หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 333

พชิราผลักล้อรถเข็นไปข้างธนพัต ก่อนจะจับแขนของธนพัต แล้วพูดอย่างออดอ้อนว่า “ฉันอยู่ที่บ้านจนเบื่อจะแย่แล้ว ก็เลยคิดว่าจะออกมาเดินเล่น ตอนอยู่ระหว่างทาง บังเอิญได้ยินว่าคุณมางานประมูลที่นี่ ฉันก็เลยตั้งใจว่าจะมาหาคุณที่นี่ แล้วกลับบ้านพร้อมกันเลยค่ะ”

พชิราจงใจเน้นเสียงคำว่า “กลับบ้าน” ดังกว่าปกติ อีกทั้งหลังจากพูดจบก็จงใจมองไปทางสาริศา “ริศาเองเหรอเนี่ย เมื่อตะกี้ฉันจำแทบไม่ได้เลย”

พชิราแสร้งทำเป็นดีใจมาก “คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่? ธนพัตกับฉันกำลังจะกลับบ้านพอดี คุณอยากจะไปนั่งเล่นที่บ้านเราไหม”

เมื่อตะกี้ตอนที่สาริศาเห็นพชิรานั่งอยู่บนรถเข็นรู้สึกแปลกใจมาก ก่อนจะนึกถึงบทสนทนาของแขกที่มาเข้าร่วมการประมูลขึ้นมาทันที ดูเหมือนว่าขาของเธอจะพิการไปแล้ว

ในตอนแรกเธอยังรู้สึกสงสารอยู่บ้าง แต่พอได้ยินคำพูดของพชิรา แล้วเห็นสายตาท้าทายของเธอตอนที่มองมาที่เธอ สาริศาก็ยิ้มเยาะขึ้นมา

ที่พูดออกมาแบบนี้เพื่อแสดงว่าธนพัตเป็นของเธออย่างนั้นสินะ? เป็นไปตามที่เธอคาดการณ์ไว้ พชิรายังคงไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย ยังคงเป็นแบบที่คุ้นเคย เจ้าเล่ห์เพทุบายเหมือนเดิม เพียงแต่ว่า……

พอมองไปที่ขาของพชิราที่มีผ้าคลุมปิดไว้ สาริศาก็แสดงท่าทีแปลกใจขึ้นมา แต่เธอไม่รู้ว่า ขาที่พิการพชิราแกล้งทำหรือเปล่า ด้วยความเข้าใจของเธอที่มีต่อพชิรา เธอสามารถทำแบบนั้นอย่างแน่นอน

แต่มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอแล้ว สาริศาอดที่จะแอบหัวเราะเยาะตัวเองไม่ได้ เธอจะแกล้งทำหรือไม่แล้วจะยังไงล่ะ? ขอแค่มีคนเชื่อเธอก็พอแล้วนี่นา

พอคิดถึงตรงนี้ สาริศาก็ไม่อยากยืนดูธนพัตกับพชิราแสดงท่าทีสนิทสนมกันต่อ และไม่สนใจต่อคำพูดของพชิรา เธอหันหลังกลับแล้วเดินไปที่หลังเวทีทันที

พชิราคิดว่าท่าทีและคำพูดของเธอจะสามารถทำให้สาริศาโมโหได้เหมือนเมื่อก่อนหรือไง เมื่อก่อนเพราะตนเองรักธนพัตมากถึงได้ใส่ใจ ตอนนี้ตนเองแทบอยากอยู่ให้ห่างจากธนพัต จะโมโหเพราะคำพูดยั่วยุของเธอได้ยังไง

 “ริศา อย่าเพิ่งไป ฟังผมอธิบายก่อน...” พอเห็นว่าสาริศาจะเดินจากไป ธนพัตก็คิดจะเดินตามไป แต่พชิรากลับจับแขนของธนพัตไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

 “ธนพัตคะ คุณจะไปไหนคะ คุณอย่าลืมสิคะ ว่าพวกคุณหย่ากันไปแล้ว!”

ด้วยความจนใจ ธนพัตทำได้เพียงมองดูสาริศาเดินจากไปจนพ้นสายตาของเขา ธนพัตปัดมือพชิราออกอย่างแรง แล้วพูดออกมาด้วยความโกรธ “คุณคิดจะทำอะไรกันแน่! ที่คุณพูดเมื่อตะกี้หมายความว่ายังไง!”

เขาอุตส่าห์มีโอกาสได้เจอกับสาริศาอีกครั้ง จากท่าทีของเธอที่มีต่อตนเองในตอนนี้ ครั้งต่อไปถ้าเขาอยากจะเจอกับสาริศาเพียงลำพังไม่รู้ว่าจะต้องรออีกนานแค่ไหน เขายังไม่ทันได้ถามเลยว่าที่สาริศาพูดเมื่อตะกี้มันหมายความว่ายังไง

 แล้วเมื่อตะกี้ทำไมพชิราถึงพูดแบบนั้น! ถึงแม้ว่าตอนนี้เขากับพชิราจะอาศัยอยู่ด้วยกัน และก็ง่ายที่จะทำให้คนอื่นเข้าใจผิด

พอเห็นว่าธนพัตใส่อารมณ์กับตนเอง ดวงตาของพชิราก็เริ่มน้ำตาคลอออกมาทันที เธอสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “ธนพัตคะ สาริศาเธอเป็นแค่อดีตภรรยาของคุณ ฉันต่างหากที่คนรักคนปัจจุบันของคุณ คุณจะทิ้งฉันไว้ข้างหลังแล้วตามเธอไปได้ยังไงกัน แล้วอีกอย่าง ที่ฉันพูดไปก็ไม่ผิดอะไร ฉันแค่อยากชวนเธอนั่งเล่นที่บ้านเท่านั้นเอง”

พอได้ยินแบบนั้น ธนพัตก็หันกลับไปมองหน้าเธออย่างงุนงง เขาตกลงที่จะคบกับเธอตอนไหน แล้วเขาบอกตอนไหนว่าเธอเป็นคนรักของเขา?

พชิราไม่ได้มองสีหน้าของธนพัต เธอหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดน้ำตาของตัวเอง ทำท่าทางน่าสงสาร ที่คนอื่นเห็นแล้วรู้สึกเห็นใจ