ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 23

ตอนที่23 แค่ลงมือก็ทำให้นางเจ็บ

ในอี้กวนแห่งนี้ไม่ได้ใหญ่มาก ตอนเช้าก็มีคนเดินขวักไขว่ไปมาไม่น้อย รวมถึงเหล่าชายชาติทหาร เมื่อเสื้อของหลินซีนเยียนขาดทำให้เผยผิวเนียนขาวราวกับหิมะตรงช่วงหัวไหล่ แม้ว่านางจะเป็นคนยุคใหม่ การอวดเรือนร่างในที่สาธารณะถือว่าเป็นเรื่องปกติ

แต่สำหรับเซียวฉางเยว่คิดว่า การทำให้หลินซีนเยียนอับอายขายหน้าถือว่าเป็นวิธีที่ดีอย่างมาก

“อุ๊ย พี่ใหญ่ นางทาสชั้นต่ำคนนี้ไม่รู้จักอายเลยจริงๆ！”เซียวอวิ๋นฉินพูดประชด“นางทาสชั้นต่ำคนนี้ยังต้องถูกสั่งสอน พี่ใหญ่ ท่านคิดว่า...”

“ในเมื่อคนชั้นต่ำไม่รู้กฎเกณฑ์ ควรที่จะได้รับการชี้แนะ ท่านพ่อของพวกเราเป็นแบบอย่างของมารยาทและกฎเกณฑ์ต่างๆ ในใต้หล้านี้ จึงไม่ควรปล่อยให้คนนำไปพูดเสียๆ หายๆ ได้ วันนี้ต้องได้สั่งสอนคนชั้นต่ำ ไม่ว่าจะถูกนำไปพูดที่ไหน พวกเราย่อมมีเหตุผลอยู่แล้ว ”เซียวฉางเยว่ยังคงวางมาดเป็นคุณหนูที่อ่อนโยน ตอนที่นางพูด น้ำเสียงดูราบเรียบไม่รีบร้อน น่าเสียดายที่คำพูดเหล่านั้นกลับขาดความใส่ใจอยู่หลายส่วน

หลินซีนเยียนรู้ดีว่าสองคนนี้ต้องการมาหาเรื่อง อยากจะเลี่ยงก็กลัวเลี่ยงไม่ได้

“พวกเจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่？”หลินซีนเยียนยังคงปกป้องหลินอี้เซิงที่อยู่ข้างหลังของนาง

เซียวฉางเยว่กับเซียวอวิ๋นฉินมองตากัน จากนั้นเซียวอวิ๋นฉินก็หยิบยาลูกกลอน 1 เม็ดออกมาจากในอกเสื้อ “ที่จริง สำหรับเจ้าแล้วถือว่าเป็นเรื่องเล็ก กินนี่ซะ ต่อไปเจ้าข้ามสะพานไม้เดี่ยวของเจ้า ข้าเดินทางหยางกวนของข้า ”

เจ้าข้ามสะพานไม้เดี่ยวของเจ้า ข้าเดินทางหยางกวนของข้า หมายถึง ทางใครทางมัน ไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก

ยาลูกกลอนสีดำส่งกลิ่นกินที่เข้มข้นออกมา แต่ใครก็รู้ว่ายาไม่ควรกินมั่วซั่ว

“นี่มันยาอะไร？”หลินซีนเยียนเหยียดรู้สึกเสี่ยวสันหลัง

“ เจ้าวางใจได้ มันไม่ใช่ยาพิษ เป็นแค่ยาตันหง ”เซียวอวิ๋นฉินเดินเข้ามาใกล้หลินซีนเยียน

ยาตันหง...

หลินซีนเยียนเหมือนเคยได้ยินมาก่อน พอลองนึกอย่างละเอียดดูแล้วก็หรี่ตาลงทันที นางกัดริมฝีปากแน่น สายตาจ้องเขม็งไปที่หน้าของเซียวอวิ๋นฉิน

แค่ยาตันหง นางพูดได้อย่างง่ายดาย！

หากว่าฉินลั่วเหยียนจำไม่ผิด เมื่อก่อนแม่ทัพหลินท่านพ่อในนามของนางคนนั้น มีอยู่ครั้งหนึ่งเคยดื่มสุราจนเมาแล้วไปมั่วกับสาวใช้ในจวน ต่อมาฮูหยินก็มอบยาตันหงให้สาวใช้คนนั้น หลังจาก 7 วัน สาวใช้คนนั้นก็ตกเลือดเป็นจำนวนมาก แต่พอหายจากความทรมานแล้ว แม้ว่าจะรักษาชีวิตไว้ได้ แต่ท่านหมอบอกว่านางจะไม่สามารถตั้งครรภ์ได้อีกเลยตลอดชีวิต

ยาตันหงเพียงเม็ดเดียวถึงกับทำให้ระดูของผู้หญิงไหลผิดปกติ แม้ว่าจะโชคดีที่รักษาชีวิตไว้ได้แต่ก็ไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้อีก โชคร้ายที่พวกเธอต้องยอมแลกเปลี่ยนเพื่อมีชีวิตอยู่ต่อ

เมื่อวานตอนที่อยู่ในรถม้าเห็นการโต้ตอบของเซียวฉางเยว่แล้ว หลินซีนเยียนเดาได้ทันทีเลยว่าผู้หญิงคนนี้เกรงกลัวโม่จื่อฟงที่ตนคลั่งไคล้นักหนา แม้ว่านางจะไม่เข้าใจว่าคนอย่างโม่จื่อฟงนอกจากมีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลา อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรดีเลย ทำไมถึงมีผู้หญิงมาชื่นชอบได้？

แต่นางรู้ว่า ตอนที่ผู้หญิงเกิดความอิจฉาริษยาขึ้นมา ไม่ว่าอะไรก็สามารถทำได้หมด นางประเมินความร้ายกาจของเซียวฉางเยว่ต่ำไป

กลอุบายนี้คือต้องการครึ่งชีวิตของนางไป