ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 25

ช่วงเวลาใกล้เที่ยง ห้องครัวกำลังยุ่งที่สุด เหล่าแม่ครัวสาวใช้ในห้องครัวต่างวุ่นวายเดินเข้าๆ ออกๆห้องครัว

ควันไฟโขมงลอยไปทั่ว มีกลิ่นหอมโชยมา

ในตอนนั้นเองบ่าวรับใช้คนหนึ่งก็เดินเข้าครัวไปอย่างลับๆ ล่อๆ

ลุงที่กำลังล้างผักเห็นเขายังทักทายอย่างอบอุ่น "หวงอาน เจ้ามาหาป้าของเจ้าอีกแล้วหรือ!"

บ่าวรับใช้ที่ถูกเรียกตัวหวงอานมีสีหน้าตื่นตระหนก ไม่ได้สนใจลุงล้างผัก ก็ตรงเข้าไปในครัวทันที!

ควันลอยในห้องครัว ผู้คนในครัวต่างก็มองเห็นไม่ชัดเจน

ต่างคนต่างยุ่งอยู่กับงาน และไม่มีเวลาไปดูคนอื่น และยิ่งไม่สนใจว่าในห้องครัวมีคนเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน

อาหารของแต่ละเรือนล้วนพิถีพิถัน แขกทั่วไปของจวน จะเตรียมอาหารสี่จานและหนึ่งอาหารหลัก จากนั้นก็วางไว้ที่มุมทิศตะวันตกเฉียงใต้

ตอนนี้ในจวนอ๋องมีแขกเพียงคนเดียว มุมทิศตะวันตกเฉียงใต้ก็วางอาหารไว้เพียงชุดเดียว หวงอานเดินมาถึงมุมทิศตะวันตกเฉียงใต้อย่างคุ้นเคยหยิบขวดเล็กๆ ออกมาจากอกเสื้ออย่างตัวสั่น และเตรียมจะใส่ลงไปในอาหาร

แต่ทันใดนั้นเขาก็ถูกจับข้อมือของเขา

"น้องชายคนนี้ เรื่องบางเรื่องทำครั้งที่สองก็ช่างน่าเบื่อจริง!" เสียงหัวเราะเบาๆ แอบเข้ามาในหูของเขา

เขากลัวจนมือสั่น และคลายขวดยา

แต่คนที่ส่งเสียงออกมา รีบคว้าขวดยาเอาไว้ ยิ้มแล้วกล่าวว่า "สิ่งนี้ห้ามทำลายนะ เป็นหลักฐานทางวัตถุ!”

ร่างกายของหวงอานสั่น และใบหน้าซีดขาวเหมือนกระดาษ ต้องการที่จะหลบหนีจากการควบคุมของฝ่ายตรงข้าม

แต่อีกฝ่ายกลับกุมข้อมือเขาไว้แน่น ไม่คลายแม้แต่น้อย!

"แม่นางเซี่ย ต้องการที่จะรายงานเรื่องนี้กับท่านอ๋องหรือไม่?"

คนที่พูดคือซูหยาว และคนที่จับข้อมือของหวงอานคือเซี่ยจินอาน

จะว่าไปหนึ่งชั่วยามก่อน หลังจากถูกพ่อบ้านตำหนินางก็กลับเข้าเรือนไป

ซูหยาวที่คอยจับตาดูความเคลื่อนไหวของหวงอานรีบกลับไปที่เรือน เพื่อบอกนางว่าหวงอานออกไปแล้ว

แต่เนื่องจากซูหยาวเป็นสาวใช้ของนาง จึงถูกจำกัดการเดินทางและไม่สามารถตามหวงอานออกไป เฝ้าดูว่าเขากำลังทำอะไร และไปพบใครได้