เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 64

ตอนที่ 64 ข่มขู่2

กู้ฮอนนั่งอยู่ข้างหน้าคอมพิวเตอร์ของเป่หมิงโม่ จับเมาส์ไว้ในมือแน่น เหงื่อแตกพลั่ก

ปลายนิ้วมือขาวซีดกดใส่รหัสลับลงบนแป้นพิมพ์เป็นครั้งที่เก้า--

รหัสลับผิดพลาด!

“ให้ตายสิ! ตั้งรหัสง่ายหน่อยแล้วมันจะเป็นอะไรหรือไง!” เธอกัดฟันสบถ มองไปยังนาฬิกาบนกำแพง สิบเอ็ดนาฬิกาห้าสิบห้านาที เหลืออีกห้านาทีจะถึงเวลากินข้าวเที่ยง……

ชีพจรเต้นแรงยิ่งขึ้นทุกที เธอใกล้จะไม่เหลือเวลาแล้ว!

เธอหลับตาลง สูดหายใจลึกหนึ่งครั้ง พยายามคิดถึงรหัสลับที่เป็นไปได้ของเป่หมิงโม่อย่างเต็มที่……

ทันใดนั้น ชื่อSosoก็ปรากฏวาบขึ้นมาในหัว

นิ้วมือขยับไปบนคอมพิวเตอร์โดยสัญชาตญาณ

เสียงดนตรีแผ่วเบาเสียงหนึ่งดังขึ้น คอมพิวเตอร์ฉายภาพเดสก์ทอปขึ้นมาโดยอัตโนมัติ!

“Yes!”

เธอเกือบอดกลั้นร้องเฮออกมาไม่ได้ ทว่าหัวใจก็พลันหนักอึ้ง

ที่แท้Sosoคนนั้น ก็เป็นคนสำคัญของเขาจริง ๆ… *

ในชุมชนชั้นล่างของบ้านตระกูลกู้เสียงหวอแสบแก้วหูของรถตำรวจดังลอยมา พาให้เหล่าเพื่อนบ้านทั้งในและนอกเคหะต่างตื่นตระหนก

กู้เซิงเทียนที่กำลังดื่มชารอข่าวคราวจากกู้ฮอนได้ยินเสียงหวอตำรวจ อาจเพราะความร้อนตัว จึงเกิดระแวดระวังขึ้นมา "เกิดอะไรขึ้น?" หยูฟืน เองก็สับสนไปหมด จับช่วงหลังที่ถูกกู้เซิงเทียนเตะจนบาดเจ็บเมื่อครู่ ส่ายหน้าไปมา "อาจเป็นรถตำรวจที่วิ่งผ่านไปหรือเปล่า……" กู้เซิงเทียนที่เพิ่งถูกปล่อยออกมาจากคุก จึงตื่นตัวกับเสียงหวอของรถตำรวจมากผิดปกติ ถึงขั้นหวาดระแวงไปเสียทุกอย่าง "เธอรีบไปดูสถานการณ์ซิ!""อืม" หยูฟืน พยักหน้าตาม หมุนตัวลงมายังชั้นล่าง…… *

นิ้วมือของกู้ฮอนสั่นเทาขึ้นเรื่อย ๆ หายใจกระชั้นขึ้นทุกที

ข้อมูลพิมพ์เขียวในคอมพิวเตอร์ของเป่หมิงโม่นั้น ความจริงแล้วเธอไม่รู้อะไรเลย

เพียงได้เห็นภาพวาดที่เกี่ยวข้องกับโปรเจกต์ ‘หยิง’ เธอก็รีบก๊อบปี้ลงในโทรศัพท์มือถือทันที…...

เม็ดเหงื่อเย็นเยียบผุดขึ้นมาบนหน้าผาก

ทันใดนั้นคล้ายว่ามีเสียงฝีเท้าดังมาจากภายนอกประตู

เธอสั่นเทาไปด้วยความตื่นตระหนก

มือเท้าลนลาน กดปุ่มปิดคอมพิวเตอร์ทันที……

แกร๊ก~

เสียงประตูเปิดออก

ใบหน้าเรียบนิ่งราวกับธารน้ำแข็งอันงดงามสมบูรณ์แบบของเป่หมิงโม่ สะท้อนบนแววตาหวาดหวั่นของเธอ

“ทำอะไรอยู่?” เขาเอ่ยปากถามอย่างเย็นชา

ดวงตาดำสนิทราวกับหมึก เหลือบมองมายังหยาดเหงื่อระยิบระยับบนหน้าผากเธอ ราวกับเห็นได้ชัดว่ากำลังแอบกระทำการบางอย่าง

ภายในห้องประชุมเมื่อครู่ เขาก็สังเกตเห็นว่าเธอมีอาการผิดปกติ สีหน้าที่จ้องมองโทรศัพท์มือถือซีดขาวราวกับวิญญาณ

“ไม่…...ไม่มีอะไรค่ะ……” แววตาของกู้ฮอนฉายแวววาบ ร่างสั่นเทาขึ้นมาจนหยุดไม่ได้

การ์ดเมมโมรี่โทรศัพท์มือถือยังไม่ทันได้ดึงออกมาจากคอมพิวเตอร์……