จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1176

อีกฝั่งหนึ่ง

เจียงชื่อนั่งรถของเมษจนมาถึงสำนักหมอเหวินซิง ที่นี่ ซึ่งเป็นเขตของหมอหยางโซคราติส

ครั้งก่อนตอนที่เจียงชื่อมาที่นี่พร้อมกับกับโม่หยวน ทั้งสองยังทำลายแผนการของโซคราติสจนพังไม่เป็นท่า แล้วก็ยังทุบตีเขายังรุนแรงอีก

วันนี้กลับมาอีกครั้ง สิ่งที่เจียงชื่อเห็นนั้นเปลี่ยนไปจากครั้งก่อนอย่างสิ้นเชิง

อย่าว่าแต่คนที่มาใช้บริการเลย ป้ายตรงหน้าประตูที่แขวนก็ยังถูกเอาลงมาพิงกับกำแพง เห็นได้ชัดว่ามันกำลังจะล้มละลาย

เจียงชื่อก้าวเท้าเดินเข้าไป

ทันทีที่เดินเข้าประตูมา ก็เห็นโซคราติสกำลังตรวจสัมภาระของเขา

ทั้งหัว และมือของเขา พันด้วยผ้าพันแผลเต็มไปหมด เห็นได้ชัดเลยว่า ครั้งล่าสุดน่าจะถูกโม่หยวนเล่นงานอย่างหนัก

"คุณหมอโซคราติส คุณสบายดีนะครับ" เจียงชื่อพูด

ทันทีที่ได้ยินเสียงเจียงชื่อ โซคราติสถึงกับสะดุ้งตกใจและถอยหลังออกไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัว พร้อมกับเบิกตามองไปที่เจียงชื่อ

เขาพูดตะกุกตะกักราวกับเห็นผีว่า "แก แกอย่าเข้ามานะ"

เจียงชื่อยิ้มพูดว่า "ไม่ต้องกลัว ผมไม่ได้จะมาทำร้ายคุณ"

โซคราติสแทบจะร้องไห้ออกมา "ผมผิดไปแล้วจริงๆ ผมไม่ควรอยู่ที่เมืองหลวง แต่สัมภาระของผมมันเยอะจริงๆ ผมยังมีเรื่องอีกมากมายที่ต้องจัดการ อีกอย่าง ผมยังต้องทำเรื่องย้ายออกอีกหลายขั้นตอน ไม่สามารถจะเสร็จภายในวันสองวันได้หรอกนะครับ"

"ถือว่าผมขอเถอะนะ ให้เวลาผมอีกหนึ่งสัปดาห์ได้ไหม?"

"ภายในหนึ่งสัปดาห์ ผมรับปากเลยว่าจะรีบออกไปจากเมืองหลวง และจะไม่กลับมาที่นี่อีก ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะนะ อย่าฆ่าผมเลยนะครับ"

แววตาคู่นั้นช่างน่าสมเพชเสียจริง