ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 526

ใบหน้าของเซร่าเป็นสีแดงก่ำ

เจย์ขว้างแก้วด้วยความโกรธลงบนพื้น “พวกคุณออกไปให้หมด”

เขาดูอารมณ์เสียเสมือนดั่งสิงโตที่ตื่นจากการหลับใหลเป็นเวลา 1,000 ปี ด้วยความหิวกระหายเลือดในขณะที่ต้องการกินสิ่งมีชีวิตทุกชนิดให้ราบคาบ

เซร่าตัวสั่นด้วยความกลัว แต่แล้วเธอนึกขึ้นได้ว่านี่คือช่วงที่อารมณ์ของเจย์เปราะบางที่สุดในตอนนี้ มันเป็นโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับเธอที่จะใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้เช่นกัน

เธอรวบรวมความกล้าแล้วพูดว่า “พี่เจย์คะ ฉันเข้าใจว่าคุณป้าอาจจะมีเจตนาที่ไม่ดีนัก แต่ไม่ต้องกังวลไปหรอก จุดประสงค์ของการมาที่อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนของฉันไม่ใช่เพื่อเข้าใกล้คุณ แต่เพียงเพื่อ... เพื่อพี่แองเจลีน”

ทว่าเซร่าได้เดินถอยออกห่างจากเขาไปและยิ่งไปกว่านั้น เธอรู้วิธีหลีกเลี่ยงเรื่องน่า​รำคาญใจที่ทำให้หัวเสียของเขามาช่วยกลบความดุร้าย ด้วยเหตุนี้ความกังวลของเจย์เกี่ยวกับเธอจึงหายไป

“เธอมาที่นี่เพื่อแองเจลีนเหรอ?” แสงแห่งความกระหายเลือดและเย็นยะเยือกไหลออกมาจากดวงตาของเจย์

เซร่ารู้อยู่แล้วว่าเธอได้ทำถูกต้องแล้ว

สายตาที่มีน้ำตาคลอเบ้า เธอพูดอย่างเศร้า ๆ “ถึงแม้พี่แองเจลีนกับฉันจะเป็นพี่น้องกัน แต่ความสัมพันธ์ของเราก็ดีมากและเราพูดคุยกันทุกเรื่อง ก่อนที่เธอจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องอุบัติเหตุในตอนนั้น ฉันได้รับข้อความเสียงจากเธอด้วย ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันเป็นแค่อุบัติเหตุ เพราะฉะนั้น...”

เซร่าดูเหมือนเธอลังเลที่จะพูด

นี่เป็นเพราะการคาดเดาของเธอที่ได้กระทบถึงสิ่งสำคัญที่สุดของตระกูลอาเรส เธอเลยไม่กล้าแม้แต่จะพูดต่อ

อย่างไรก็ตาม การโกหกที่เธอที่สร้างขึ้นมาได้ทำสำเร็จจนกระตุ้นความสนใจของเจย์ได้เลย

“หล่อนบอกอะไรเธอบ้าง?” เขายืนขึ้นอย่างกระวนกระวายใจ

เซร่ามองไปที่ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเจย์ ในความทรงจำของเธอ ใบหน้าอันสง่างามและไม่แยแสนี้ได้แสดงรอยยิ้มอันอ่อนโยนของเขาต่อหน้าแองเจลีนเท่านั้น

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ทำให้เซร่ารู้สึกโกรธเคือง