ฉันนี่แหละ...คุณหนูพันล้าน เซิงเกอ! นิยาย บท 18

เซิงเกอขมวดคิ้วจ้องอีกฝ่าย“หัวหน้าข่งโปรดระวังคำพูดด้วย ประธานลู่เป็นคนแต่งตั้งฉัน ถ้าคุณไม่พอใจให้ไปหาประธานลู่”

ข่งซูหมดคำต่อกร ได้แต่จ้องด้วยความเกลียดชัง

เธอก็ไม่แยแส ยิ้มจิบกาแฟ“ฉันไม่มีประสบการณ์จริง ๆ แต่การศึกษาของฉัน เกรงว่าคุณจะไม่มีคุณสมบัติตำหนิ”

ข่งซูได้ยินก็ยิ้ม เอามือสอดไขวักันในแขนเสื้อ จากนั้นก็ใช้สายตาประชดประชัน“โอ๊ย？จบจากมหาลัยกระจอกที่ไหนไม่ทราบ？จบสาขาโดยตรงหรือเปล่า？ตำแหน่งผู้จัดการในangleอย่างน้อยก็ต้องมีวุฒิปริญญาโท แล้วคุณมีคุณสมบัตินี้ไหมล่ะ？”

“ฉันไม่เคยเข้าไปเรียนที่มหาวิทยาลัยหรอก ตอนอายุสิบสี่ปีว่างเกิน เลยเข้าร่วมโต้วาทีหัวข้อการศึกษาจึงได้วุฒิปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์ ฉันไม่รู้ว่าวิทยาลัยเขาถือว่าเป็นมหาลัยกระจอกหรือเปล่า？”

เธอพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน คล้ายกับเล่าเรื่องทั่วไปอย่างไรอย่างนั้น

ข่งซูกลับมองเธอด้วยแววตาตกตะลึง ใบหน้าเผยความเหลือเชื่อ

วุฒิปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์ตอนอายุสิบสี่ปี เป็นอัจฉริยะหรือเปล่าเนี่ย？

ถ้าวิทยาลัยแมนเชสเตอร์เรียกว่ามหาลัยกระจอก แล้ววิทยาลัยที่เธอจบมาจะเรียกว่าอะไร？

ข่งซูทำหน้าเหลือเชื่อ ปั้นหน้าเหมือนคนแกร่งกล้า พูดเสียงแปลกประหลาด“ถึงคุณจะมีวุฒิจากมหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์แล้วยังไง งานด้านนี้ประสบการณ์มาเป็นอันดับแรก คุณเซิงจะนั่งตำแหน่งนี้ได้มั่นคงหรือไม่ มันยังไม่แน่ไม่นอน”

กล่าวจบพลันหันก้นเด้งออกไป

“หยุดเดี๋ยวนี้”

“คุณเซิงมีอะไรจะสั่งอีกหรือ?”

เซิงเกอมองเธอด้วยแววตาเย็นชา เลิกคิ้วยิ้ม“คุณไม่ต้องแคร์ว่าฉันจะนั่งตำแหน่งนี้มั่นคงหรือเปล่า แต่เอกสารพวกนี้มีข้อมูลที่ไม่เอาแล้วของห้าปีก่อนปะปนมาด้วย เชิญหัวหน้าข่งคัดพวกนั้นออกมา เมื่อรวบรวมข้อมูลที่ถูกต้องแล้วก็นำมาให้ฉัน”

ข่งซูรู้สึกตื่นตระหนก

เอ่อ........รู้ได้ยังไงเนี่ย？

ก่อนยกเข้ามา เธอจงใจนำเอกสารที่ซับซ้อน บางส่วนยังใช้ภาษาสเปนอีกด้วย คนเข้ามาทำงานใหม่ ๆ ไม่มีใครอ่านออกเลย

เธอรู้สึกเหลือเชื่อ ทว่าก็เข้าไปนำเอกสารมา

“ยังมีอีก”

ถูกเรียกให้หยุดอีกครั้ง ข่งซูรู้สึกไม่สบอารมณ์ จ้องแยกเขี้ยวยิงฟันใส่เธอ

“คุณเซิงมีอะไรจะสั่งอีกเหรอคะ”

เซิงเกอจ้องเธอ ก่อนจะยิ้มอย่างมีความหมายลึกซึ้ง“เตือนคุณเป็นครั้งสุดท้าย ให้เรียกฉันว่าผู้คุม”