สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 329

เฟิงจิ่งเหยาดูคลิปนั้น ใบหน้าเย็นชาราวกับน้ำแข็ง

เขาปล่อยรังสีอำมหิตจนชวี่ยี่สั่นกลัว แต่ยังหันหน้าไปกลับไปถาม

"ท่านประธาน จัดคนไปช่วยคุณนายรองไหมครับ?"

เฟิงจิ่งเหยาดึงสติกลับมา กวาดสายตาเย็นชามองเขาเล็กน้อย รีบออกคำสั่ง

"รีบให้คนไปตรวจสอบว่ารถคนนั้นมุ่งไปที่ไหนแล้วไปเรียกลูกน้องคนอื่นมา"

ชวี่ยี่ไม่กล้าเสียเวลา รีบลุกขึ้นไปทำ

และในเวลานี้ กู้ฉางฉิงที่ถูกจับนั้นกำลังเป็นลมสลบไป ขึ้นรถไปได้สักสิบนาทีก็ค่อยๆได้สติ

ในตอนที่สติเลอะเลือน ฉากก่อนที่เป็นลมผ่านเข้ามาในหัวของเธอราวกับการฉายภาพยนตร์ซ้ำ ยิ่งทำให้สีหน้าเธอถอดสี พยายามลุกขึ้นนั่ง ดิ้นรนหาทางหนีออกจากรถ

แต่การกระทำของเธอช้ากว่าชายชุดดำข้างๆ จนถูกชายชุดดำผลักไปชนเข้ากับพื้นรถ

"เจ็บ….."

เพราะว่ารถคันนี้ถูกแต่งให้ว่างเปล่าข้างหลัง

กู้ฉางฉิงกลิ้งอยู่ตรงนั้นอย่างเจ็บปวด สุดท้ายก็ขดตัวอยู่มุมห้อง

เธอมองไปที่พวกเขาอย่างหวาดกลัว ถามออกไปว่า "พวกคุณเป็นใคร? ทำไมต้องมาจับฉัน?"

พอพูดออกมา ชายชุดดำพวกนั้นหันมามองเธอแต่กลับเมินเฉย

กู้ฉางฉิงไม่ยอม ยิ่งเหลือบไปเห็นพวกเขาไม่สนใจเธอจึงปิดตาเพื่อพักผ่อน อีกครั้งที่เธอทำเป็นใจกล้าเข้าไปใกล้ประตูรถ

ยังไม่ทันที่จะเข้าไปใกล้ ก็ถูกคนหิ้วคอเสื้อเอาไว้

"คุณผู้หญิงถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็อยู่นิ่งๆซะ"

เมื่อเธอได้ยินเสียงที่หมดความอดทนจากผู้ชายข้างหลัง

กู้ฉางขยับเข้าไปไกลประตู ดิ้นรดสุดฤทธิ์ "ไอ้เวร ปล่อยฉัน ฉันจะลงรถนี่!"

เธอเตะต่อยไปทั่ว อยากจะหลุดออกจากการจับกุมนี้ กลับไม่รู้ว่าการกระทำนี้ทำให้พวกมันโกรธขึ้น

"เสียงดังจังโว้ย หุบปากซะ!"

ผู้ชายคนนั้นพูดเสียงเข้ม ในขณะเดียวก็ใช้ปืนจ่อไปที่ขมับกู้ฉางฉิง

กู้ฉางฉิงสัมผัสถึงโลหะเย็นเฉียบ ตัวแข็งนิ่งค้างไป

ยิ่งเมื่อเขารู้ว่านั่นคืออะไร ตัวสั่นระริกด้วยอย่างห้ามไม่ได้

สายตาเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ไม่กล้าส่งเสียงดังอีก

ผู้ชายคนนั้นเห็นแบบนี้ เก็บปืนลงอย่างพอใจ ปล่อยเธอ

กู้ฉางฉิงเมื่อได้รับอิสระ ก็ขดตัวอยู่มุมรถ

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ รถหยุดลง

"ลงรถ!"

คนพวกนั้นลงรถไป สายตาโหดเหี้ยมมองไปยังกู้ฉางฉิง

กู้ฉางฉิงลงรถมาอย่างหวาดกลัว พบว่าตัวเองถูกพามายังคฤหาสน์แห่งนึง

เธอมองไปรอบๆ สำรวจหาช่องทางหลบหนี กลับพบว่ารอบคฤหาสน์เต็มไปด้วยชายต่างชาติรูปร่างสูงกำยำกำลังลาดตระเวนอยู่ไม่น้อย

ไม่มีทาง เธอทำได้เพียงแค่ละทิ้งการหลบหนีไป เดินตามพวกมันเข้าไปในคฤหาสน์

"นายครับ จับมันมาแล้ว"

เมื่อพวกเขาเข้ามาในห้องแขก ชำเลืองเห็นชายต่างชาติคนนึงนั่งอยู่บนโซฟา

คนนั้นคือเย่าซือ

เขากำลังมองพิจารณากู้ฉางฉิงตั้งหัวจรดเท้า

มองใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือของเธอ เข้ากับชุดทำงานในวันนี้ ในชุดนั้นแสดงถึงความอ่อนโยนนุ่มนวลของเธอ เทียบกับผู้หญิงที่เขาเคยจับมาก่อนหน้านี้กันแล้วมันคนละสไตล์กันเลย เป็นความงามที่ยากจะเจอ

ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาอย่างเข้าใจ เฟิงจิ่งเหยาเป็นผู้ชายที่โชคดีจริงๆ

ในขณะที่เขากำลังพิจารณากู้ฉางฉิงอยู่นั้น กู้ฉางฉิงก็กำลังพิจารณาเขาเช่นกัน

กู้ฉางฉิงรับรู้ได้ถึงความอันตรายจากเขา แต่เขาไม่เหมือนผู้ชาย ยิ่งบวกกับสายตาดำสนิทนั่น ยิ่งทำให้คนดูรู้สึกขนลุกซู่ มันเหมือนกับงูพิษที่กำลังจะโจมตีเธอเมื่อไหร่ก็ได้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา