ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 809

หนี่หรงกลับมาแจ้งแก่มู่หรงเจี๋ยว่าตามหาหญิงสาวคนนั้นที่เหลียงซู่หลินชอบจนพบแล้ว ถูกขังเอาไว้ในเรือนพักด้านนอกเมือง มีคนคอยคุ้มกันอยู่

“ท่านอ๋องจะต้องพาตัวนางไปหรือไม่?” หนี่หรงเอ่ยถาม

มู่หรงเจี๋ยกลับไม่ร้อนรน “ตรวจสอบเบื้องหลังของนางก่อน และยังตรวจสอบว่านางและเหลียงซู่หลินรู้จัก และผ่านอะไรกันมาบ้าง”

“นางเป็นแม่นางจากหอชุนเซียง คงเป็นตอนที่เหลียงซู่หลินไปยังหอชุนเซียงเลยได้รู้จักกันกระมัง?” หนี่หรงคาดการณ์

“เหลียงซู่หลินไม่ใช่คนที่ชอบไปสถานที่เช่นนั้น” มู่หรงเจี๋ยเอ่ยออกไปอย่างเรียบเฉย

“ก็ถูก” หนี่หรงคิดถึงคนอย่างเหลียงซู่หลิน ก็เป็นคนที่ปฏิบัติตามกฎหมาย สถานที่เปื้อนฝุ่นเช่นนี้เขาไม่มีทางไป “ท่านสงสัยว่าจื่อเวยผู้นี้เข้าใกล้เหลียงซู่หลินเพราะว่ามีจุดประสงค์แอบแฝงอย่างนั้นหรือ?”

“จะมีอะไรที่แปลกประหลาดกัน?” มู่หรงเจี๋ยใช้มือเคาะลงไปบนโต๊ะ “เจ้าไปตรวจสอบก่อน หากว่ามีคนคอยลอบบงการนางอยู่เบื้องหลังแล้ว ก็ตรวจสอบให้ชัดเจนว่าใครเป็นคนที่บงการนางเอาไว้”

หนี่หรงคิดจะเอ่ยออกมาว่า เรื่องนี้ยังจะต้องตรวจสอบอีกหรือ? หากว่านางจงใจที่จะเข้าใกล้เหลียงซู่หลินแล้วจริง ๆ เช่นนั้น คนเบื้องหลังจะต้องเป็นกุ้ยไท่เฟยอย่างแน่นอน

ในใจของมู่หรงเจี๋ยจริง ๆ แล้วเข้าใจแน่ชัด หากว่ามีคนบงการจื่อเวยแล้ว คนผู้นี้จะต้องเป็นกุ้ยไท่เฟย

ทว่าเขาไม่อยากกระจ่างชัดเพียงแค่ครึ่งเดียว เขาอยากจะตรวจสอบให้ชัดเจน เขาต้องการความชัดเจนในทุกเรื่อง

หลังจากที่หนี่หรงตรวจสอบแล้ว ก็เป็นไปตามที่เขาคาดการณ์เอาไว้ พวกเขาทั้งสองรู้จักกันด้านนอกเมือง ในตอนนั้นรถม้าของจื่อเวยเสีย ทางเข้าเมืองของทางการนั้นคับแคบ รถม้าของนางหยุดลงตรงกลางทางขวางทางเอาไว้ วันนั้นเหลียงซู่หลินก็กลับมาจากเดินทางพอดิบพอดี เมื่อพบว่าถนนนั้นถูกปิดกั้นอย่างหนัก จึงไปช่วยจื่อเวยซ่อมแซมรถม้า จื่อเวยเพื่อตอบแทน จึงได้เชิญเขาไปทานข้าว ไปมาอยู่เช่นนี้ จึงได้คบหากัน

“ทว่าแม่นางจื่อเวยผู้นี้เหมือนว่าจะมีใจให้กับเหลียงซู่หลินจริง ๆ ในตอนที่ข้าน้อยคอยจับตามองนางนั้น ก็มองเห็นนางวาดภาพอยู่อย่างไม่พอใจนัก คนในภาพวาดก็คือเหลียงซู่หลิน” หนี่หรงเอ่ย

หนี่หรงไม่ได้ส่งเสียงใด เพียงแต่ครุ่นคิดอยู่กับตนเอง

เนิ่นนานนัก เขาจึงเอ่ย “เจ้าคิดหาทางช่วยเหลือนางออกมา แล้วทำให้นางสงบลง”