้อย ถามว่า “ฉันขอสอบถามหน่อยว่าปกติเขาชอบไปไหนบ้างไหมคะ?”

“ไม่ทราบจริงๆค่ะ ฉันเป็นพนักงานแผนกต้อนรับเท่านั้นเอง”

“ค่ะ ขอบคุณมาก”

ก่อนที่ถังซินจะจากไป เธอถามเกี่ยวกับข่าวซุบซิบของวันก่อนอย่างระวังว่า “คุณหนูถังคะ ได้ข่าวว่าคุณเคยคบกับคุณมู่จริงหรอคะ? คุณเลิกกันทำไมหรอคะ? หรือว่าคุณคบอยู่กับCEOใหม่ของเหอซ่งอยู่จริงๆ?”

ถังซินยิ้มมุมปากอย่างไม่พอใจนัก “คุณไปได้ยินเรื่องพวกนี้มาจากไหนกัน?”

“ในกลุ่มข่าวสารค่ะ” พนักงานแผนกต้อนรับคนนี้เล่าว่าเธออยู่ในกลุ่มข่าวสารหลายกลุ่ม ก็ว่าทำไมพนักงานของลู่ซื่อถึงได้รู้เรื่องพวกนี้ด้วย “ไม่กี่วันนี้คนในกลุ่มพูดถึงแต่เรื่องของคุณค่ะ”

“ฉันล่ะแปลกใจจริงๆ ขอดูหน่อยได้ไหม?” ถังซินถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ฉันไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย”

พนักงานคนนั้นลังเลไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอาโทรศัพท์ตัวเองให้ถังซินดู

ถังซินเปิดดูในกลุ่มซุบซิบพวกนั้น แอบๆจำชื่อเอาไว้ แล้วคืนให้พนักงานคนนั้นไป “ขอบคุณค่ะ เห็นว่าในกลุ่มไม่มีใครลงรูปน่าเกลียดๆของฉันก็สบายใจแล้วล่ะค่ะ”

พอออกจากบริษัทลู่ซื่อ ถังซินก็โทรหาไอราให้นำรายชื่อกลุ่มซุบซิบหลายอัน ให้เธอเพิ่มเข้าไปในลิสต์แล้วจัดการให้กระแสของข่าวเปลี่ยนเป็นเรื่องอื่น แต่ถ้ายังทำไม่ได้ก็ให้ใช้กฎหมายจัดการ

ก่อนหน้านี้ที่เธอคบกับมู่เฉินหย่วนนั้นเป็นความลับ นอกจากเพื่อนสนิทของทั้งสองฝ่าย ญาติ นอกนั้นก็ไม่มีใครรู้เลย

ไม่คิดว่าแค่เธอกลับประเทศมา ในกลุ่มก็มีแต่เรื่องของเธอกับมู่เฉินหย่วน แล้วยังรู้จักCEOของเหอซ่งอีก บอกว่าพวกเธอมีความสัมพันธ์บางอย่างต่อกัน ดูเหมือนว่ากำลังจะทำลายชื่อเสียงของเธออยู่

ต้องมีใครสักคนอยู่เบื้องหลังเรื่องพวกนี้แน่

แต่ว่าตอนนี้ถังซินไม่มีเวลามาจัดการกับเรื่องนี้ ประเด็นสำคัญคือเธอเป็นห่วงนางฟ้าน้อย มาถึงลู่ซื่อก็ไม่ได้เจอเจ้าตัว แล้วยังไม่รู้อีกว่าช่วงนี้ลู่เหวินซูไปที่ไหนบ้าง ทำได้แค่ส่งข้อความไปให้ผู้ช่วยจางเท่านั้น

มู่เฉินหย่วนกับลู่เหวินซูเป็นพี่น้องกัน ผู้ช่วยจางก็คอยตามมู่เฉินหย่วนตลอด เกือบจะเป็นพี่เลี้ยงส่วนตัวของมู่เฉินหย่วนอยู่แล้ว ต้องรู้แน่ว่าปกติลู่เหวินซูไปที่ไหนบ้าง

แต่ว่าถังซินไม่รู้ว่าไอดีวีแชทของผู้ช่วยจางคืออะไร โดนมู่เฉินหย่วนเอาไปนานแล้ว

มู่เฉินหย่วนพึ่งกลับมาถึงที่บริษัทกำลังคุยกับลูกค้าเพื่อหาเวลาออกไปเที่ยวและคุยธุรกิจกัน พอเขากดกลับมาที่หน้าหลักเห็นว่าบัญชีที่เชื่อมต่อไว้มีข้อความส่งเข้ามา

บัญชีวีแชทนั้นเขาได้มาจากผู้ช่วยจาง นอกจากถังซินก็แทบจะไม่ได้มีเพื่อนในนั้นเลย

นิ้วของมู่เฉินหย่วนค้างอยู่ตรงหน้าจอไปสักพัก สุดท้ายเขาก็กดเข้าไปดูในนั้น

ถังซิน：【พี่จางเฉิง ยุ่งอยู่หรือเปล่าคะ?】

พี่？

มู่เฉินหย่วนรู้สึกหงุดหงิดในใจ

ทั้งๆที่ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้สนิทกับผู้ช่วยจาง เมื่อก่อนก็เรียกว่าผู้ช่วยจาง แต่ตอนนี้กลับมาเรียกว่าพี่จางเฉิงซะแล้ว แต่เรียนเขาว่าประธานมู่ เวลาโกรธยังเพิ่มคำพูดยกย่องเขาอีก!