กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 52

ไม่นานเสียงของเหอรุ่ยเจ๋อก็ดังขึ้น “เหยียนเหยียน นี่พี่เอง”

หลินซินเหยียนพยายามข่มเสียงให้นิ่งไว้ “อื้ม”

ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้น“ผู้หญิงท้องที่เธอพูดถึงคนนั้นตายแล้ว——”

“อะไรนะ？” เหอรุ่ยเจ๋อยังไม่ทันพูดจบก็ถูกหลินซินเหยียนพูดขัดออกมา

จะตายได้ยังไง？

หล่อนดูแข็งแรงดีออก แถมอายุยังน้อยด้วย ทำไมอยู่ๆถึงตายได้ล่ะ？

“เหยียนเหยียน”เหอรุ่ยเจ๋อเรียกเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เพื่อเป็นการปลอบเธอ “อย่างกังวลไปเลย เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องสืบหาจากผู้หญิงคนนั้นสักหน่อย——” 

หลินซินเหยียนกำโทรศัพท์แน่น ไม่มีทีท่าที่จะสงบลง ตัวเธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกกระวนกระวายขนาดนี้ มันเป็นเพราะความหวังที่สูญเปล่า หรือเพราะอย่างอื่นกัน เธอไม่เข้าใจเลย

เธอรู้แค่ว่าเธอกำลังสับสนนิดหน่อย

เธอข่มตาลง “ไม่มีเบาะแสอื่นเลยหรอ？”

นี่เธอคิดมากไปรึเปล่า？

เหอรุ่ยเจ๋อเงียบไปครู่หนึ่ง

ทั้งคู่ต่างก็ไม่วางสาย และไม่พูดไม่จา

บรรยากาศเงียบมาก เงียบซะจนได้ยินเสียงหายใจของปลายสายเลยทีเดียว

ผ่านไปครู่หนึ่ง

ในที่สุดเหอรุ่ยเจ๋อก็เอ่ยปากขึ้น “เหยียนเหยียน——” เขาหยุดพูดอีกครั้ง “เธออยากรู้จริงๆหรอ

หลินซินเหยียนก้มหน้าลงมองจ้องไปที่เท้าของตัวเอง แสงจากข้างนอกสาดส่องเข้ามาเกิดเป็นเงามืดพัดผ่านตัวเธอ เธอได้แต่ถามตัวเองในใจว่าอยากจะรู้จริงๆหรอว่าพ่อของเด็กเป็นใคร？

หลินซินเหยียนถามตัวเองในใจ

เธอเริ่มมีความคิดนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ？

ตั้งแต่ที่เจอเบาะแสในตัวจงจิ่งห้าวเหรอ เธอถึงได้อยากจะรู้ขึ้นมา

“ถ้าเกิดว่าคำตอบมันทำให้เธอผิดหวังล่ะ ถ้าไม่ใช่คนที่เธอคิดไว้ เธอจะยังอยากรู้อยู่ไหม？” เหอรุ่ยเจ๋อถามต่อ

มีคำถามผุดออกมาเรื่อยๆ หลินซินเหยียนไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี

บางทีในใจของเธอมันก็ขัดแย้งกัน

“ทำไมไม่พูดล่ะ？”เหอรุ่ยเจ๋อถามกดดันเธอเล็กน้อย

บนโลกนี้มีความรู้สึกหลายแบบ

แต่มีแบบหนึ่งที่เรียกว่าอยู่ด้วยกันมานานจนเกิดความรู้สึกต่อกัน

เธอกับจงจิ่งห้าวอาศัยอยู่ด้วยกัน มันจะเกิดความรู้สึกดีๆต่อกันได้ไหมนะ？

นี่เป็นเหตุผลที่เหอรุ่ยเจ๋อถามกดดันเธอ

“เหยียนเหยียน——”

“ฉันฟังอยู่”หลินซินเหยียนพูดขัดขึ้น เพราะกลัวว่าเขาจะถามอะไรที่เธอตอบไม่ได้อีก

ตอนนี้ที่ประเทศAเป็นเวลากลางคืน เหอรุ่ยเจ๋อยืนอยู่บนถนนต่างบ้านต่างเมือง แสงไฟข้างทางสาดกระทบมาที่ตัวเขาเกิดเป็นเงาสูงใหญ่——

เขาก้มมองเงาของตัวเอง ที่จริงเขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าผู้ชายในคืนนั้นใช่จงจิ่งห้าวที่หลินซินเหยียนสงสัยรึเปล่า

ผู้หญิงคนนั้นตายแล้ว แถมกล้องวงจรปิดที่โรงแรมก็โดนลบทิ้งหมด

ทว่าเขาก็ยังสืบหาจนเจออยู่ดี เขาใช้รูปของหลินซินเหยียนไปสอบถามที่โรงแรม ซึ่งมีพนักงานคนหนึ่งจำหลินซินเหยียนได้ และยังเห็นเหตุการณ์ในคืนวันนั้นด้วย แถมยังเล่าให้เขาฟังได้อย่างชัดเจนอีก

ใช่

คนคนนั้นก็คือจงจิ่งห้าว

เขาไม่อยากยอมรับ และก็ไม่อยากให้หลินซินเหยียนรู้

มีลูกก็เหมือนมีสายสัมพันธ์ต่อกัน ถึงแม้จงจิ่งห้าวจะไม่ชอบหล่อน หรือว่าจะเป็นเพราะเด็ก ก็เลย——

เขาไม่อยากจะคิด

และไม่อยากให้หลินซินเหยียนรู้

เขาชอบเธอ และอยากจะดูแลเธอ

เขาเจอเธอก่อนแท้ๆ

เจอเธอมาตั้งแต่ตอนเธอยังเด็ก 

“เหยียนเหยียน ผมรู้ตัวผู้ชายในคืนนั้นแล้ว……”เหอรุ่ยเจ๋อกำโทรศัพท์แน่น

หัวใจของหลินซินเหยียนกระตุกวาบขึ้นมาทันที มันรู้สึกจุกอยู่ในอก

ทันใดนั้นเองก็มีเงามืดเข้าปรากฏขึ้นด้านหลังเธอ เธอหันหลังไป มีคนยืนบังแสงอยู่ ใบหน้าของเขาถูกซ่อนไว้ภายใต้แสงสว่างนั่น บวกกับฝุ่นที่ลอยคลุ้งในอากาศที่ปะทะกับแสง พอมองดีๆแล้วเห็นว่าคนที่อยู่ตรงนั้นเป็นใคร สายตาของเธอก็ดูตื่นตระหนกและกระวนกระวายใจทันที

แต่ก็ยังมีความคาดหวังบางอย่างที่อธิบายไม่ถูกแฝงอยู่

เธอหวังว่าเหอรุ่ยเจ๋อจะพูดสิ่งที่เธอคาดเดาเอาไว้ออกมา

“เป็นคนในพื้นที่น่ะ” เสียงของเหอรุ่ยเจอดังลอดออกมา