จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 126

มองดูแผ่นหลังของหวังชิงชิงที่จากไป ในใจของเย่ชิงหยู่ก็ยิ่งว้าวุ่น เธอไม่รู้ว่านี่ดีหรือแย่ และยิ่งไม่รู้เลยว่าตระกูลฟางจะเพ่งเล็งเธอมั้ย! ถ้าหากว่าถูกตระกูลฟางจัดการ คงจะแย่ยิ่งกว่าการถูกขโมยภาพออกแบบอีก!

ถ้าหากว่าตระกูลฟางแพร่กระจายเรื่องการกระทำของเธอ ถ้าอย่างนั้นตัวเธอก็ยิ่งแย่นะสิ!

ตอนนี้ เย่ชิงหยู่หวังเพียงว่าเกียรติของลุงโจวจะช่วยเธอได้สักครั้ง!

หวังชิงชิงมาถึงห้องทำงานแล้วโทรออกเบอร์ของฟางเหยียน

“ฮัลโหลค่ะ คุณชาย เซียวเจิ้นเที่ยนมาพบคุณค่ะ บอกว่ามีเรื่องสำคัญอยากจะปรึกษากับคุณค่ะ”

อีกฝ่ายส่งเสียงเย็นชาของฟางเหยียนออกมา “บอกเขาว่าตอนนี้ฉันไม่ว่าง รอฉันว่างแล้วค่อยคุยกัน”

หวังชิงชิงลังเลไปสักพัก พูดว่า “คุณชายคะ แบบนี้ไม่ค่อยดีมั้งคะ! ยังไงซะในเมืองจินโจวท่านเซียวก็ถือเป็นบุคคลที่มีอำนาจนะคะ เขามาที่นี่สองครั้งแล้ว ครั้งก่อนยังมอบบริษัทให้คุณ ฉันคิดว่า....”

“เธอกำลังสอนฉัน?” น้ำเสียงของฟางเหยียนเย็นชามาก ฟังแล้วน่าหวาดกลัว

ถึงแม้ว่าหวังชิงชิงจะเคยเจอกับคุณชายคนนี้แต่ครั้งเดียว แต่เธอก็รู้ว่าคนนี้ไม่ใช่คนที่จะเข้าหาได้ง่าย ถึงแม้ว่าตัวเองจะเป็นสาวสวยก็เถอะ แต่ในสายตาเขาไม่เคยหยุดมองแม้แต่ 5 วินาทีเลย

ดังนั้นเธอจึงรีบพูดว่า “ไม่กล้าค่ะ คุณชาย ฉันจะไปบอกเดี๋ยวนี้ค่ะ”

ฟางเหยียนที่กำลังจะวางสาย หวังชิงชิงก็นึกถึงเย่ชิงหยู่ แล้วรีบพูดว่า “ใช่สิ คุณชายคะ ยังมีคนที่ชื่อเย่ชิงหยู่มาหาคุณอีกคนค่ะ เหมือนว่าจะเป็นประธานบริษัทตงข่ายกรุ๊ป ธุรกิจเล็กๆ เห็นบอกว่าอยากจะขอความช่วยเหลือจากบริษัทเราค่ะ”

หวังชิงชิงพูดไปอย่างนั้น คิดว่าคุณชายคนนี้จะไม่สนใจ แต่ใครจะไปรู้ว่าน้ำเสียงของคุณชายจะหวาดระแวงขึ้นมาในทันที “เธอบอกว่าใครนะ? ประธานบริษัทตงข่ายกรุ๊ปงั้นหรอ?”

หวังชิงชิงตอบ “ใช่ค่ะคุณชาย นี่ก็แค่คนที่ไม่สำคัญอะไร กล้าขอให้ฟางซื่อกรุ๊ปของเราช่วยแก้ไขภาพออกแบบของเสื้อผ้าให้ เรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นในฟางซื่อกรุ๊ปของเรา เมื่อก่อนผู้ร่วมธุรกิจด้วยไม่ว่าเจอปัญหาอะไรก็ไม่กล้าขออะไรที่ไร้เหตุผลแบบนี้กับฟางซื่อกรุ๊ปของเรา ฉันคิดว่าคุณผู้หญิงคนนี้ไร้สาระอยู่สักหน่อย!”

ได้ยินคำพูดของหวังชิงชิงที่มีท่าทางดูถูก น้ำเสียงของฟางเหยียนก็เปลี่ยนเป็นดุดันขึ้น “ไปขอโทษเย่ชิงหยู่ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ อีกอย่าง ฟางซื่อกรุ๊ปตอบสนองทุกคำขอของเย่ชิงหยู่ ให้นักออกแบบที่เก่งที่สุดออกแบบให้เธอ! อีกอย่าง ฉันขอเตือนเธอเคร่งครัดว่านี่ไม่ใช่คนที่ไม่สำคัญอะไร”

ประโยคเดียวทำเอาหวังชิงชิงนิ่งอึ้ง เธอเงียบไปสักพัก ถามว่า “คุณชายคะ คุณจริงจังหรอคะ?”

“เธอคิดว่าฉันจำเป็นต้องล้อเล่นกับเธอหรอ?” คำพูดของฟางเหยียนยิ่งเย็นชาขึ้นกว่าเดิม

หวังชิงชิงรีบพูดว่า “ค่ะ คุณชาย!”

ถึงแม้ว่าเธอจะอยากถามมากว่าทำไมถึงทำแบบนี้กับเย่ชิงหยู่ นั่นก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าตาดีหน่อย แต่ท่าทางกิริยานั้นไม่สามารถเทียบกับตัวเธอเองได้เลย คุณชายทำตัวแบบนี้กับเธอ หรือว่าเธอเป็นอะไรกับคุณชายงั้นหรอ?

คิดแต่เธอก็ไม่กล้าถาม คุณชายคนนี้ทำอะไรมักจะแปลกๆ ตั้งแต่มาถึงเมืองจินโจวจนถึงตอนนี้ เธอเคยเจอเขาแค่ครั้งเดียว แต่เขานั้นไม่ได้วางฟางซื่อกรุ๊ปไว้ในสายตาด้วยซ้ำ

คุณท่านธุรกิจยิ่งใหญ่ มีคนเก่งในบ้านตั้งเยอะแยะ แล้วทำไมถึงได้เป็นคนนี้กันนะ?

หวังชิงชิงคิดไม่ออก แต่เรื่องนี้ก็ไม่ใช่คนฐานะอย่างเธอจะมาคิดได้

หวังชิงชิงลงมาใต้ตึกอีกครั้ง เซียวเจิ้นเที่ยนรีบลุกจากเก้าอี้ ท่าทางรีบร้อน เอาแต่มองทางด้านหลังของหวังชิงชิง แต่ไม่เห็นใคร เขาก็เลยถามว่า “ประธานหวังครับ คุณชายมารึยังครับ?”

“ท่านเซียวคะ รอสักครู่ค่ะ!” หวังชิงชิงพูดกับเซียวเจิ้นเที่ยน