ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 326

“ตอนนี้ขอเชิญคู่บ่าวสาวแลกเปลี่ยนแหวนกันได้”

นิ้วของเธอเรียวยาว เขาหยิบแหวนเพชรสีน้ำเงินวงที่สวยที่สุด ซึ่งสะท้อนแสงแวววาวท่ามกลางแสงแดด เขาสวมมันให้เธออย่างอ่อนโยน

แหวนของเขาเป็นอีกสไตล์หนึ่ง มันเรียบๆ แต่หรูหรา และสง่างาม มองแล้วมีค่ามาก มือใหญ่ของเขามีข้อต่อที่ชัดเจนและดูแข็งแกร่ง ต่างจากมือเรียวของเธออย่างชัดเจน ตอนนี้เธอกำลังก้มหน้าไปสวมให้เขา

อันที่จริงแล้วการสวมแหวนนั้นไม่ใช่พิธีที่เรียบง่าย แต่มันหมายถึงว่าต่อจากนี้ไปทั้งคู่จะเป็นของกันและกัน

เธอเป็นของเขา เขาเป็นของเธอ ของเธอเป็นของเขา และของเขาเป็นของเธอเช่นกัน

“ตอนนี้เจ้าบ่าวจูบเจ้าสาวได้แล้วครับ”

เมื่อเสียงของบาทหลวงพูดจบ ออกัสก็แทบรอไม่ไหวที่จะโอบเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา และดวงตาที่เปี่ยมด้วยความรักของเขาดูเหมือนจะมีหยดน้ำตาไหลออกมา

ใต้เวทีมีคนมากมาย ในขณะที่เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาร้อนแรงแบบนี้ แก้มของเชอร์รีนอดไม่ได้ที่จะร้อนผ่าวขึ้นมา เธอจึงเอื้อมมือออกไปดันหน้าอกของเขาเบาๆ

เขายกยิ้มขึ้นเล็กน้อย โน้มตัวประทับริมฝีปากลงบนปากเธอ เขาจูบอย่างละเมียดละไม ไม่ให้พลาดเลยแม้แต่มุมเดียว

เธอดันหน้าอก เสียงของเธอดังขึ้นอย่างไม่เป็นถ้อยเป็นคน “เบาๆหน่อย เดี๋ยวลิปหลุด”

“ใช่เวลาสนใจลิปไหม” ชายหนุ่มไม่พอใจมาก กัดเนื้อนุ่มๆที่ริมฝีปากของเธอ ตอนนี้เขาไม่มีเวลามาสนใจปัญหาลิปสติกของเธอ

“เมคอัพหลุดแล้วจะไม่สวย...” เธอถอนหายใจเบาๆ

“ไม่ คุณคือคนที่สวยที่สุดในใจผมเสมอ สวยจนมืดฟ้ามัวดิน...” เขายังคงจูบต่อไป จูบแรงๆ และเตือนเธอว่า “ในเวลานี้ คุณควรจะตั้งสมาธิหน่อย คุณภรรยา...”

ภรรยา คำพูดง่ายๆนี้กระทบใจเธออย่างง่ายดาย เธอจึงอ่อนลง และจูบอย่างอ่อนหวาน

ทุกคนยิ้มและปรบมือ ซารางจัดการกรีบดอกไม้ได้สมบูรณ์แบบ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ลืมโปรยดอกไม้

ผ่านไปนานมาก ทั้งสองก็ผละออกจากกัน เขากอดเธอแน่นไม่ยอมปล่อย และไม่ปิดบังความอ่อนโยนที่มีต่อเธอเลย

“เชิญเจ้าบ่าวมากล่าวครับ” เสียงของพิธีกรดังขึ้น

ออกัสจับมือเธอ หันกลับมามองดูแขกใต้เวที ใบหน้าของเขาหล่อเหลา อารมณ์ของเขานิ่งสงบ แต่คำพูดของเขาช่างอ่อนโยน “ขอบคุณมากที่สละเวลาจากตารางงานที่ยุ่งของคุณมาเข้าร่วมงานในวันนี้ ด้วยพรของคุรทำให้งานแต่งงานของเราโรแมนติกและศักดิ์สิทธิ์มากขึ้น ผมจะทำหน้าที่ของผมในฐานะสามี จะรักเธอ ทำให้เธอไร้กังวล และมีความสุขตลอดไปแน่นอน และแน่นอนรวมถึงลูกสาวของเราด้วย”

เสียงปรบมือดังขึ้นราวกับว่าอากาศอบอวนด้วยความหวานนี้

“ภรรยา คุณมีความสุขไหม” เขาเหล่ตามามองเธอเล็กน้อย

มีความสุขไหมหรอ เธอสวมชุดแต่งงานให้เขา ลูกสาวของเขายืนอยู่ข้างหลังเขาอย่างเชื่อฟัง ข้างหน้าเธอคือแม่ของเธอ ญาติและเพื่อนของเธอที่ต่างส่งคำอวยพรให้เธอ ถ้านี่ไม่ใช่ความสุข ความสุขคืออะไร

เธอเงยหน้าเอนกายพิงไหล่ของเขา มุมปากยกขึ้น เธอตอบเขาอย่างแน่วแน่ว่า “มีความสุข ฉันมีความสุขมาก...”

หลังจากนั้น เมื่อทุกคนนั่งลงแล้ว ออกัสก็นำเชอร์รีนไปเคารพผู้ใหญ่ ถึงจะเป็นการยกดื่มเพื่อเป็นสิริมงคล แต่เขาก็ดื่มแทนเธอไม่น้อย

เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นก็เป็นเวลาสามทุ่มแล้ว วันแต่งงานเป็นวันที่มีความสุขที่สุด แต่ก็เป็นวันที่เหน็ดเหนื่อยที่สุดด้วย

ตื่นนอนตอนตีห้าเพื่อเริ่มแต่งหน้า ทำผม ลองชุดแต่งงาน แล้วก็ทำพิธีทั้งวัน เธอจะไม่ง่วงได้อย่างไร

จากนั้นจักรกฤษกับเลอแปงกลับไปที่ห้องของตัวเองก่อน

เชอร์รีนเหนื่อยมากจริงๆ ดวงตาที่อ่อนล้าแทบยกไม่ขึ้น เธอถอดชุดแต่งงานออก เปลี่ยนใส่ชุดกี่เพ้าพอดีตัว อวดเรือนร่างที่อ่อนเยาว์ของเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง