จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 253
หลังจากเจียงอานไท่ได้รู้ว่าเย่อู๋เทียนปรากฏตัวขึ้นที่ประตูสวนพฤกษชาติ ก็รีบขึ้นรถสปอร์ตของเขาและขับไปจนถึงประตูสวนพฤกษชาติ จากนั้นก็ลงจากรถสปอร์ตและคุกเข่าลงตรงหน้าเย่อู๋เทียน
เขาตะโกนประโยคนี้ออกมา
“พ่อ! ผมผิดไปแล้ว!”
ต่อเนื่องกันในครั้งเดียว!
ในระหว่างนั้น เขาไม่เสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว
ตกตะลึง!
ในเวลานี้ ทุกคนในที่นี้ล้วนตกตะลึง!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งชายร่างกำยำชุดดำ พวกเขาเพิ่งเห็นเย่อู๋เทียนตบผู้นำของพวกเขาล้มลงไป จากนั้นก็กำลังจะสอนบทเรียนให้เย่อู๋เทียน!
ทันใดนั้นคุณชายของตนก็ขับรถสปอร์ตตรงดิ่งเข้ามา พอลงจากรถก็คุกเข่าลงตรงหน้าเย่อู๋เทียน!
จากนั้นก็ตะโกนดังลั่น!
“พ่อ! ผมผิดไปแล้ว!”
เกิดอะไรขึ้น?
บรรดาผู้ปกครองล้วนเบิกตากว้าง จนตาแทบจะถลนออกมาทุกคน!
เจียงอานไท่!
เป็นสมาชิกในราชวงศ์!
คุกเข่าให้เย่อู๋เทียนเสียแล้ว?
แถมยังตะโกนลั่น!
“พ่อ ผมทำผิดไปหรือเปล่า?”
มันบ้าเกินไปแล้ว!
หรือว่าเย่อู๋เทียนจะมีความสัมพันธ์กับแม่ของเจียงอานไท่?
ถ้าไม่อย่างนั้น…
เจียงอานไท่ จะเรียกเย่อู๋เทียนว่าพ่อได้อย่างไร?
เจียงอานไท่ที่คุกเข่าอยู่บนพื้น ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมา ได้พูดออกมาอีกประโยคหนึ่ง
“พ่อ! ผมไม่รู้ว่าท่านจะมา! ผมผิดไปแล้ว!”
ทันทีที่ประโยคนี้ดังออกมา ในที่นั้น…
ได้ยินแม้กระทั่งเสียงเข็มหล่น!
ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น!
เย่อู๋เทียนมองลงไปที่เจียงอานไท่ พลางขมวดคิ้วถามว่า “นายบ้าหรือเปล่า?”
เมื่อได้ยินเสียงของเย่อู๋เทียนชัดเจน เจียงอานไท่ก็ส่ายหัวซ้ำๆ
“ไม่ได้บ้า! ท่าน...ท่านคือพ่อของผม!”
“หลังจากเหตุการณ์ในโรงแรมว่างไห่ครั้งก่อนผ่านไป พ่อของผมบอกว่า หากได้พบกับท่านอีกครั้ง ก็ต้องเคารพท่านให้เหมือนพ่อแท้ๆ ของผม ดังนั้นท่านจึงสำคัญกว่าพ่อของผม!”
“…”
เย่อู๋เทียนพูดไม่ออก
คนอื่นๆ ที่อยู่ในนั้นยังคงเต็มไปด้วยคำถาม
เหตุการณ์ในโรงแรมว่างไห่?
เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นในโรงแรมว่างไห่?
เย่อู๋เทียนมองไปที่เจียงอานไท่อย่างเย็นชา แล้วพูดว่า “นายเงยหน้าขึ้นมามองฉันหน่อย”
เจียงอานไท่ส่ายหัวและพูดว่า “ไม่! ผมไม่มีสิทธิ์มองท่าน!”
“…”
เย่อู๋เทียนพูดไม่ออกอีกครั้ง
ทันใดนั้นชายร่างกำยำชุดดำข้างๆ เจียงอานไท่ก็พูดขึ้นมา
“คุณชาย คุณจำคนผิดหรือเปล่า?”
เจียงอานไท่ตอบกลับ
“ไม่ได้จำคนผิด ผมจำเสียงพ่อได้!”
ชายชุดดำที่พูดเมื่อครู่ก็ได้เข้าร่วม “กิจกรรม” ที่โรงแรมว่างไห่ได้จัดขึ้นในครั้งก่อน
เขารู้ว่า คนที่เจียงอานไท่เกรงกลัวที่สุดในชีวิตก็คือเย่อู๋เทียน!
แต่ทว่า…
ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าคุณชายของแต่ละตระกูลคนนี้…
ไม่ใช่เย่อู๋เทียนสักหน่อย!
คุณชายของตน!
คุกเข่าให้ผิดคนแน่นอน!
เมื่อนึกได้เช่นนั้น ชายร่างกำยำชุดดำก็รวบรวมความกล้าเตือนเจียงอานไท่อีกครั้ง
“คุณชาย คนที่คุณกำลังคุกเข่าให้ ไม่ใช่เย่อู๋เทียน!”
เจียงอานไท่อึ้งไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็กล้าที่จะเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าของเย่อู๋เทียน
ใบหน้าของเจียงอานไท่แดงระเรื่อขึ้น
แน่นอนว่าคุกเข่าให้ผิดคนแล้ว
ในขณะเดียวกัน บรรดาผู้ปกครองคนอื่นๆ ก็ดูมีชีวิตชีวามากขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ