เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1304

บทที่ 1303 บังเอิญเจอเข้า

เธอซื้อแท่งตรวจครรภ์มาหลายอัน อยากจะเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อของตัวเอง เมื่อเคลื่อนตัวไปได้ครึ่งหนึ่ง ก็รู้สึกว่าแบบนี้ไม่ได้ จะถูกมองว่าเป็นขโมย

ดังนั้นเสี่ยวเหยียนจึงต้องถือไว้ในมือ จากนั้นก็ค่อยๆเดินอย่างระมัดระวัง ไปเช็คบิลที่เคาน์เตอร์

ระหว่างทางเธอมองซ้ายมองขวาตลอด ดังนั้นเมื่อเดินเข้าไปใกล้แคชเชียร์ เลยไม่เห็นว่ามีคนเดินมาทางนี้ด้วย จึงชนเข้าอย่างจังแบบนี้เลย

ตึกตัก——

กองสิ่งของในมือเสี่ยวเหยียน ก็ตกลงไปที่พื้นด้วย

เธอตกใจมากจนมึนงงโดยตรง เพราะประหม่ามากเกินไป ดังนั้นทันทีที่ชนกัน เธอก็ตกใจปล่อยมือออกเลย แล้วของก็ร่วงหล่น

แต่แรงปะทะระหว่างทั้งสองฝ่ายไม่แรงมาก ตัวเธอจึงไม่เป็นไร

เธอเห็นสิ่งที่ตกลงบนพื้น รีบนั่งลงไปเก็บทันที แต่มีน้ำเสียงที่คุ้นเคย ดังมาจากเหนือหัว

“คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”

“เสียงนี้......

มือที่ของเสี่ยวเหยียน กำลังอยากจะเก็บของ หยุดชะงักไว้โดยตรง

เพราะเสียงนี้เหมือนจะเป็น......คนที่เธอรู้จัก

เสี่ยวเหยียนค่อยๆเงยหน้าขึ้น และได้เห็นหลินสวี่เจิ้ง ตามที่คาดไว้ แต่เขากำลังก้มหน้าช่วยเธอเก็บของเลยไม่ได้สบตากับเธอ

เก็บของ......

และเมื่อมองสิ่งของที่เขาเก็บขึ้นมาอีกครั้ง ใบหน้าของเสี่ยวเหยียน สีเลือดจางหายไปทั้งหน้า ยังไม่รอให้เธอตั้งสติได้ เธอก็ได้ทิ้งของในมือ ลุกขึ้นและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

หลินสวี่เจิ้งมาเพื่อซื้อผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพ คิดไม่ถึงว่า จะมีหญิงสาวที่ซุ่มซ่ามชนเข้ามา แล้วสิ่งของก็ตกกระจัดกระจายไปทั่วพื้น ตอนแรกคือเสียงของสิ่งของที่ตกลงบนพื้น ดึงดูดความสนใจของเขา

จากนั้นเขาก็เห็นหญิงสาวที่ซุ่มซ่ามคนนั้น นั่งลงไปเก็บของ ราวกับว่าของนั้นสำคัญสำหรับเธอมาก แต่ตอนนี้ของโดนเขาชนเสียหายแล้ว หลินสวี่เจิ้งเลยต้องนั่งลงไปช่วยเธอเก็บ และใช้โอกาสทักทายไปด้วย

หลังจากที่เขาเก็บสิ่งของที่พื้นขึ้นมา ถึงเห็นสิ่งที่เขียนอยู่บนนั้นได้อย่างชัดเจน สีหน้าของหลินสวี่เจิ้ง

ชะงักชั่วคราว จากนั้นก็กลายเป็นแข็งทื่อเล็กน้อย

มิน่าล่ะ ที่หญิงสาวคนนี้ซุ่มซ่ามขนาดนี้ ที่แท้ของที่เอาไว้คือ......

แต่แล้วยังไม่รอให้เขาตั้งตัวได้ หญิงสาวที่ซุ่มซ่ามคนนั้น ก็ทิ้งสิ่งของในมือกะทันหัน เดินออกไปข้างนอกอย่างเร่งรีบ

“นี่......” หลินสวี่เจิ้งกำลังจะหยุดเธอไว้ แต่พบว่าเธอวิ่งได้เร็วยิ่งนัก เหมือนมีจรวดติดอยู่ที่ขา สักครู่เดียว ก็วิ่งไปอย่างไร้ร่องรอย

จำเป็นต้องขนาดนี้เลยหรือ? เขาน่ากลัวมากขนาดนี้เลยเหรอ? หลินสวี่เจิ้งขมวดคิ้วเล็กน้อย ก้มลงไปเก็บของทั้งหมดอีกครั้ง ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงอะไรบางอย่าง หรี่ตามองไปทางที่หญิงสาวซุ่มซ่ามในเมื่อกี้จากไป

ทำไมรู้สึก......ภาพด้านหลังในเมื่อกี้ ดูคุ้นๆเล็กน้อย? เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน?

เมื่อมองไปที่แท่งตรวจครรภ์ในมืออีกครั้ง คิดโยงถึงเรื่องที่เธอวิ่งไปอย่างบุ่มบ่ามในเมื่อกี้ ริมฝีปากบางก็ยกขึ้นกะทันหัน

ตัวเอง เหมือนจะค้นพบความลับอะไรแล้วนะ?

“คุณผู้ชาย ของพวกนี้ ......” พนักงานแคชเชียร์ถามด้วยความลำบากใจเล็กน้อย เพราะที่นี่อยู่ใกล้กับเคาน์เตอร์แคชเชียร์มาก ดังนั้นทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเมื่อกี้ เธอจึงเห็นหมดเลย เห็นหญิงสาวคนหนึ่ง ตกใจกลัวผู้ชายที่สูงใหญ่หล่อเหลาคนนี้จนวิ่งหนี จากนั้นชายหนุ่ม ยังถือแท่งตรวจครรภ์กองนั้น ยืนหัวเราะอยู่ที่นั่น ดูยังไงก็รู้สึกแปลกประหลาดอยู่ดีใช่ไหม?

หลินสวี่เจิ้งได้ยินเสียง กลับมามีสติอีกครั้ง วางแท่งตรวจครรภ์ในมือกองนั้น ไว้บนเคาน์เตอร์แคชเชียร์ทั้งหมด พนักงานแคชเชียร์คิดว่า เขาต้องการจะคืนให้กับตัวเอง จึงยื่นมือออกไปจะเก็บของ แต่ได้ยิน หลินสวี่เจิ้งพูดขึ้นกะทันหัน

“เอามาเพิ่มอีกหน่อย แล้วจัดใส่ถุงให้ฉัน”

พนักงานแคชเชียร์ “???”

เธอได้ยินผิดหรือเปล่า? ทำไมผู้ชายตรงหน้า ถึงได้พูดว่า เอาของจัดใส่ถุง? อะไรกัน?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่