สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1071

ระยะเวลาหลายวันที่มีความเจ็บปวดแต่ก็มีความสุข ผ่านพ้นไปแล้ว

ช่วงกลางวันเย้นหว่านอยู่กับโห้หลีเฉินตลอด อยู่ข้างกายเขาคอยดูแลเขา นอกจากการรักษาเฉพาะทางที่ไม่อนุญาตให้เธอเข้าไปดูด้านในแล้ว เวลาที่เหลือเธอก็จะคอยเฝ้าเธออยู่ตลอดไม่ห่างไปแม้แต่ก้าวเดียว

ความจริงแล้วเย้นหว่านอยากจะอยู่เป็นเพื่อนกับเขาตอนช่วงที่เขารักษาตัวนั้นด้วย แต่โห้หลีเฉินหัวเด็ดตีนขาดก็ไม่ยอม

เธอจึงได้แต่ปล่อยไป

หลังจากที่ขอโทษกันวันนั้นแล้ว การแสดงออกของแคทเธอรีนก็เปลี่ยนไป ไม่ว่าจะทำเรื่องใดก็ตาม ต่างอยู่ในฐานะหมอคนหนึ่งเท่านั้น

กระทั่งตอนที่ไปตรวจร่างกาย ก็ไม่ได้แสดงท่าทางเจ้าชู้น้ำลายไหลยืดกับโห้หลีเฉินเลย

การแสดงออกของเธอ ทำให้เย้นหว่านรู้สึกว่า เธอสามารถปล่อยวางกับสิ่งที่ของต้องการอยากได้กับโห้หลีเฉินไปแล้ว

หากเป็นแบบนี้ต่อไป ชีวิตของเย้นหว่านถือว่าสงบราบรื่นดี

นอกเหนือจากการเข้าห้องน้ำและสัปหงกอยู่บ่อยครั้ง

หญิงตั้งครรภ์ชอบสัปหงก นี่เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ เพราะทารกในครรภ์จำเป็นที่จะต้องได้รับการพักผ่อนที่เพียงพอ

ดังนั้นแม้ว่าเย้นหว่านจะอยู่เป็นเพื่อนโห้หลีเฉิน แต่ว่าก็มีบางเวลา ที่จะหลับอยู่ข้างกายเขา

โห้หลีเฉินเปลี่ยนห้องแล้ว ในห้องนั้นก็มีเตียงอยู่สองเตียง เพื่อให้เย้นหว่านตอนง่วงนอน ก็สามารถไปนอนบนอีกเตียงได้เลย

วันนี้ เย้นหว่านก็หลับไปอีกแล้ว

ตอนที่เธอลืมตาขึ้นมา ก็กวาดตามองไปยังโห้หลีเฉินที่นอนอยู่เตียงข้างๆ ด้วยความเคยชิน แต่เมื่อเห็นแล้ว เธอถึงกับสมองเบลอไปหมด

เธอเริ่มสงสัยว่าตนเองตาฝาดไปหรือเปล่า หรือว่ายังไม่ตื่น แล้วกำลังฝันอยู่กันแน่

เธอหลับตาลง จากนั้นก็เริ่มลืมตาอีกครั้ง ทว่าสิ่งที่เห็นก็ยังคงเป็นภาพภาพนั้นอยู่

จนทำให้เลือดลมปราณของเธอพลุ่งพล่านทันที

สิ่งที่เห็นคือ โห้หลีเฉินกำลังนอนพิงอยู่บนเตียงคนไข้ ส่วนมือที่กำลังให้น้ำเกลืออยู่นั้นแคทเธอรีนกำลังนอนคว่ำทับอยู่

แคทเธอรีนเอนครึ่งตัวคว่ำทับลงบนเตียง ราวกับกำลังประกบร่างกายของโห้หลีเฉินอยู่เช่นนั้น

เมื่อเธอผงกหัวขึ้นมา โห้หลีเฉินก้มศีรษะลง อากัปกิริยาเช่นนั้น ราวกับกำลังจะจูบกัน

เย้นหว่านโมโหจัด เธอรีบตะคอกใส่อย่างโกรธเคืองทันที ขนาดน้ำเสียงยังสูงปรี๊ดจนจะเสียงแตกอยู่แล้ว

"พวกคุณกำลังทำอะไรกัน?!"

โห้หลีเฉินลืมตามองมาทางเย้นหว่าน หัวคิ้วย่นเข้าหากัน สีหน้าเย็นชาสุขุมอย่างเต็มเปี่ยม

เขาเตรียมจะพูด ทว่าแคทเธอรีนรีบพูดดักหน้าก่อน

"คุณเย้น คุณอย่าเพิ่งเข้าใจผิด ฉันกับคุณโห้ไม่ได้มีอะไรกัน"

เธอพูดอย่างร้อนรน ในทางกลับกันมันมีความรู้สึกต้องการปกปิดความจริงแต่ดันเผยความจริงออกมาแทน

ส่วนร่างกายของเธอนั้น ยังคงอยู่ในท่วงท่าพาดอยู่บนร่างกายของโห้หลีเฉินอยู่เช่นเคย

หรือว่าคว่ำทับกัน จนคุ้นชินแล้วจริงๆ เหรอ?

ความโกรธเคืองที่อัดอั้นอยู่เต็มอกของเย้นหว่านระเบิดออกมาทันที เธอจัดการสะบัดผ้าห่มออกและลงจากเตียง จากนั้นก็พุ่งเข้าหาทางด้านหลังของแคทเธอรีน เพื่อต้องการจะจับเธอให้ลุกออกมา

อย่าได้ดูถูกความสามารถของฉัน ฉันไม่ใช่ Hello Kitty แต่ฉันเป็นแม่เสือตัวฉกาจเลยแหละ

เธอต้องจัดการสั่งสอนแคทเธอรีนสักยก ถึงขั้นฉวยโอกาสตอนที่เธอนอนหลับอยู่ให้ท่าโห้หลีเฉิน

ผู้ชายของเธอ นางคิดจะมาแตะต้องได้เหรอ?

เย้นหว่านใช้มือคว้าหัวไหล่ของแคทเธอรีน แคทเธอรีนตะโกนเสียงดังลั่นอย่างร้อนรน

"ขยับไม่ได้นะ เขาจะตาย"

เย้นหว่านไม่สนใจอะไรแล้ว เพราะว่าต้องการจะลากเธอ ทว่ากลับไม่ได้สนใจการแสดงออกตรงหัวคิ้วของโห้หลีเฉินที่ขมวดไว้แน่น

ริมฝีปากของเขาขยับเล็กน้อย อยากจะพูดออกมา แต่กลับพูดไม่ได้

แม้ว่าความโกรธแค้นมันสุมหัวก็ตาม ทว่าเย้นหว่านหยุดการกระทำลงทันที เพื่อรักษาเหตุผลอาไว้

เธอเหลือบมองร่างกายที่อยู่เบื้องหน้าของแคทเธอรีนอย่างหน้าดำหน้าแดง พลันตะลึงทันที เสื้อของแคทเธอรีนติดอยู่กับเข็มจ่ายน้ำเกลือของโห้หลีเฉิน

เย้นหว่านตกใจอย่างหนัก

นี่มันขยับไม่ได้จริงๆ ด้วย ถ้าขยับคนที่ตายต้องเป็นโห้หลีเฉินแน่

การให้น้ำเกลือของเขานั้นพิเศษมาก ไม่สามารถขยับได้ และก็ไม่สามารถหยุดพักได้ มิเช่นนั้นร่างกายของเขาจะเกิดผลกระทบอันน่าหวาดกลัวตามมา

ดังนั้น ทั้งสองคนได้แต่รักษาท่าทางเช่นนั้นไว้ไม่ยอมขยับเขยื้อนสักนิด ก็เป็นเพราะว่าเสื้อไปติดกับเข็มบนสายน้ำเกลือเหรอ?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน