เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 329

"ศิษย์พี่ข่งหลิน เป็นอะไรไป ศิษย์พี่ข่งหลินไอ้เดรัจฉานลู่ฝาน ไม่เพียงแต่รังแกฉัน ยังฆ่าศิษย์พี่ข่งหลินอีกด้วย"

นักเรียนต่างมองลู่ฝานด้วยสายตาดุดัน

เดิมทีข่งหลินที่กำลังจะออกมาจากต้นไม้ ได้ยินคำพูดนี้ จึงตัดสินใจแกล้งทำเป็นสลบ นอนแผ่อยู่ในลำต้นของต้นไม้

ไม่พูดก็ไม่ได้ว่าไหวพริบนี้ใช้ได้ เข้าใจคำพูดของจางเยว่หานได้อย่างรวดเร็ว

"หลีกไป หลีกไป เกิดอะไรขึ้นกันแน่"

คนที่ดูเหมือนครูเดินเบียดคนเข้ามา เมื่อเขาปรากฏตัว นักเรียนรอบๆ พากันเงียบ

ลู่ฝานมองเขาด้วยสีหน้าราบเรียบ คนที่ดูเหมือนครู ดูคุ้นหน้าเล็กน้อย เหมือนเคยเจอที่ไหน

สีหน้าที่ครูมองลู่ฝานก็ประหลาดมาก มีประกายแปลกประหลาดในแววตา

เขาเดินไปทางจางเยว่หานก่อน หลังจากดูแผลบนหน้าจางเยว่หาน ครูคนนี้พูดกับลู่ฝานอย่างขุ่นเคืองว่า "ลู่ฝาน คิดไม่ถึงว่าคณะหนึ่งเดียวจะมีศิษย์ไร้เหตุผลแบบนาย คิดไม่ถึงว่าจะลงมือกับนักเรียนหญิงรุนแรงแบบนี้"

ลู่ฝานขมวดคิ้วเบาๆ ครูคนนี้สรุปโดยไม่ถามเขาสักคำ คงไม่ได้เป็นพวกเดียวกับจางเยว่หานใช่ไหม

ขณะเดียวกัน นักเรียนคณะบังเหินสองคนพุ่งเข้ามาข้างจางเยว่หานแล้วพูดว่า "เยว่หานเธอไม่เป็นไรใช่ไหม เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงบาดเจ็บแบบนี้"

จางเยว่หานจ้องลู่ฝาน แล้วชี้หน้าลู่ฝาน "ฉันเจอลู่ฝานกลางป่าโดยบังเอิญ เดิมทีคิดว่าเขาแค่อยากคุยเรื่องเก่าๆ คิดไม่ถึงว่าเขาจะรังแกฉัน ฉันไม่ยอม เขาเลยทำร้ายฉันจนเป็นแบบนี้ แม้แต่ศิษย์พี่ข่งหลินที่ตามมาช่วยฉัน ก็โดนเขาซัดจนกระเด็น"

มีเสียงตกใจดังขึ้นรอบๆ เหล่านักเรียนชายคณะกำแหง ตะโกนเสียงดังออกมา

"อะไรกัน ลู่ฝานเป็นคนแบบนี้เหรอ ฉันอุตส่าห์คิดว่านายเหมือนศิษย์พี่เฉียวเซวียนของเรา เป็นสุภาพบุรุษ ถุย!"

"ลู่ฝาน ความจริงอยู่ตรงหน้า นายยังมีอะไรจะพูดไหม"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า