เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1271

บทที่ 1270 มีคนกินข้าวด้วยก็ดีเหมือนกัน

สาวน้อยคนนี้...

เซียววซู่อดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มออกมา แม้แต่ตัวเขาเองยังไม่เคยรู้สึก นิ้วของเขาขยับไปมา จากนั้นตอบข้อความกลับ

“เพิ่งทำงานเสร็จ จะกลับไปเดี๋ยวนี้”

จากนั้นเก็บมือถือ ลุกขึ้นหยิบเสื้อคลุมและกุญแจออกไป

เมื่อกลับถึงบ้าน ตอนแรกเซียวซู่กำลังจะหยิบกุญแจออกมาไขและเปิดเข้าไป แต่เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าในบ้านมีคนอยู่ เขาจึงเปลี่ยนเป็นกดกริ่งแทน

เสียงกริ่งดังอยู่สองสามครั้ง ประตูก็ถูกเปิดออก

เจียงเสี่ยวไป๋ใส่ชุดเสื้อวอร์รูปหมีสีขาว ผมยาวของหล่อนถูกมัดรวบเป็นหางม้า บนหัวยังติดกิ๊ปลายการ์ตูนน่ารัก ดูลักษณะท่าทางสบายๆ

เมื่อเห็นเซียวซู่ เจียงเสี่ยวไป๋รีบยิ้มให้ทันที: “คุณกลับมาแล้วเหรอ? เร็วจังเลย ฉันเห็นคุณส่งข้อความมาเมื่อ20นาทีที่แล้ว จะว่าไปที่ทำงานของคุณก็อยู่ห่างจากบ้านไม่ไกลนะ!”

เมื่อพูดจบ ไม่รอให้เซียวซู่ได้พูดอะไร รีบยื่นมือออกมาดึงเขาเข้าไปด้านใน จากนั้นปิดประตูดังปั้ง ท่าทางทั้งหมดนี้ช่างดูเป็นผู้หญิงที่แมนเหลือเกิน

“ทำอาหารครั้งแรก ฉันไม่รู้ว่าคุณชอบกินรสชาติแบบไหน ดังนั้นฉันก็เลยทำอาหารออกมาเยอะหน่อย ถ้าอร่อยก็กินเยอะๆ ถ้าไม่อร่อยๆก็กินน้อยหน่อย ไม่ต้องเสียดาย ฉันเลี้ยงเอง”

สาวน้อยพูดจาจอแจข้างหูของเขาไม่หยุด เซียวซู่ยังเห็นว่าหล่อนใส่รองเท้าแตะลายการ์ตูนอีกด้วย เวลาเดินมีเสียงปิ๊บๆ ดูเหมือนว่าหล่อนชอบของน่ารักพวกนี้มาก ทุกอย่างเป็นลายการ์ตูนหมดเลย ดูมีชีวิตชีวามาก

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร จู่ๆเซียวซู่ก็มีความคิดเหมือน สามีกลับบ้าน ภรรยาก็ออกมาคอยรอรับ

ไม่นานนัก ความคิดนี้ก็ถูกเขาสะบัดทิ้งไปทันที เขากำลังคิดเพ้อเจ้ออะไรอยู่ เขามีคนที่ชอบอยู่แล้ว ส่วนเรื่องความสัมพันธ์กับหล่อนก็เป็นแค่แฟนกำมะลอเท่านั้น

เขาวางเสื้อคลุมลง เมื่อเห็นอาหารละลานตาเต็มโต้ เขาตกตะลึงทันที: “นี่คุณทำเองหมดเลยเหรอ?”

เจียงเสี่ยวไป๋เห็นสีหน้าของเขา ก็เดาออกว่าเขาตกใจ สองมือท้าวสะเอว “เป็นยังไงบ้าง? ฉันเก่งใช่ไหมล่ะ ไม่ต้องชมพี่เยอะนะน้อง พี่ก็เก่งแบบนี้แหละ!”

“พี่?” เซียวซู่เลิกคิ้วขึ้น เหลือบมองหล่อน

เจียงเสี่ยวไป๋รีบเปลี่ยนคำพูด: “ฉันแค่พูดเล่น! กินข้าวไหม? ฉันตักให้คุณ!”

เซียวซู่ตอบกลับ “ผมจัดการเอง”

จากนั้นก็ยื่นมือออกไปหยิบถ้วย เพี้ยะ เสียงดังขึ้น ทันใดนั้นเจียงเสี่ยวไป๋ตีไปทีหลังมือของเขา

เซียวซู่ตกใจตะลึง จากนั้นก็ได้ยินเสียงบ่นด่าของเจียงเสี่ยวไป๋: “นี่คุณเป็นคนยังไง? กินข้าวไม่ล้างมือก่อนหรือไง? ทำงานมาทั้งวันแล้ว จะปล่อยตัวทำอะไรตามใจแบบนี้ไม่ได้นะ”

เซียวซู่: “…”

เขาลืมจริงๆ

เขาลูบจมูกตัวเองไปมา จากนั้นก็หันหลังเดินไปล้างมือที่ห้องครัว

ตอนที่เข้าไปในห้องครัว เซียวซู่คิดว่าตัวเองเดินมาผิดที่ เขายืนตกตะลึงอยู่ตรงนั้นนานสักพักใหญ่ จึงจะแน่ใจว่านี่คือห้องครัวของตัวเอง เพียงแต่มีของเพิ่มขึ้นมากมาย

มีเครื่องใช้ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน และยังมีถ้วยและอุปกรณ์ทานอาหารชุดใหม่อีกด้วย อีกอย่างของพวกนี้ล้วนแล้วแต่เป็นลายการ์ตูน นี่เป็นสัญลักษณ์พิเศษของเจียงเสี่ยวไป๋ เป็นของหล่อนหมดเลย?

เพียงแค่ผ่านไปแค่ช่วงเช้าเท่านั้น หล่อนก็สามารถย้ายของมากมายเหล่านี้มาที่นี่ได้? ทำได้ยังไงกัน?

เซียวซู่สังเกตมองไปรอบๆ ล้างมือเสร็จก็ออกมา

“ของในห้องครัวพวกนั้น เธอซื้อมาเหรอ?” เจียงเสี่ยวไป๋ตักข้าววางไว้ด้านหน้าเขาเรียบร้อยแล้ว เมื่อได้ยินเขาถามก็พยักหน้าตกลง: “ใช่สิ ฉันเอามาเอง เป็นไงล่ะ? รู้สึกว่าห้องครัวของคุณไม่เหมือนกับเมื่อก่อนแล้วใช่ไหมล่ะ เปลี่ยนโฉมไปหมดเลย”

ย้ายของเข้าไปมากขนาดนั้น แน่นอนว่าไม่เหมือนห้องครัวแบบเดิมอยู่แล้ว เพียงแต่...

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่