บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 460
หนึ่งนาที สองนาที สามนาที......
ด้วยเวลาที่ผ่านไปเหมือนกับสายน้ำ ผ่านไปประมาณเกือบสิบนาที
หยางคุนไม่เพียงไม่มีอาการตื่นตระหนกตกใจกลัวแสดงออกมา เหมือนกับพวกคนก่อนหน้าเลยแม้แต่น้อย ในทางตรงกันข้าม บนใบหน้าแฝงไปด้วยรอยยิ้มจางๆตลอดเวลา
มองดูไป ราวกับเพลิดเพลินจำเริญใจ
ทันใดนั้น แม้แต่ลมบริเวณรอบๆ ราวกับว่ากำลังเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้นมา
“ดวงสมพงศ์!”
“พี่คุนก็คือคนที่ดวงสมพงศ์!”
“ที่ดินผืนนี้ จะต้องเป็นของพี่คุนแน่นอนแล้ว!” อู๋ลี่ตะโกนเสียงดังขึ้นมาอย่างตื่นเต้น
ในที่สุด หยางคุนถอนหายใจออกมา ลืมตาขึ้น
ดวงตาของหลิวเต๋อเปล่งประกาย กล่าว: “คุณชายหยาง บอกผมที ว่าเมื่อครู่นี้คุณเห็นอะไรบ้าง?”
หยางคุนกล่าวอย่างตื่นเต้น: “ผมมองเห็นทิวทัศน์ที่สวยงามในฤดูใบไม้ผลิ มองเห็นมีตึกสูงผุดขึ้นมาจากที่ดินว่างเปล่า มองเห็นการร้องเล่นเต้นระบำ เจริญรุ่งเรือง!”
“ปรมาจารย์ ทำไม ผมจึงเห็นสิ่งเหล่านี้?”
หลิวเต๋อหัวเราะชอบใจ กล่าว: “เป็นอย่างที่คิดไว้”
“ฉันคาดการณ์ไว้ไม่ผิด แม้ว่าจะเป็นที่ดินอัปมงคล เมื่อได้พบกับคนที่บุญหนักศักดิ์ใหญ่ ก็จะเปลี่ยนเรื่องร้ายให้กลายเป็นดี”
“คุณชายหยาง ยินดีกับคุณด้วย”
“คุณมองเห็นสิ่งเหล่านี้ หมายความว่าถ้าหากที่ดินผืนนี้ตกอยู่ในมือของคุณ จะต้องเป็นกำไรมหาศาลแน่นอน”
“ดูเหมือนว่า คุณก็คือคนที่ดวงสมพงศ์คนนั้น”
“ดี!”
คุณชายหยางคู่ควรกับชื่อเสียง“!”
“เป็นคนที่เปี่ยมด้วยสิริมงคลจริงๆ พวกเรายอมรับจริง!”บริเวณรอบๆ เถ้าแก่เหล่านั้นเริ่มปรบมือ
มาถึงตอนนี้ พวกเขาก็ไม่ได้มีความคิดที่จะแข่งขันกับหยางคุนแม้แต่น้อยอีกต่อไป
เนื่องจาก เมื่อครู่พวกเขาทุกคน ต่างก็ได้เห็นถึงสัญญาณอัปมงคลที่รุนแรง อย่างจริงแท้แน่นอนแล้ว
“ ขอบคุณทุกท่านมาก”
“แต่ว่ายังมีอีกข้อ ณ ที่แห่งนี้ผมยังขอความช่วยเหลือของทุกคน นั่นก็คือ ที่จะต้องยื่นหนังสือประมูล ยังไงก็จะต้องยื่น”
“อย่างไรก็ตามคงไม่ให้ผมเข้าประมูลเพียงตระกูลเดียว ทำให้คนของเทศบาล นึกว่าผมกำลังผูกขาดเพียงคนเดียวใช่ไหม?” หยางคุนเอ่ยกล่าวหัวเราะชอบใจ
ทุกคนรีบร้อนยิ้มกล่าว: “ข้อนี้พวกเราย่อมเข้าใจ”
“พวกเราจะเข้าร่วมประมูล สร้างสถานการณ์ที่สมบูรณ์แบบขึ้นมา แต่ว่า ในหนังสือประมูล จะกดราคาที่ประมูลให้ต่ำ ทำให้คนของเทศบาล เลือกแค่คุณชายหยางเท่านั้น”
“คุณชายหยาง ยินดีด้วยยินดีด้วย”
“ที่ดินหรูอี้ตกเป็นของพวกคุณ ต่อไปมีโครงการอื่นๆ ก็พิจารณาถึงพวกเราด้วยล่ะ”
หยางคุนกล่าวอย่างตื่นเต้น: “นี่มันแน่นอนอยู่แล้ว”
“ทุกท่าน เรื่องเหล่านี้ พวกเราค่อยคุยรายละเอียดกันทีหลัง พวกคุณวางใจ พวกเราตระกูลหยาง ไม่มีทางทำให้พวกคุณผิดหวังแน่นอน”
“ค่าน้ำชา อีกประเดี๋ยวผมจะให้คนนำมามอบให้”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ทันใดนั้นเขาก็มองเห็นฉินเทียน
ภายใต้ความลำพองใจ เขาเดินเข้ามา นำฉินเทียนลากไปอีกด้าน กล่าวเสียงเบา: “ประธานฉิน เรื่องมาจนถึงตอนนี้ ผมก็ไม่ปิดบังคุณเช่นกัน”
“อันที่จริงแล้วผมมีเรื่องต้องการไหว้วานให้คุณช่วยเหลือ”
ฉินเทียนเลิกหางคิ้วขึ้น: “งั้นหรือ? เรื่องอะไร?”
หยางคุนกล่าวเสียงเบา: “ได้ยินมาว่าคุณมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างดีกับอานกั๋วของเมืองหนานเจียง ตระกูลจ้าวแห่งเมืองหยุนชวน”
“ผมอยากจอขอให้คุณ มีโอกาสช่วยนัดพวกเขา มาเจอพวกเราด้วยกันสักหน่อย”
“คุณวางใจ หลังจากเรื่องสำเร็จแล้ว ผมมีของขวัญตอบแทนอย่างยิ่งใหญ่แน่นอน”
“ถึงแม้ว่าตอนนี้คุณจะไร้วาสนากับที่ดินผืนนี้แล้ว แต่ว่า เมืองจิ่นหูนี้ ที่ดินมากมายก่ายกอง คุณชอบที่ดินผืนไหน บอกผมมาคำเดียว ผมช่วยเอามาให้คุณครอบครองได้”
หืม?
ในที่สุดฉินเทียนก็เข้าใจ ทำไมหยางคุนคนนี้ถึงได้อดทนอดกลั้นต่อตนเองครั้งแล้วครั้งเล่า
แท้ที่จริงแล้ว เป็นเพราะอานกั๋วและตระกูลจ้าแห่งหยุนชวน
หยางคุนมีเรื่องอะไรที่ต้องขอร้องอานกั๋วและตระกูลจ้าวนะ?
ฉินเทียนอยากจะถามดูสักหน่อบ แต่ว่า หยางคุนรู้สึกตัวทันทีว่า ภายใต้ความลำพองใจของเขา ได้แพร่งพรายข่าวคราวก่อนกำหนดแล้ว
เขาตบไหล่ของฉินเทียนและเปลี่ยนหัวข้อสนทนา: “เอาละ เรื่องนี้ พวกเราค่อยคุยรายละเอียดกันทีหลัง”
“คุณวางใจ เอาเป็นว่าผมจะไม่ปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมก็ถูกต้องแล้ว”
“เวลาก็ดึกมากแล้ว พวกเรากลับเถอะ”
ฉินเทียนกล่าว: “คุณชายหยาง คุณแน่ใจได้อย่างไร ว่าคุณเป็นคนที่ดวงสมพงศ์แต่เพียงผู้เดียวล่ะ?”
“ไม่แน่ว่า ผมอาจจะปราบที่ดินอัปมงคลผืนนี้เอาไว้ก็ได้นะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัญชามังกรเดือด