หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 340

“คุณพ่ออะไรของลูก” สีหน้าของสาริศาดูตื่นตกใจมาก “แม่บอกลูกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าพ่อของลูกเสียชีวิตไปแล้ว”

 “นั่นคุณแม่โกหกผม!” ธีร์เริ่มโมโหขึ้นมาเล็กน้อย “ผมรู้แล้ว ว่าคุณธนพัตเป็นพ่อของผม เขายังไม่ตาย!”

 “ใครเป็นคนบอกกับลูกแบบนี้!” สาริศาไม่เคยคิดเลยว่าธีร์จะรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเขากับธนพัต

 “ไม่มีใครบอกผมทั้งนั้น ผมเดาเอาเองได้” ธีร์มองหน้าสาริศาด้วยสายตาอ้อนวอน “คุณแม่ครับ ทำไมคุณแม่กับคุณพ่อถึงต้องแยกกันอยู่ด้วย คุณแม่กับคุณพ่อคืนดีกันได้ไหมครับ ผมอยากมีคุณพ่อ”

พอได้ยินคำพูดของธีร์ สาริศาก็รู้สึกเหมือนหัวใจของเธอถูกบีบรัดอย่างแรงด้วยมือที่มองไม่เห็น

ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี่เป็นครั้งแรกที่ธีร์ร้องขอตัวเองแบบนี้ แต่เธอตอบตกลงเรื่องนี้ไม่ได้ เธอกับธนพัตถูกลิขิตให้ไม่มีวันหวนกลับมาคืนดีกันได้อีกแล้ว

 “ธีร์ แม่ต้องขอโทษด้วย เป็นแม่เองที่ผิด” สาริศาร้องไห้ในขณะที่กอดธีร์ไว้ เธอคิดว่าเธอได้มอบความรักทั้งหมดให้กับธีร์ไปแล้ว แต่เธอก็ยังไม่สามารถชดเชยความรักของพ่อที่เขาขาดหายไปได้

 “ธีร์ ทั้งหมดเป็นความผิดของแม่เอง เป็นความผิดของแม่คนเดียว แม่... แม่ไม่ได้ให้ครอบครัวที่สมบูรณ์แบบกับลูก ลูกอย่าโกรธแม่จะได้ไหม” สาริศาพูดกับธีร์ด้วยเสียงสะอื้น

 “ครับ จากนี้ไปผมจะไม่ถามอีกแล้ว คุณแม่อย่าร้องไห้เลยนะครับ” ธีร์เข้าใจและไม่พูดถึงเรื่องของธนพัตอีก เขาเช็ดน้ำตาให้สาริศาด้วยมือนุ่ม

พอเห็นธีร์ทำเช่นนี้ ในใจของสาริศาก็ยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้น ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงกอดธีร์ ไว้ในอ้อมแขนของเธอและเอาแต่พูดขอโทษเขาไม่หยุด

ชัชวาลที่ยืนอยู่ด้านข้างถอนหายใจออกมา แล้วนั่งยองๆ ก่อนจะกอดสองแม่ลูกไว้ เพื่อปลอบโยนพวกเขาเงียบๆ...

หลังจากที่ธีร์ไปหาธนพัตก็ผ่านไปหลายวันแล้ว แต่สาริศาก็ยังไม่หยุดคิดเรื่องนี้

เธอยังคงถามตัวเองในใจอยู่ตลอด ที่เธอตัดสินใจปิดบังธีร์เรื่องธนพัตมันถูกต้องแล้วจริงๆ เหรอ? เธอเองก็มองออก ว่าหลายวันมานี้ธีร์ดูไม่มีชีวิตชีวาเลย และไม่ร่าเริงเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

ในเมื่อตอนนี้ธีร์รู้แล้วว่าธนพัตคือพ่อของตนเอง เธอควรไปบอกให้ธนพัตรู้เรื่องนี้ไหม? เพราะตนเองไม่มีสิทธิ์์กีดกันพวกเขาสองพ่อลูกชายให้ไม่ได้เจอกัน

แต่หัวใจของสาริศาก็กลัว ด้วยวิธีการและอำนาจของธนพัต ถ้าเขารู้ว่าธีร์เป็นลูกของเขา เขาจะต้องแย่งธีร์กลับคืนไปอย่างแน่นอน

ไม่ได้! เธอจะสูญเสียธีร์ของเธอไปไม่ได้! ฉันจะไม่ปล่อยให้พชิราเป็นแม่เลี้ยงของ ธีร์ไม่ได้! แต่ธีร์ก็ต้องการพ่อเช่นกัน...

ในขณะที่สาริศาคิดถึงปัญหานี้และไม่รู้ว่าต้องทำยังไง เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากพชิรา อย่างไม่คาดคิด

 “ฮัลโหล ริศา ฉันอยากชวนคุณไปดูโอเปร่าวันนี้ คุณพอจะมีเวลาไหม”

 จิตใต้สำนึกของสาริศาต้องการจะปฏิเสธออกไป ตอนนี้เธอจะมีอารมณ์ไปนั่งฟังโอเปร่าได้ยังไง ที่สำคัญยังไปกับพชิราด้วย แต่เธอกลัวว่าพชิราจะมีแผนร้ายอะไร

 “ได้สิ วันนี้ฉันว่างพอดีเลย”

พอได้ยินสาริศาตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเล็กน้อย พชิราก็จับโทรศัพท์ไว้แน่น สีหน้าแสดงถึงความเกลียดชังโดยไม่ปกปิด แต่เสียงของเธอก็ยังคงอ่อนหวานเหมือนเดิม “โอเค งั้นเรามาเจอกันที่ร้านกาแฟที่เราเคยไปด้วยกันเมื่อห้าปีที่แล้ว ตอนบ่ายสองโมงโอเคไหม”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ