ลูกเขยมังกร นิยาย บท 569

บทที่ 569 ฆ่าจนกว่าจะยอมแพ้

“ฉิว”

“ฉิว”

ภายใต้ค่ำคืนมืดมิด เฉินเฟิงออกแรงด้วยมือทั้งสองข้าง โยนเชียนเย่จี๋เจิ้งกับจายเถิงเหย่สุงทั้งสองคนขึ้นไปบนอากาศ ทั้งสองมองหน้ากันราวกับนั่งอยู่ในเครื่องบิน พุ่งตรงไปบนท้องฟ้า สูงกว่าด้านบนสุดของชิงช้าสวรรค์ด้วยซ้ำ ทำให้หลินหวั่นชีวที่นั่งอยู่บนสุดของชิงช้าสวรรค์ยังมองเห็น

“อะ...เกิดอะไรขึ้น?”

ภาพที่ปรากฏให้เห็นกะทันหันนี้ ทำให้หลินหวั่นชีวอึ้งไปทันที

“ตักๆตักๆตัก...”

สิ่งที่ตอบหลินหวั่นชีวคือเสียงปืนที่อึกทึก

ภายใต้การจ้องมองของซงเสี้ยจื้อจิ่ว ยอดฝีมือขวัญนินจาทั้งหกกลุ่มนินจาทั้งเก้าคน เฉินเฟิงเล็งปืน พร้อมเหนี่ยวไกทันที กระสุนคำรามออกมา ยิงขึ้นไปบนท้องฟ้า ยิงถูกเชียนเย่จี๋เจิ้งกับจายเถิงเหย่สุงที่ตกลงมาเพราะแรงโน้มถ่วง

ภายใต้ค่ำคืนมืดมิด ร่างของทั้งสองถูกยิงจนเกือบเป็นเหมือนตะแกรง เลือดผสมกับชิ้นเนื้อทะลักหล่นตกลงมา เหมือนดั่งฝนเลือด

“เอ่อ...”

เห็นภาพนี้แล้ว ไม่ว่าจะเป็นยอดฝีมือขวัญนินจาทั้งหกกลุ่มหรือนินจาทั้งเก้าคน แม้กระทั่งซงเสี้ยจื้อจิ่ว ต่างก็ตกใจจนแทบลืมหายใจ ใบหน้าซีดเซียวเหล่านั้นล้วนแทนที่ไปด้วยความตื่นตระหนก

หวาดกลัวหรือ?

ใช่

ต้องรู้ว่า เมื่อกี้พวกเขากำลังพูดคุยกัน เชื่อมั่นว่าเฉินเฟิงถูกเชียนเย่จี๋เจิ้งกับจายเถิงเหย่สุงฆ่าตายแล้ว เพียงพริบตา เฉินเฟิงหิ้วสองคนนั้นออกมา แล้วก็ยิงร่างของทั้งสองคนนั้นกลายเป็นตะแกรงต่อหน้าทุกคน

ทั้งหมดนี้ สร้างความตกใจภายในใจของพวกเขา อย่างไม่อาจบรรยาย

“ปัง ปัง”

ไม่นาน ศพของเชียนเย่จี๋เจิ้งกับจายเถิงเหย่สุงก็หล่นตกลงพื้น อย่างเสียงดังสนั่น แทบจะเหลือเพียงกองเนื้อกับเลือด น่าเศร้าอย่างยิ่ง

“วางอาวุธลง คุกเข่ายอมแพ้ หรือว่าตาย”

ในขณะเดียวกัน มีควันสีเขียวออกจากลำกล้องMP5A1ของเฉินเฟิง สายตาที่กวาดมองดูทุกคนเฉียบคมเหมือนดั่งมีด พร้อมพูดขึ้น ด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นเหมือนดั่งน้ำแข็ง

“พัฟ”

เฉินเฟิงพูดเสร็จ ยอดฝีมือของขวัญนินจาคนหนึ่ง โยนปืนทิ้งอย่างไม่อาจควบคุม คุกเข่าลง หมอบอยู่บนพื้น ร่างกายสั่นเทา

“พัฟ”

“พัฟ”

“พัฟ”

……

หลังจากนั้น เสียงคุกเข่าก็ดังขึ้นเรื่อยๆ

หนึ่งคน สองคน สามคน...

หลังจากครึ่งนาที ไม่ว่าจะเป็นยอดฝีมือขวัญนินจาทั้งสามสิบคนที่เหลือ หรือนินจาทั้งเก้าคน หรือซงเสี้ยจื้อจิ่ว พวกเขาต่างก็โยนอาวุธทิ้ง คุกเข่าลง เลือกที่จะยอมแพ้กับร้องขอความเมตตา

เฉินเฟิงถือปืนอยู่ในมือ ยืนอย่างภาคภูมิใจ

คนหนึ่งคน ปืนหนึ่งกระบอก เขาฆ่าจนคนทุกคนยอมแพ้

กลัวแล้ว

เวลานี้ ไม่ว่าจะเป็นยอดฝีมือขวัญนินจาทั้งสามสิบคนที่เหลือ หรือนินจาของสำนักนินจาทั้งเก้าคนกับซงเสี้ยจื้อจิ่ว พวกเขาต่างก็กลัวแล้ว

เฉินเฟิงเข้าไปในสวนสนุกอย่างไม่มีใครทันรู้ตัวก่อน ฆ่าสไนเปอร์สี่คน กับนินจาของสำนักนินจาสองคน หลังจากนั้นก็เหมือนดั่งคนขายเนื้อเชือดแกะ ฆ่าพวกยอดฝีมือขวัญนินจาพวกนั้นอย่างง่ายดาย ฆ่าจนพวกเขาหวาดกลัว

แต่ว่าในตอนนั้น เชียนเย่จี๋เจิ้งกับจายเถิงเหย่สุงยังไม่ได้ลงมือ ถึงแม้พวกเขาจะหวาดกลัว แต่ก็ยังเชื่อมั่นว่าทั้งสองคนจะสามารถฆ่าเฉินเฟิง ต่างก็รอคอยให้ทั้งสองคนลงมือ