จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 571

“กระบี่มา!” ฟางเหยียนคำรามใส่ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ ด้วยเสียงคำราม แสงแหลมคมพุ่งลงมาตรงหน้าของเขา พุ่งมายังกระบี่ยาวที่ไม่ชัดเจนเล่มนั้นในมือของเขาพอดี

ทันใดนั้น กระบี่ทั้งอันกลายเป็นประกายรอบๆ เหมือนกับมังกรทองตัวหนึ่ง ส่องแสงสว่าง มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ไม่เพียงแค่สามคนเท่านั้นที่เห็นกระบี่ยาวในมือของฟางเหยียน แม้กระทั่งนักรบเหล่านั้นของการทำสงครามก็ล้วนเห็นกระบี่ยาวในมือของฟางเหยียน นั่นเป็นกระบี่ยาวที่ตัวกระบี่เป็นสีทอง พร้อมกับสายฟ้า แล้วยังประกายไฟไปรอบๆ

กล่าวอย่างไม่เกินไปว่า กระบี่ยาวเล่มนั้นของเขามีเพียงในหนังกราฟิกจึงจะเห็นได้

แต่ทุกคนล้วนรู้ดี ว่านี่ไม่ใช่กราฟิก นี่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง นี่คือกระบี่ยาวที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าด้ามหนึ่ง ไม่ว่าใครเห็นก็รู้สึกไม่น่าเชื่อ แต่ก็รู้สึกว่าปกติมาก

ที่คิดว่าไม่น่าเชื่อก็คือฉากที่เกินจริงไม่น่าเชื่อ เพราะใช้แนวคิดของคนธรรมดาทั่วไปไม่มีทางเข้าใจได้ และที่มันปกติมากเพราะคนที่ใช้กระบี่ด้ามนี้ไม่ใช่คนอื่น คือฟางเหยียน เทพสงครามของประเทศหวา!

เทพแห่งสงครามใช้กระบี่ยาวแบบนี้ออกมา มีอะไรที่แปลกประหลาดงั้นเหรอ?

สิ้นสุดฟ้าผ่า ฟางเหยียนเอากระบี่ยาวชูขึ้นอย่างสูงๆเลยหัวขึ้นไปเหล่านักรบในสนามรบล้วนกำลังต่อสู้ แม้สามคนจะเห็นการกระทำของฟางเหยียนว่าไม่ธรรมดา แต่ก็ยังยืนหยัดไม่ถอย ถ้าถอยตอนนี้ก็คือจะเป็นเรื่องมาถึงตัวถอยห่างกันหมด ถึงตอนนั้นคนที่ตายจะเป็นลูกน้องเหล่านั้นของตัวเอง และคนของสำนักเจ็ดพิฆาตที่มาทำสงครามกับตน

“ฆ่ามัน!” สามคนคำรามออกมา พร้อมกับแสงรอบๆกายโจมตีไปที่ฟางเหยียน การโจมตีของทั้งสามล้วนแข็งแกร่งมาก เหมือนกับมีแสงสามดวงพุ่งฆ่าเข้าไปที่ฟางเหยียน กระบี่ยาวที่ยาวถึงยี่สิบเมตรนั้นในมือของฟางเหยียนฟันจากบนลงล่าง ทันใดนั้น ได้เกิดเป็นเสียงฟ้าผ่าอีกหลายครั้ง ท้องฟ้าก็เริ่มกลายเป็นมืดมิดลง

มืดฟ้ามัวดิน ที่แท้นี่ไม่ใช่คำคุณศัพท์ที่ไว้อธิบายสนามรบ แต่เกิดขึ้นแล้วจริงๆ คนโบราณสามารถนึกสำนวนนี้ออกได้ไม่เว่อร์เกินจริงอย่างเกินไปจริงๆ

วิธีการต่อสู้ของพวกเขาแค่ค่อนข้างย้อนยุคก็เท่านั้น ดังนั้นจึงสะท้อนความเป็นจริงของสำนวนมากมายได้อย่างสมบูรณ์

“ทำลาย!” เสียงของฟางเหยียนได้รวมกันเป็นหนึ่งเข้ากับเวหาแล้ว ร่างกายของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วในนาทีนี้ ทั้งตัวเริ่มโผล่เส้นเอ็นขึ้นมา ราวกับกระบี่ยาวเล่มนั้นใช้พลังของเขาทั้งหมดมี

ทันใดนั้น ได้ยินเสียงภูเขาถล่มแผ่นดินทลาย กระบี่ยาวเล่มนั้นได้แทงเข้าไปที่สามคนนั้นอย่างรุนแรง

ได้ยินเพียงเสียงตัง นึกไม่ถึงว่าสามคนจะรับพลังของกระบี่ยาวนั้นได้ สามคนชูนกฟีนิกซ์ที่อยู่ในมือ มีดยาว อีกทั้งแผนผังแปดทิศรับการโจมตีของกระบี่ยาวนี้ไว้ แต่พลังของกระบี่ยาวยังคงเพิ่มขึ้นไม่หยุด และทั้งสามคนได้ใช้พลังทั้งหมดที่มีรับกระบี่เล่มนี้แล้ว

ขณะนี้ พื้นดินเริ่มสั่นไหวอย่างไม่หยุด ทุกคนรับรู้ได้อย่างชัดเจนถึงความรู้สึกแผ่นดินไหว

หลังจากเกิดการสั่นสะเทือนมากขึ้นของพื้นดิน ดินเหนียวบางส่วนของบนพื้นเริ่มแตกออก พื้นดินแยกแล้ว ช่องบนพื้นดินปรากฏขึ้นอย่างช้าๆ เหมือนกับพื้นดินใกล้จะแตกออกแล้วอย่างไรอย่างนั้น

ภูเขาถล่มแผ่นดินทลาย นี่ก็เป็นคำคุณศัพท์อีก แต่ในนาทีนี้กลับไม่ใช่คำคุณศัพท์ แต่เกิดขึ้นจริงแล้ว

เหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้าเป็นฉากที่ฟ้าถล่มแผ่นดินทลายจริงๆ ในสนามรบ ราวกับมีแต่สิ่งที่คุณคิดไม่ถึง ไม่มีสิ่งที่จะไม่เกิดขึ้น เป็นดั่งที่คนแก่กล่าวไว้อย่างนั้น สนามรบไม่ใช่สิ่งที่คนแยากหวนคิด ไม่มีใครอยากเข้าไปอยู่ในความทรงจำที่สิ้นหวังอย่างนั้น สนามรบก็คือสถานที่ที่ทำให้ผู้คนสิ้นหวัง