เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 305

บนเวทีประลอง ฉู่เทียนกำดาบยาวในมือ ไม่ได้ปล่อยพลังปราณออกมา แต่พลานุภาพพลุ่งพล่านขึ้นอย่างรวดเร็ว

ดวงตาสองข้างของผางไห่แดงก่ำ คำรามอย่างโมโหเหมือนสัตว์ป่า พุ่งเข้ามาหาฉู่เทียนทันที

พลังมวยหนัก!

ทุกที่ที่ผ่านไป เวทีประลองเหมือนพื้นดินที่โดนรถแทรกเตอร์บด

อำนาจอันน่ากลัว พลังที่พุ่งเข้ามาอันแข็งแกร่ง เห็นได้ด้วยตาเปล่าว่า ด้านหน้าผางไห่มีการบิดเบี้ยว

นั่นคือพลังถึงระดับที่เหมาะสม ทำให้อากาศยุบลงไป

ฉู่เทียนยืนนิ่งไม่ขยับ ปล่อยให้ผางไห่พุ่งเข้ามา

ผางไห่เหมือนแรดหินทรงพลังคลุ้มคลั่ง พุ่งเข้ามาชนตัวฉู่เทียน มือซ้ายของฉู่เทียนกดลงบนวงพลังปราณของผางไห่ สามารถต้านทานการโจมตีของผางไห่ได้

ฉู่เทียนขมวดคิ้ว เส้นเลือดปูดขึ้นมาบนแขน เหมือนเท้ามีรากงอก ฝังลึกลงไปในเวทีประลอง ไม่ถอยหลังแม้แต่น้อย

"ดี!"

อาจารย์เซินถูตะโกนออกมา ไม่รู้ว่าพูดคำว่าดีกับฉู่เทียนหรือผางไห่

ด้านล่างเวทีประลอง ตำแหน่งที่นักเรียนโดดเด่นของคณะสงบใจอยู่ สายตาของหลินเสี่ยวอวิ๋นจ้องไปที่ฉู่เทียน ประกายในแววตาเปลี่ยนไป

ผางไห่เห็นว่าแบบนี้ไม่สามารถสู้กับฉู่เทียนได้ จึงแผดเสียงออกมาอีก

ไขมันบนตัวเคลื่อนไหวอีกครั้ง กลายเป็นกล้ามเนื้อ ตอนนี้ผางไห่ดูเป็นชายมีพลัง กล้ามเนื้อล่ำสัน

"แรงเงี่ยมล่อ พลังครึ่ง"

พลังปราณบนตัวผางไห่ระเบิดออก จนฉู่เทียนส่งเสียงออกมา แล้วถอยหลังออกไป

ขณะนั้น ผางไห่ก้าวเข้ามา ใช้การโจมตีท่าแนบตัว กระแทกลงบนหน้าอกฉู่เทียน

พลังแข็งแกร่ง ระเบิดจนเกิดแรงกระเพื่อม แผ่กระจายไปทั่ว เศษหินกระเด็นลอยขึ้นมานับไม่ถ้วน ทำให้แขนเสื้อของลู่ฝานและคนอื่นสะบัดไปมาด้วย

ตัวของฉู่เทียนโงนเงน ฝ่าเท้าจมลงไปในหินดำนิล

แววตาเป็นประกายวูบไหว หมัดซ้ายชกลงไปบนตัวผางไห่