เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 322

ลู่ฝานปรึกษาอยู่ฝั่งนี้อย่างเงียบๆ ยืนนิ่งเหมือนตอไม้ไม่ขยับไปไหน

จางเยว่หานที่รอพวกเขามา ใกล้กระอักเลือดแล้ว เห็นลู่ฝานกำลังจะเดินมา ใครจะไปรู้ว่าเขายังยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น

ระยะนี้ไม่สามารถทำให้จางเยว่หานออกคำสั่งได้

หนึ่งคือเธอไม่รู้ว่าลู่ฝานเห็นหรือเปล่า ถ้าลู่ฝานเห็นว่าผิดปกติ แล้วหนีไป การตามฆ่าเป็นเรื่องลำบาก ไม่แน่อาจมีปัจจัยอื่น ทางที่ดีต้องฆ่าด้วยการโจมตีเดียว

อีกอย่างคือเธอยังรู้รูปแบบการโจมตีและระยะการโจมตีของหุ่นร้ายความฝัน

หุ่นร้ายความฝันระดับปราณนอกขั้นสูงสุด ระยะการฆ่าเพียงครั้งเดียว เธอรู้เป็นอย่างดี

แค่ลู่ฝานเดินมาข้างหน้าอีกร้อยก้าว จางเยว่หานกล้าพาหุ่นร้ายความฝันพุ่งเข้าไปทันที

เธอกำไข่มุกในมือแน่น รวบรวมสติเอาไว้ ไม่กล้าแม้แต่จะกะพริบตา

แค่ร้อยก้าว นายขยับสิ!

ดวงตาของจางเยว่หานแดงก่ำ เธอแทบจะเดินเข้าไปแทงลู่ฝานแล้ว

ให้นายยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น!

เหมือนสิ่งที่เธอบ่นในใจได้ผล ในที่สุดลู่ฝานก็ขยับแล้ว จางเยว่หานตื่นเต้นทันที เตรียมจะออกคำสั่ง

หนึ่งก้าว สองก้าว สามก้าว

หลังเดินได้สิบก้าว ลู่ฝานก็หยุดลงอีก

จากนั้นยืนเงียบอยู่ตรงนั้น