จักรพรรดิมารหวนคืน นิยาย บท 25

บทที่ 25 รู้สึกหมดหวังไหม

นี่ นี่มันเป็นไปได้ยังไง?

เหอเซ่าและหวางฮ่าวมองภาพเหตุการณ์ตรงหน้าแล้วรู้สึกตะลึง

พวกเขาเองก็รู้อยู่แล้วว่าเฉินจิ้นต่อสู้ได้

ขนาดหวางเจ๋อที่เป็นแชมป์ของโรงเรียนอันดับสูง ยังพ่ายแพ้ให้กับเขา

ซ่างจุงที่เป็นราชามวยใต้ดินแห่งเจียงโจว ก็ยังแพ้ให้กับเขา

แม้แต่คนที่มีฝีมือมากอย่างไอ้เหอสาม ก็ยังไม่กล้าทำอะไรเฉินจิ้นเลย

พวกเขาก็คาดการณ์ไว้อยู่แล้วว่าเฉินจิ้นต้องต่อสู้เก่งอย่างแน่นอน

ดังนั้นก็เลยพาพวกลูกน้องที่แข็งแกร่งมาหลายสิบคน ไม่ว่าจะเป็นแก๊งมาเฟียฝู่โถว แล้วก็คนของบริษัทรักษาความปลอดภัยของตระกูลเหอ ทุกคนต่างเป็นคนที่มีฝีมือยอดเยี่ยมทั้งนั้น

แต่ว่า คนหลายสิบคนนี้ สามารถแพ้เฉินจิ้นได้อย่างง่ายดายขนาดนี้เลยเหรอ?

สิ่งที่สำคัญก็คือ ร่างกายของเฉินจิ้นไม่มีแม้แต่รอยแผลเลยแม้แต่นิดเดียว!

ศักยภาพของเฉินจิ้น มันน่ากลัวขนาดนี้เลยงั้นเหรอ?

เหอเซ่ากับหวางฮ่าวอึ้งมากจริงๆ

“ฉันบอกแล้วไง ถ้าแตะต้องผู้หญิงของฉัน มันคนนั้นต้องตาย!”

หัวหน้าของโลกปีศาจ พูดยังไงมันก็ต้องเป็นยังงั้น!

“เพราะฉะนั้น พวกแกทั้งสองคนไปตายซะ!”

เฉินจิ้นก้าวเข้าไปทางสองคนนั้นทีละก้าวๆ การที่พึ่งจัดการคนหลายสิบคนนั้นมา ทำให้เฉินจิ้นดูดุร้ายมากขึ้น

และแต่ละก้าวของเฉินจิ้นนั้น มันเหมือนกับค้อน ที่ทุบไปที่ร่างกายของเหอเซ่าและหวางฮ่าว

พอเฉินจิ้นเข้ามาใกล้ เหอเซ่าและหวางฮ่าวก็รู้สึกได้ถึงแรงที่เหมือนมีอะไรมากดพวกเขาไว้ ยิ่งใกล้ยิ่งหนักหน่วง

“เฉินจิ้น คิดไม่ถึงเลยนะว่า นายสามารถรอดชีวิตมาจากคนพวกนั้นได้ แต่ว่าแกคิดว่าแกชนะแล้วงั้นเหรอ?”

สีหน้าของหวางฮ่าวเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง

การที่หลายสิบคนนี้ สามารถจัดการเฉินจิ้นได้หรือไม่นั้น ความจริงแล้วหวางฮ่าวไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย

เพราะว่าเขามีแผนสำรอง

“เล๋ยเป้า ออกมา!”

หวางฮ่าวตะโกนออกมา

ตระกูลหวางมียอดมีฝีที่ยิ่งใหญ่อยู่หกคน แต่ละคนก็แข็งแรงกว่าคนอื่นๆ ซ่างจุงที่ถูกเฉินจิ้นจัดการ เขาเป็นถึงแชมป์มวยใต้ดินของเมืองเจียงโจว ก็ถือว่าเป็นหนึ่งในหกของยอดมีมือประจำตระกูลหวาง แต่ว่าเขาก็อยู่เพียงอันดับหกเท่านั้น

คนที่อยู่เหนือซ่างจุงยังมีฉานลาง คนที่อยู่เหนือฉานลาง ก็คือเล๋ยเป้า

พอหวางฮ่าวพูดจบ ก็มีเงาหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมา

เขาค่อยๆเดินมาหยุดอยู่ข้างๆหวางฮ่าว

ถ้าเกิดบอกว่า ซ่างจุงที่ในตอนนี้กล้ามเนื้อเป็นมัดๆของเขาเต็มไปด้วยเลือด คนธรรมดาทั่วไปก็อาจจะมองว่าซ่างจุงเป็นยอดฝีมือ

แต่ว่าเล๋ยเป้านั้นดูไม่น่าสนใจเลยแม้แต่น้อย ถ้าใครไม่รู้จักเขา ก็คงจะไม่คิดเลยว่าเขาคือยอดฝีมือ

แต่ว่าคนที่รู้จักเขานั้น ไม่มีใครกล้าดูถูกเขาแน่นอน

นี่มันคือคนที่โหดเหี้ยมมาก!

เขาเองก็แข่งมวยใต้ดินเหมือนกัน ชนะทั้งหมดสิบเกมส์ แต่สุดท้ายเขาก็ถูกห้ามไม่ให้แข่งอีก

เพราะว่า ทั้งสิบนัดที่เขาแข่งมานั้น คู่แข่งไม่มีใครรอดชีวิตเลยซักคน!

ทุกคนต่างโดนเขาฉีกเป็นชิ้นๆ!

ทุกคนต่างโดนเขากำจัด!

“ไอ้เหอสาม แกก็ออกมาด้วย!”

เหอเซ่ามองหน้าเฉินจิ้นด้วยสายตาอาฆาตแค้น เขาก็เหมือนกับหวางฮ่าว ในเมื่อตัดสินใจแล้วว่าจะแก้แค้นเฉินจิ้น เขาก็ไม่มีทางเอาความหวังทั้งหมดไปฝากไว้กับคนกลุ่มแรกหรอกนะ

ในตอนนี้ ไอ้เหอสามก็เดินเข้ามา

เขายังคงดูเลอะเทอะเหมือนเดิม แต่ว่า สายตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความขมขื่น

เขาไม่อยากจะต่อสู้กับเฉินจิ้นจริงๆ

ถึงแม้ว่าที่จริงแล้วจะไม่รู้ว่าเฉินจิ้นมีพลังมากขนาดไหน แต่ว่าเมื่อมาเผชิญหน้ากับเฉินจิ้นแล้ว เขาก็รู้สึกกลัว นี่คือสิ่งที่ไอ้เหอสามไม่เคยรู้สึกกับคนอื่นมาก่อนเลย

ถ้าเกิดว่าไม่ใช่เพราะว่าเหอเซ่าไปร่วมมือกับหวางฮ่าวแห่งตระกูลหวาง แล้วตระกูลหวางมีคนที่เก่งกาจกว่าเขาอย่างเล๋ยเป้าล่ะก็ เขาไม่มีวันยอมตอบตกลงเหอเซ่าเพื่อมาฆ่าเฉินจิ้นแน่นอน

แต่ว่า ทั้งเมืองเจียงโจวนี้ ก็ไม่เคยมีใครสามารถเอาชนะเขากับเล๋ยเป้าได้มาก่อน แถมคนที่มีฝีมือยอดเยี่ยมทั้งสองยังมารวมตัวกัน

ไม่ว่าสถานการณ์จะเลวร้ายแค่ไหนก็ตาม ไอ้เหอสามเชื่อว่าถ้าเขากับเล๋ยเป้าร่วมมือกัน ต่อให้กำจัดเฉินจิ้นไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็ต้องเอาตัวรอดได้แน่นอน

เพราะฉะนั้นเขาก็เลยมาที่นี่!

“แกจัดการไอ้ซ่างจุงนั่นไปแล้วงั้นเหรอ?”

เล๋ยเป้าที่ยืนอยู่ด้านหลังหวางฮ่าว พอมองหน้าเฉินจิ้น ดวงตาของเขาก็ส่องประกายความกระหายเลือด ราวกับว่าเห็นเหยื่ออันโอชะที่อยู่ตรงหน้า

เฉินจิ้นยิ้มมุมปากอย่างเยือกเย็น “ถ้าเกิดว่าแกกล้ามาขวางฉันล่ะก็ วันนี้ ฉันก็คงคนที่จะจบชีวิตแก!”

“การชนะไอ้ซ่างจุงได้ก็แค่ต้องใช้แรงเท่านั้น ไม่ได้มีอะไรเก่งเท่าไหร่นักหรอก หวังว่าแกจะไม่ทำให้ฉันผิดหวังนะ คงไม่ได้ดีแต่ปากหรอกใช่ไหม” สายตาของเล๋ยเป้าเป็นประกายขึ้นยิ่งกว่าเดิม

เฉินจิ้นไม่ได้พูดอะไรต่อ ในสายตาของเขานั้น เล๋ยเป้า ก็เหมือนคนที่ตายไปแล้วแค่นั้นแหละ!

“ฮ่าๆๆๆ เฉินจิ้น ไม่ว่าแกจะเก่งแค่ไหน แต่ยังไงวันนี้แกต้องตายแน่นอน!”

“ไม่ว่าแกจะเก่งแค่ไหน ก็คงเอาชนะพวกเขาได้แค่คนหนึ่งเท่านั้นแหละ แต่ถ้าเผชิญหน้ากับทั้งสองคน แกไม่มีวันชนะแน่นอน”

“ถ้าเกิดว่าแกยอมคุกเข่าขอชีวิตฉัน ไม่แน่ว่าฉันอาจจะอารมณ์ดี แล้วก็ปล่อยเมียของแกไป คิดว่าไง? ขอร้องฉันสิ?”

พอเห็นว่ายอดฝีมือทั้งสองคนปรากฏตัว ความมั่นใจของหวางฮ่าวก็กลับมาอีกครั้ง

“วันนี้ ไม่ว่าจะใคร ก็ช่วยแกไม่ได้ทั้งนั้น!”

“ฉันบอกแล้วไงว่า คนที่กล้าแตะต้องผู้หญิงของฉัน ตาย!”

เฉินจิ้นย้ำออกมาอีกครั้ง ในสายตาของเขานั้น เหมือนกับว่ากำลังมองคนตายอยู่เท่านั้น!

ครั้งที่แล้ว เขาจับหยางอวู้ถิงมา เพราะว่าอยากจะเหยียบย่ำเฉินจิ้น แต่ก็ได้แค่คิดเท่านั้น

ในเมื่อมันเป็นแบบนี้ เฉินจิ้นไม่ใช่แค่เหยียบย่ำเขากลับ แต่ยังกลับยังมาหักหน้าเขา แถมยังทำให้เขาสูญเสียความเป็นชายไปอีก