บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 772

เมเรดิธยกริมฝีปากสีแดงของเธอขึ้น และชี้นิ้วไปที่ใบหน้าอันบอบบางของเมเดลีน "ในโลกนี้มี เอวลีน ได้เพียงคนเดียว"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เมเดลีนก็ค่อย ๆ เข้าใจความหมายที่เมเรดิธพูดมากขึ้น

เมเรดิธต้องการกำจัดเธอ และต้องการจะเป็นเอวลีน

“เมเดลีน ในตอนนั้นฉันพลาดโอกาสทำลายเธอไป ฉันปล่อยให้เธอรอดตายจากประตูนรกนั้น แต่ครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นแล้ว”

เมเรดิธยิ้มและลากเมเดลีนที่ตอนนี้ไม่มีเรี่ยวแรงไปที่ทะเลสาบ

“เธอคงคิดถึงลูกสาวมากเลยนี่ ฉันจะส่งเธอไปหาลูกของเธอเดี๋ยวนี้เลย เมเดลีนจากนี้ไป โลกใบนี้จะไม่มีเธออีกต่อไป และฉัน ฉันจะกลายเป็นเอวลีนตัวจริง ฮ่า ฮ่า ฮ่า…”

เธอหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง แต่แล้วดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นความเย็นชาไร้ซึ่งความรู้สึกในทันใด

"ลงนรกไปซะ!"

เมเรดิธพยายามอย่างเต็มที่เพื่อผลักเมเดลีนไปยังทะเลสาบอันเย็นยะเยือก

เมเดลีนอยากจะหนีไป แต่เธออ่อนแอมากเกินไปจนทำให้จมลงไปในทะเลสาบ!

ความเยือกเย็นเสียดแทงผิวหนังของเธอเป็นพัน ๆ ครั้ง ความมืดและความหนาวเย็นค่อย ๆ กลืนกินสติและลมหายใจของเธอ เมเดลีนรู้สึกว่าอุณหภูมิในร่างกายของเธอเย็นลงเรื่อย ๆ และร่างกายของเธอก็ค่อย ๆ จมลงไป ในหูของเธอมีเพียงเสียงหัวเราะของเมเรดิธที่ดังก้องอยู่ภายใน...

เมเรดิธรู้ว่าเมเดลีนว่ายน้ำไม่เป็น และในตอนนี้ที่เธอได้รับฤทธิ์ของยาสลบเข้าไป โอกาสรอดของเมเดลีนจึงแทบจะเป็นศูนย์

เธอมองดูระลอกคลื่นบนพื้นผิวของทะเลสาบที่ค่อย ๆ สงบลงด้วยความพึงพอใจก่อนจะหันหลังกลับ

ในฐานะที่เป็นเอวลีน เธอจะแสร้งทำเป็นกลับไปที่คฤหาสน์มอนต์โกเมอรีราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เพราะกลัวว่าจะถูกเอโลอิสและฌอนจับได้ เธอจึงอ้างว่าจะขึ้นไปพักในห้องนอนของเมเดลีนโดยอ้างว่าเหนื่อย

เมเรดิธไม่คิดว่าเธอจะได้กลับมาที่มอนต์โกเมอรีและกลายเป็นลูกสาวของครอบครัวมอนต์โกเมอรีอีกครั้ง

เธอยังพบว่าห้องนอนใหม่ที่เอโลอิสและฌอนเตรียมไว้สำหรับเมเดลีนนั้นละเอียดอ่อน และสวยงามกว่าห้องนอนก่อนหน้านี้ของเธอมาก