ลูกเขยมังกร นิยาย บท 554

บทที่ 554 สั่นสะเทือนไปทั้งโลก

สือโพ่จุนเงียบ เป็นจริงตามนั้น นี่คือความเป็นจริงที่ชัดเจนอยู่แล้ว

เพราะเรื่องของหลินหวั่นชีว เกี่ยวข้องกับการที่ประเทศหวาเซี่ยและประเทศญี่ปุ่น ประเทศไหนจะมีมหาปรมาจารย์แห่งบูโดเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ วงการศิลปะการต่อสู้ของประเทศญี่ปุ่นต้องสนับสนุนขวัญนินจาอย่างแน่นอน

พวกเขาสนับสนุนขวัญนินจา ทำให้มีโอกาสเป็นไปได้ที่จะทำให้วงการศิลปะการต่อสู้ของประเทศญี่ปุ่นมีมหาปรมาจารย์แห่งบูโดเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน อีกทั้งในเวลาเดียวกัน ยังสามารถกำจัดเฉินเฟิงซึ่งเป็นว่าที่มหาปรมาจารย์แห่งบูโดของหวาเซี่ยในอนาคต

เท่ากับยิงปืนนัดเดียวได้นัดสองตัว!

"นายจะไปจริงๆหรอ?"

หลังจากผ่านไปนานครู่หนึ่ง สือโพ่จุนพูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน

"ไป" เฉินเฟิงพยักหน้ายืนกราน ถึงแม้เขากับหลินหวั่นชีวรู้จักกันระยะเวลาสั้นๆ แต่ในใจของเขา หลินหวั่นชีวกลับสำคัญมาก

คราวที่แล้วตอนที่ถูกลูกศิษย์ของนักบุญมีดลอบทำร้าย หลินหวั่นชีวใช้ชีวิตของตนเองมาแลกกับชีวิตของเขาโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

"ความเป็นจริงนายไม่ไปก็ได้" สือโพ่จุนถอนหายใจ สมาคมการค้าเชียสุ่ยแสดงออกชัดเจนว่าต้องการให้เฉินเฟิงไปตาย ต่อให้เฉินเฟิงไม่ไป คนบางคนก็ไม่ว่าอะไร อย่างมากที่สุดก็จะประณามเฉินเฟิงว่าลืมบุญคุณ

"ถ้าไม่ไปผมก็ไม่ใช่เฉินเฟิงแล้ว" เฉินเฟิงยิ้ม เขาไม่ไปก็ได้ แต่ก็อย่างที่เขาพูด ถ้าเขาไม่ไป เขายังจะเป็นเฉินเฟิงอยู่ไหม?

คนเรามีแค่ชีวิตเดียว มีสิ่งที่ทำได้ มีสิ่งที่ทำไม่ได้

ถ้าทุกเรื่องสามารถแสวงหาแต่สิ่งดีๆหลบเลี่ยงจากเรื่องร้าย คิดเพื่อตนเอง ชีวิตแบบนั้น ยังมีความหมายอะไร?

"ถ้าอย่างนั้นนายก็ไปเถอะ ต้องการให้ฉันช่วยเหลืออะไร ก็พูดมาเต็มที่ สิ่งที่ทำได้ ฉันจะช่วยนายทำเอง" สือโพ่จุนพูด

เฉินเฟิงพยักหน้า "งั้นเอาแบบนี้แล้วกันครับ พี่สือ พี่ช่วยผมแพร่ข่าวออกไป"

"ข่าวอะไร?"

"ขวัญนินจาจับตัวหวั่นชีว"

"พี่สือ ไม่ว่าขวัญนินจาจะยอมรับไหม พี่ก็ต้องปล่อยข่าวนี้ออกไป พยายามคิดทุกวิถีทาง ใช้ทรัพยากรที่สามารถใช้ได้ทั้งหมด ในการปล่อยข่าวนี้ออกไป พยายามทำให้วงการศิลปะการต่อสู้ทั่วโลกรู้ว่าหวั่นชีวเป็นลูกสาวของมหาปรมาจารย์หลิน" เฉินเฟิงพูดอย่างรวดเร็ว

ดวงตาของสือโพ่จุนเป็นประกาย:“นายอยากจะใช้วิธีนี้ ทำให้วงการศิลปะการต่อสู้ทั่วโลกกดดันวงการศิลปะการต่อสู้ประเทศญี่ปุ่น?"

"ถูกต้องครับ" เฉินเฟิงพยักหน้า :“ห้ามหยามเกียรติมหาปรมาจารย์ นี่คือกฎที่วงการศิลปะการต่อสู้ทั่วโลกรู้ดี ไม่ว่าสมาคมการค้าเชียสุ่ยทำให้ตนเองเป็นผู้บริสุทธิ์แค่ไหน แต่ขอแค่เป็นคนที่มีตาต่างสามารถดูออก เรื่องลักพาตัวหวั่นชีวเป็นฝีมือของสมาคมการค้าเชียสุ่ย"

"เรื่องนี้เป็นฝีมือของสมาคมการค้าเชียสุ่ย แต่วงการศิลปะการต่อสู้ของประเทศญี่ปุ่นกลับนิ่งเฉย ในทางกลับกันพวกเขากลับเข้าข้างสมาคมการค้าเชียสุ่ย"

"พวกเขาทำแบบนี้ เท่ากับทำลายกฎวงการศิลปะการต่อสู้ของทั่วโลก"

"พี่ว่า มหาปรมาจารย์ที่อยู่ในวงการศิลปะการต่อสู้ทั่วโลกจะคิดยังไง?"

"วันนี้สมาคมการค้าเชียสุ่ยสามารถจับตัวลูกสาวของมหาปรมาจารย์หลินได้ พรุ่งนี้ สมาคมการค้าเชียสุ่ยจะจับตัวลูกสาวของฉันไปไหม?"

เฉินเฟิงกระตุกยิ้มมุมปาก ตั้งแต่แรก สมาคมการค้าเชียสุ่ยคิดง่ายจนเกินไปแล้ว

มหาปรมาจารย์แห่งบูโด ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนในโลก ล้วนมีตำแหน่งที่เหนือกว่า

สมาคมการค้าเชียสุ่ยกล้าพุ่งเป้าไปยังมหาปรมาจารย์แห่งบูโด เช่นนั้นก็ต้องเตรียมใจรับมือกับการมีปัญหากับมหาปรมาจารย์แห่งบูโดทั่วโลก

"ฉันเข้าใจความหมายของนาย เสี่ยวเฟิง นายอยากผ่านวงการศิลปะการต่อสู้ทั่วโลก เพื่อกดดันวงการศิลปะการต่อสู้ประเทศญี่ปุ่น จากนั้นตอนที่นายไปประเทศญี่ปุ่น มหาปรมาจารย์แห่งบูโดและปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ที่มีชื่อเสียงเหล่านั้นในประเทศญี่ปุ่นก็จะไม่กล้าลงมือทำอะไรกับนายอย่างเปิดเผย" สือโพ่จุนพูดด้วยความดีใจ ไม้นี้ของเฉินเฟิง เยี่ยมมาก

วงการศิลปะการต่อสู้ประเทศญี่ปุ่นใช้ความคิดเห็นของผู้คนในการจับตัวเขา ส่วนเฉินเฟิงใช้อำนาจในการตอกกลับวงการศิลปะการต่อสู้ประเทศญี่ปุ่น

เฉินเฟิงไปช่วยหลินหวั่นชีวที่ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งยืนอยู่ข้างมหาปรมาจารย์แห่งบูโดทั่วโลก ถึงเวลานั้น หากมหาปรมาจารย์แห่งบูโดของวงการศิลปะการต่อสู้ประเทศญี่ปุ่นลงมือทำร้านเฉินเฟิง ก็เท่ากับยอมรับว่าทายาทของมหาปรมาจารย์สามารถลักพาตัวได้ตามอำเภอใจเป็นเรื่องจริง

อย่าว่าแต่มหาปรมาจารย์แห่งบูโดของประเทศญี่ปุ่น แม้แต่ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ที่มีชื่อเสียงของประเทศญี่ปุ่น ก็ไม่มีวันทำเรื่องโง่ๆแบบนี้

ถ้าทำ ก็เท่ากับยืนอยู่ข้างมหาปรมาจารย์แห่งบูโดทั่วโลก

"ถูกต้อง ผมไปประเทศญี่ปุ่นในครั้งนี้ เป็นกังวลแค่เรื่องเดียวก็คือเหล่ามหาปรมาจารย์แห่งบูโดจะลงมือทำร้ายผม ขอแค่มหาปรมาจารย์แห่งบูโดไม่ทำอะไรผม ผมมีความมั่นใจว่าสามารถช่วยหลั่นชีวกลับมาได้" เฉินเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม มหาปรมาจารย์แห่งบูโดของประเทศญี่ปุ่นที่มีหน้ามีตามีทั้งหมดหกคน ขอแค่ข่าวนี้ถูกปล่อยออกไป เขาไปประเทศญี่ปุ่นในครั้งนี้ มหาปรมาจารย์แห่งบูโดทั้งหกคนไม่มีทางลงมือทำร้ายเขาแน่

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร