ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 22

ซูหยาวเห็นดังนั้นก็รีบไล่ตามไปทันที อีกฝ่ายใช้เท้าอย่างรวดเร็ว ซูหยาวไล่ตามไปสองสามก้าว แต่อีกฝ่ายกลับไม่มีแม้แต่เงา

แต่ในลานเรือน นางยังคงเห็นใบหน้าของคนผู้นั้นอย่างชัดเจน

เป็นบ่าวรับใช้คนหนึ่งในจวน ปกติเคยเจอกันมาหลายครั้งแล้ว หน้าตายังดีอีกด้วย

ซูหยาวไม่ได้ไล่ตามอีก นางตรงกลับไปที่เรือนเพื่อตามเซี่ยจินอาน

เมื่อเข้ามาในเรือน เซี่ยจินอานและซูหลานยังคงทะเลาะกันอยู่ และยังเป็นเรื่องที่เรียนการผูกผ้ามัดผมไม่เป็นแล้วถูกหัวเราะเยาะ

"คุณหนูเซี่ย" ซูหยาวเดินไปหาเซี่ยจินอานด้วยสีหน้ารีบร้อน

เซี่ยจินอานเห็นดังนั้น ในใจคาดเดาได้ว่าการวางยาพิษได้มาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว

"เห็นคนแล้วเหรอ?" เซี่ยจินอานโบกมือ เพื่อให้ซูหลานหยุด

ซูหยาวพยักหน้าและกล่าวว่า "ใช่ เป็นบ่าวรับใช้ที่จวนชื่อหวงอาน"

ซูหลานเห็นดังนั้น ก็เอ่ยด้วยสีหน้าเดือดดาล "เช่นนั้นพวกเราไปจับเขา แล้วมอบให้ท่านอ๋องจัดการเอง!"

คนคนนี้ทำให้นางจนเกือบถูกใส่ร้าย!

เซี่ยจินอานกลอกตามองซูหลาน และกล่าวว่า "จับอะไรล่ะ ในมือของเราหนึ่งไม่มีหลักฐาน สองไม่มีพยาน จับมาก็ไม่ได้ช่วยอะไร"

ซูหลานจ้องมองเซี่ยจินอานอย่างโกรธเคือง เจ้าคนทรยศบ้านเมืองนี้กล้าดูถูกนาง!

เซี่ยจินอานเคาะโต๊ะเครื่องแป้งด้วยมือข้างเดียว อีกมือหนึ่งลูบคางครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง

"ซูหยาว ช่วงนี้เจ้าจับตาดูบ่าวรับใช้ที่ชื่อหวงอานคนนี้ไว้ให้ดี ดูว่าเขาจะติดต่อกับใคร อย่าเพิ่งแหวกหญ้าให้งูตื่น ทางที่ดีเราควรจับให้ได้คาหนังคาเขา!"

ซูหลานไม่เข้าใจความหมายของเรื่องนี้ แต่ซูหยาวเข้าใจความหมายแฝงของเซี่ยจินอานในทันที

"คุณหนูเซี่ยคิดว่ายังมีคนอยู่เบื้องหลังบ่าวรับใช้คนนี้อยู่หรือ?"

เซี่ยจินอานยิ้มเยาะ "บางทีน่ะ เผื่อไว้"