จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 254
น่าเสียดาย…
วันนี้สามารถฆ่าได้เพียงคนเดียวเท่านั้น!
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ความกังวลก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชุยโจวมู่
จากนั้น ชุยโจวมู่ก็มองไปที่เย่อู๋เทียนอีกครั้ง แล้วถามขึ้นทันที
“คุณฉี คุณคิดว่าดวงตาของคนคนหนึ่งจะถูกแมลงตัวเล็กเหมือนแบคทีเรียกัดกินทีละน้อยได้หรือไม่?”
เย่อู๋เทียนยิ้มเล็กน้อย
“ได้สิ”
ชุยโจวมู่ตกตะลึง
“ทำไมล่ะ? แมลงตัวเล็กเท่าแบคทีเรียและมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า ทำไมคุณถึงคิดว่าแมลงตัวเล็กๆ ขนาดนี้กัดกินลูกตาของมนุษย์ได้”
เย่อู๋เทียนตอบยิ้มๆ
“เพราะคุณเป็นคนพูดเอง”
ชุยโจวมู่หัวเราะลั่น
“คุณฉี น่าสนใจจริงๆ!”
รถบัสค่อยๆ จอดลงที่ริมทะเลสาบ บรรดาผู้ปกครอง ครู และนักเรียนต่างทยอยลงจากรถ
แทบจะทันทีที่พวกเขาลงจากรถ ทุกคนก็ถูกดึงดูดโดยกองถ่ายทำที่อยู่ไม่ไกล
ที่สำคัญมีซูเปอร์สตาร์ชื่อจางม่านอยู่ในกองถ่ายทำด้วย
ทุกคนอุทานเป็นเสียงเดียวกัน
“ว้าว! จางม่าน! ซูเปอร์สตาร์จางม่านจริงๆ!”
“คุณจางม่านอยู่ที่นี่จริงๆ!”
จางม่านสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวทางนี้ แต่เมื่อกวาดสายตามองรอบหนึ่ง ก็ไม่เห็นแม้เงาของเย่อู๋เทียน
เธอรู้สึกผิดหวัง
สิ่งที่จางม่านไม่รู้ก็คือ “ฉีเซิงหยาง” ในฝูงชนก็คือเย่อู๋เทียน
เย่อู๋เทียนเดินเข้าไปหาจางม่าน
แต่มีหญิงวัยกลางคนขวางเขาไว้
“คุณผู้ชายท่านนี้ ขอโทษนะคะ คุณจางของเรากำลังถ่ายคลิปประชาสัมพันธ์ที่นี่ คุณอย่าเพิ่งเข้าไปใกล้เลยค่ะ”
เย่อู๋เทียนไม่พูดอะไร เขาโทรหาจางม่าน
ในเวลานี้
เย่อู๋เทียนอยู่ห่างจากจางม่านเพียง 20 กว่าเมตร
เมื่อจางม่านได้ยินเสียงเรียกเข้า ก็รู้สึกอึ้งไปเล็กน้อย เธอรีบรับโทรศัพท์
“คุณเย่ คุณ คุณเข้ามาในสวนพฤกษชาติแล้วหรือยังคะ”
เย่อู๋เทียนตอบด้วยรอยยิ้มในขณะที่เขามองไปที่จางม่านซึ่งอยู่ไม่ไกล
“เข้ามาแล้ว แต่ผู้จัดการของคุณขวางไว้”
จางม่านอึ้งไป เธอมองไปรอบ ๆ เพื่อหาผู้จัดการของตน เห็นว่าผู้จัดการของตนกำลังขวางทางชายหนุ่มไว้
เห็นชัดเจนว่าชายหนุ่มกำลังถือโทรศัพท์อยู่
จางม่านมีสีหน้าตกใจมาก
นี่คงไม่ใช่คุณเย่หรอกนะ?
มันจะเป็นคุณเย่ไปได้อย่างไร!
จางม่านยังไม่ทันพูดอะไรอีก เย่อู๋เทียนก็พูดกับโทรศัพท์
“แปลงโฉมแล้ว”
จางม่านเพิ่งเข้าใจกระจ่างแจ้งในตอนนี้เอง
ชายหนุ่มที่อยู่ไม่ไกลคนนี้คือเย่อู๋เทียนจริงๆ!
สีหน้าของจางม่านยังคงเต็มไปด้วยความตกใจ
ภายใต้สายตาที่จับจ้องจากสาธารณชน เธอวิ่งเหยาะๆ เข้าไปถึงตัวเย่อู๋เทียน
ทั้งสองยังไม่วางสาย
จางม่านจ้องเย่อู๋เทียนเขม็งอย่างไม่เชื่อสายตา
“คุณเย่...คุณ...ทำไมคุณถึงแปลงโฉมได้ขนาดนี้? ดูเป็นคนละคนกับคุณคนเมื่อก่อนเลย!”
เย่อู๋เทียนจึงวางสายและตอบไม่ตรงคำถาม
“คุณจาง รบกวนคุณสักเรื่อง ให้คนของบริษัทคุณพาเด็กๆ ที่มากับผมไปที่สตูดิโอของกองถ่ายของพวกคุณก่อน เพราะผมมีเรื่องที่ต้องจัดการ จะได้ไม่ต้องให้เด็กๆ เห็น!”
จางม่านมีสีหน้าสับสน
เย่อู๋เทียนยิ้มเล็กน้อย
“ถือว่าผมเป็นหนี้บุญคุณคุณแล้วกัน”
จางม่านปลาบปลื้มใจทันที!
คนอื่นๆ ในที่นี้ต่างพากันตกใจจนถึงขีดสุด เมื่อเห็นเย่อู๋เทียนกำลังสนทนากับซูเปอร์สตาร์จางม่าน
โดยเฉพาะผู้ปกครองที่มาจากโรงเรียนประถมทิงเฉา
คาดคิดไม่ถึงจริงๆ
แม้ว่าจางม่านจะเป็นดาราชื่อดัง แต่เธอรู้จักวีรบุรุษอย่างเย่อู๋เทียนได้อย่างไร?
มิน่าล่ะถึงไม่มีข่าวอื้อฉาวเกี่ยวกับเธอ
เธอเป็นเพื่อนของเย่อู๋เทียน!
จากนั้นด้วยความช่วยเหลือจากจางม่าน ก็ได้ยินว่าเด็กทุกคนที่มาโรงเรียนประถมทิงเฉาถูกคนจากบริษัทของจางม่านพาไปยังสตูดิโอที่อยู่ใกล้เคียง!
ในช่วงเวลาที่เด็กๆ หายไป รอยยิ้มบนใบหน้าของเย่อู๋เทียนก็ไม่สดใสอีกต่อไป
แต่เดินไปหาชุยโจวมู่ท่ามกลางผู้คนอย่างเย็นชา
ในเวลานี้ ชุยโจวมู่ยังถูกปิดตาอยู่ เขายิ้มให้เย่อู๋เทียนและพูดว่า “คุณฉี เราไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำเถอะ จากนั้นไปว่ายน้ำ อบอุ่นร่างกายก่อน!”
เย่อู๋เทียนกล่าวขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ