BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก นิยาย บท 64

สี่เดือนต่อมา…

@วัดแห่งหนึ่ง

“แด๊ดดี้พาหนูมาที่วัดทำไมเหรอคะ” เพตราถามออกมาด้วยความงุนงงเป็นอย่างมาก เพราะโชแปงไม่ได้นับถือศาสนาพุทธจึงไม่จำเป็นต้องพาเธอมาที่นี่เลยสักนิด

“เดี๋ยวก็รู้เอง” มาเฟียหนุ่มจูงมือเล็กเดินเข้ามาบริเวณหน้าโบสถ์ใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงกลางของวัดแห่งนี้ ก่อนที่จะมีเสียงสุขุมเอ่ยขึ้นมา ทำให้ทั้งคู่หันไปมองด้านหลังทันที

“มากันแล้วเหรอโยม” เจ้าของเสียงทำให้เพตราเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าจะได้เห็นผู้เป็นพ่ออยู่ในผ้าเหลืองแบบนี้

“พะ…พ่อ”

“โยมเพตราสบายดีนะ” พิศาลที่ตอนนี้กลายเป็นพระเข้าสู่รสพระธรรมถามไถ่ลูกสาวของตัวเองผ่านรอยยิ้มบางๆ

“สบายดีค่ะ…” เพตราตอบด้วยน้ำเสียงตกใจไม่หาย เธอนึกว่าตัวเองฝันไปไม่เชื่อสายตาว่าพ่อของเธอจะเปลี่ยนไปมากขนาดนี้

“…หลวงพ่อสบายดีนะคะ”

“อาตมาสบายดี”

“ทำไมหลวงพ่อถึงมาบวชอยู่ที่นี่ล่ะคะ” คำถามของเพตราทำให้ท่านเงียบไปสักพักราวกับรู้สึกผิดกับบางอย่างที่อยู่ในใจ แววตารู้สึกทำให้เพตรารู้ทันทีว่าพ่อของเธอได้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ

“อาตมาเป็นต้นเหตุทำให้โยมพินตราตัดสินใจจบชีวิตตัวเอง และอาตมาก็รู้สึกผิดกับทุกอย่างที่เคยทำลงไปกับโยมด้วย” เพตราหันหน้ามองใบหน้าหล่อเหลาของโชแปงด้วยแววตาที่มีคำถามมากมายอยู่ในนั้น…เขาทำอะไรทำไมถึงทำให้พ่อบังเกิดเกล้าของเธอสามารถละทางโลกได้

“หนูยินดีกับหลวงพ่อจริงๆ นะคะ แล้วหนูก็อโหสิกรรมให้กับทุกสิ่งที่เคยกระทำต่อกัน” เพตรายกมือไหว้พิศาลพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ เธอไม่ได้มีจิตใจที่จะโกรธเคืองหากพ่อของเธอคิดจะเปลี่ยนตัวเองจริงๆ

“ขอบใจนะโยม”

“เดี๋ยวพี่ขอคุยกับหลวงพ่อต่ออีกหน่อย หนูไปเดินเล่นกับไอ้แดร็กก่อนนะ” โชแปงลูบศีรษะทุยเบาๆ เพตราพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย เพราะดูเหมือนว่าทั้งสองคนคงจะอยากคุยกันส่วนตัวมากกว่านี้

“อยู่ที่นี่สบายดีนะครับ”

“แค่นี้สบายมาก ที่ผ่านมาอาตมาลำบากกว่านี้อีก”

“ผมดีใจนะที่ท่านคิดได้ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายไป”

“ถ้าไม่ได้โยมอาตมาก็คงแย่” ถึงแม้ว่าวิธีของโชแปงจะค่อนข้างหนักหนาในช่วงแรก แต่มันก็ทำให้พิศาลคิดได้และยอมปรับตัว

“ที่ผมหวังดีกับท่านเพราะท่านเป็นพ่อของเพตรา…”

“…หากเป็นคนอื่นผมคงไม่แยแส” ในเมื่อเขารักเพตรามากเกินกว่าจะปล่อยให้เธอทุกข์ใจกับสภาพแวดล้อมของครอบครัวไม่ดี เขาจึงพยายามทำให้คนในครอบครัวของเธอปรับตัวเพื่อเธอแทน…แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ความตั้งใจของเขามันสำเร็จ ก็เพราะพินตราที่รู้สึกผิดต่อการกระทำของตัวเองที่ทำต่อน้องสาวเพียงคนเดียว แล้วตัดสินใจจบชีวิตตัวเองลง

“อาตมาขอบใจโยมโชแปงจริงๆ”

“ท่านตั้งใจจะสึกเมื่อไหร่ครับ”

“อาตมาคงละทางโลกไปตลอดชีวิต ฝากโยมช่วยดูแลลูกสาวเพียงคนเดียวของอาตมาด้วยนะ”

“ผมจะดูแลเพตรากับลูกเป็นอย่างดีครับ” โชแปงพยักหน้ารับแล้วตอบรับเสียงหนักแน่น เพราะมันเป็นสิ่งที่เขาตั้งใจทำไปตลอดอยู่แล้ว

“อาตมาขอตัวไปสวดมนต์ก่อน…ฝากร่ำลาโยมเพตราด้วยนะ”

“ครับ” โชแปงยกมือไหว้พิศาลด้วยความเคารพจริงๆ ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนทั้งสองจะทำอะไรไม่ค่อยไว้หน้ากันก็ตาม แต่ตอนนี้เขาเองก็ยินดีกับการเปลี่ยนแปลงในชีวิตคนๆ นึง