Walterที่ได้ยินเย่เฉินเอ่ยถึงSteve Horowitzสองสามคำนี้ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นตกใจทันที!
เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่า พ่อจะตามที่เมืองจินหลิงด้วยตัวเอง เพื่อตามหาตนเอง
สิ่งนี้ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีใจแม้แต่น้อย กลับกันยังทำให้ภายในใจของเขา สัมผัสได้ถึงความหวาดกลัว
ถึงแม้ตอนนี้เขาจะยังใช้ชื่อของHorowitz และตระกูลตระกูลรอธส์ไชลด์เพื่อพยายามขู่ขวัญให้เย่เฉินตกใจกลัว และพยายามขัดขืน
แต่ว่า ภายในใจของเขารู้ดี ตัวเองก็เป็นแค่เสือกระดาษเท่านั้น
“ตระกูลของเราเป็นแค่ญาติลูกพี่ลูกน้องธรรมดากับตระกูลรอธส์ไชลด์เท่านั้น ไม่ได้มีอำนาจหรือความแข็งแกร่งอะไรด้วยซ้ำ”
“ญาติที่กล่าวมานั้น ตั้งแต่อดีตจวบจนปัจจุบัน ก็คือฮ่องเต้ แม่ของฮ่องเต้ รวมถึงภรรยาญาติของสองครอบครัวนี้ ความหมายก็คือ เป็นแค่ญาติห่างๆ เป็นญาติที่ไม่สำคัญอะไร”
“ดังนั้น ตระกูลรอธส์ไชลด์ จะมาออกหน้าช่วยเขามันเป็นไปไม่ได้เลย……”
“และตระกูลHorowitzของเรา ก็มีความแข็งแกร่งไม่พอจริงๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าของเย่เฉิน มันไม่คุ้มที่พูดถึง……”
“พ่อของเขาบินไกลมาถึงเมืองจินหลิง มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเผชิญหน้ากับงูเจ้าถิ่นอย่างเย่เฉิน……”
“ยิ่งไปกว่านั้น เย่เฉินยังเป็นคุณชายของตระกูลเย่แห่งเย่นจิง……ประธานบริษัทของตี้เหากรุ๊ป ……มีความแข็งแกร่งมากกว่าตระกูลHorowitzหนึ่งแสนแปดหมื่นลี้……”
“ดังนั้น เขามาที่เมืองจินหลิง นอกจากมารนหาที่ตายแล้ว แทบจะไม่มีความเป็นไปได้อย่างอื่นเลย……”
“ถ้าเขาตกอยู่ในเงื้อมมือของเย่เฉิน นั่นก็จบเห่แน่?”
เมื่อคิดถึงตรงนี้ Walterก็รีบพูดขึ้นมาว่า“ไอ้คนแซ่เย่ นี่เป็นเรื่องระหว่างเราสองคน มันไม่เกี่ยวอะไรกับพ่อฉัน!!”
เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดว่า“อ่อ?งั้นนายหมายความว่ายังไงหรอ?”
Walterโพล่งออกไปว่า “ความหายของฉันมันง่ายมาก ใช้คำพูดของคนหัวเซี่ย ความผิดของคนคนเดียวอย่าลากครอบครัวมาเกี่ยวด้วย ดังนั้น แกมีอะไรก็มาทำที่ฉัน อย่าลากพ่อของฉันมาเกี่ยวด้วย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน