รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 424

บทที่ 424 เธอรังแกฉัน

ได้ยินมาว่า ส้าวซิวหรงยิ้มด้วยความพึงพอใจ และเหลือบดูนาฬิกาที่ข้อมือ

ถังซินจ้องไปที่คุณกู้ด้วยสายตาที่ดูใจเย็นลง

“ไม่คิดเลยนะคะว่าคุณกู้ที่แต่งตัวดีแบบนี้จะชอบทำอะไรแบบนี้ด้วย”

“แล้วมันทำไมเหรอ เหล้าขาวแก้วนี้ คุณจะดื่มไหม”คุณกู้พูดด้วยน้ำเสียงขู่เข็ญ

ถังซินรับเหล้าแก้วนั้นมา เธอเม้มปากสีชมพูระเรื่อของเธอครั้งหนึ่ง

ถึงแม้ว่าเธอจะมาอยู่ที่เมืองหนานเฉิงได้ไม่นาน แต่สาขาของบริษัทเหอซ่งก็อยู่ที่เมืองหนานเฉิง แถมยังอยู่ภายใต้การดูแลของหลินเฉิงจี๋อีก ในอนาคตก็ต้องได้ร่วมงานกับพวกนักธุรกิจพวกนี้อีกไม่น้อย

ถ้าเธอไม่ไว้หน้าคุณกู้ล่ะก็ เขาคงจำเอาไว้ แล้วเอาไปลงกับบริษัทเหอซ่งแน่ๆ

คุณกู้เห็นถังซินรับแก้วเหล้านั้นไปแล้ว ก็คิดว่าตัวเขาคงทำให้ถังซินกลัว เขาจึงยิ้มออกมา

“ดูๆแล้วคุณก็ยังรู้จักเคารพกันนะ....”

พูดยังไม่ทันจบ ถังซินก็สาดเหล้าไปที่หน้าของเขา คุณกู้ถูกสาดด้วยเหล้า เขาอึ้งไปครู่หนึ่ง

ภายในห้องนั้น สายตาของทุกคนก็มองมาที่ถังซินและคุณกู้ ไม่คิดเลยว่าถังซินจะทำแบบนี้ จะกล้าเอาเหล้ามาสาดกันแบบนี้

“โทษทีนะคะคุณกู้ มือมันลื่นน่ะค่ะ”ถังซินยังคงมีท่าที่นิ่งเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“ทำคุณเปียกหมดเลย แต่คุณไม่ต้องกังวลนะคะ เดี๋ยวฉันจะชดใช้ให้นะคะ”ถังซินฉีกยิ้ม

คุณกู้โกรธมาก “นังบ้า พูดดีดีไม่ฟังต้องให้บังคับกันใช่ไหม”

ถังซินเช็ดๆถูๆน้ำตรงแขนเสื้อ ไม่สนคุณกู้เลยแม้แต่นิดเดียว

“คุณกู้ คุณเนี่ยสุดยอดเลยนะคะ แถมยังเป็นคนกว้างขวางอีก แต่เวลาผ่านไปอะไรก็เปลี่ยนไป ไม่มีใครจะหัวเราะได้ตลอดไปหรอก”

“วันนี้ฉันไม่ดื่มเหล้าของคุณ ต่อไปคุณจะบังคับให้ฉันทำอะไรก็แล้วแต่คุณเถอะค่ะ แต่คุณจำเอาไว้นะคะ เมื่อถึงวันที่คุณถูกรังแกบ้าง ก็อย่ามาถามนะคะว่าทำไมคุณถึงถูกรังแก”

“เธอ.....”คุณกู้คิดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะกล้าพูดกับเขาแบบนี้ต่อหน้านักธุรกิจใหญ่ขนาดนี้ เขาโกรธจนหน้าแดงเอ็นที่คอก็ปูดขึ้นมา เขาเอามือปัดขวดเหล้าบนโต๊ะลงพื้นด้วยความโกรธ

ถังซินเห็นขวดเหล้าตกแล้วจะกระเด็นมาโดนเธอ เธอหลับตาลงด้วยสัญชาตญาณ

ทางซ่าวซิวหรงก็ตั้งตัวไม่ทันกับสถานการณ์นี้ พอตั้งตัวได้ก็เข้าไปจับแขนของคุณกู้ไว้

เวลานี้ มีคนเปิดประตูเข้ามา เงาร่างสูงก็ก้าวเข้ามา

มีคนตะโกนออกมา “คุณมู่” คุณกู้เหงื่อโชกตัวสั่น เขากำลังจะหยิบขวดเหล้าฟาดไปที่ถังซิน แต่ก็ต้องหยุดลงแล้วหันไปมองที่ประตู

มู่เฉินหย่วนร่างสูงใหญ่ในเสื้อสูท

เขากวาดสายตามองหาถังซิน เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงนิ่งๆว่า

“วันนี้มันวันอะไร ทำไมวุ่นวายขนาดนี้”

“คุณมู่ รอคุณตั้งนาน”ซ่าวซิวหรงเดินไปรับ

เขาเดินนำมู่เฉินหย่วนมา เขาพูดกับมู่เฉินหย่วนว่า

“คุณกู้คิดว่าถังซินดื่มแต่น้ำผลไม้คงจะเบื่อแย่ เลยรินเหล้าให้เธอดื่ม แต่ถังซินไม่ได้ระวังดันไปทำเหล้าหกใส่คุณกู้ คุณกู้เลยโกรธน่ะ”

“คุณมู่”คุณกู้เอาขวดเหล้ากลับไปวางที่โต๊ะเหมือนเดิม

“ชุดสูทผมต้องสั่งจองตั้งสองเดือนกว่าจะได้ แล้วมาโดนคุณถังซินทำเปียกแบบนี้ ผมเลยควบคุมอารมณ์โกรธไม่ได้น่ะ”

คุณกู้กล้าที่จะไม่รู้สึกผิดอะไรเลย แล้วก็มั่นใจว่าถังซินกับมู่เฉินหย่วนไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วก็คิดว่ามู่เฉินหย่วนคงจะไม่ปกป้องถังซินหรอก

พวกเขายังอยู่ด้วยกัน ถังซินออกจากบริษัทมู่ซื่อแล้วไปอยู่บริษัทเหอซ่งแล้วนิ่

มู่เฉินหย่วนไม่ได้ปกป้องอะไรถังซินจริงๆด้วย แค่พูดว่า

“คุณกู้ ชุดสูทพังแล้วก็แค่สั่งทำใหม่ ตัดชุดใหม่คงใช้เงินไม่เท่าไหร่ มันไม่น่าจะทำกับผู้หญิงคนหนึ่งขนาดนี้เลยนะครับ”

คุณกู้ดูผ่อนคลายขึ้น เขาเริ่มยิ้มออกมา