ซุปเปอร์ครูฝึก นิยาย บท 9

แน่นอนว่า เซียวว่านจวินฟังออกถึงการท้าทายจากเด็กหนุ่มที่อยู่บนสังเวียนคนนั้น ชายหนุ่มคนนั้นเป็นศิษย์รุ่นใหม่ของตระกูลบู มีชื่อว่าหวู่เถิง

ในบรรดาลูกศิษย์รุ่นใหม่ของตระกูลบู หวู่เถิงไม่ใช่คนที่เก่งที่สุด แต่คนที่ไม่ใช่คนที่เก่งที่สุดคนนี้ กลับมายื่นชูคอด้วยความยโสอยู่บนสังเวียนในลานบู๊ของเรือนบูรพา เพื่อต้องการท้าประลองกับลูกศิษย์รุ่นใหม่ของตระกูลเซียว

ตระกูลเซียวเป็นตระกูลนักสู้มาโดยตลอด ที่น่าจนใจก็คือเมื่อมาถึงรุ่นของเซียวว่านจวิน ตระกูลเซียวกลับไร้ซึ่งคนเก่ง ไม่มีศิษย์โดยสายเลือดของตระกูลเซียวเลยสักคน

ดังนั้น หวู่เถิงยืนชูคอตะโกนอยู่บนสังเวียน แสดงให้เห็นว่าต้องการกลั่นแกล้งอย่างชัดเจน

พูดตามตรงก็คือ กำลังรังแกที่คนรุ่นใหม่ของตระกูลเซียวนั้นไร้คนที่มีความสามารถ

“เจ้าบ้านเซียว ได้ยินมาว่าคุณมีลูกนอกสมรสอยู่คนหนึ่งไม่ใช่หรือ ? นั่นก็ถือว่าเป็นลูกชายของคุณเช่นเดียวกันนี่ ? แล้วลูกชายของคุณอยู่ที่ไหนล่ะ ? หรือว่าตกใจจนหัวหดไม่กล้าออกมาแล้ว ?”

หวู่เถิงยืนพูดอยู่บนสังเวียน น้ำเสียงแสดงถึงความยโสโอหังอย่างที่สุด

“อาจารย์ ผมจะขึ้นไปประลองกับเขาเองครับ !”

ข้าง ๆ เซียวว่านจวิน มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยปากขึ้น สีหน้าของเขากำลังโกรธจัด คิ้วคมเข้มได้รูปขมวดเข้าหากัน แสดงออกถึงจิตวิญญาณของการต่อสู้ที่ดุเดือดออกมา

ถึงแม้ในบรรดาศิษย์รุ่นใหม่ของตระกูลเซียว จะไม่มีศิษย์ทางสายเลือดโดยตรง แต่เซียวว่านจวินเองก็มีลูกศิษย์คอยติดตามอยู่จำนวนไม่น้อย ชายหนุ่มที่พูดขึ้นคนนี้มีชื่อว่าอู๋เซี๋ยง เป็นหนึ่งในสามศิษย์เอกของเซียวว่านจวิน

เซียวว่านจวินโบกมือ เขาพูดขึ้นว่า : “นายไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมการต่อสู้ ที่อีกฝ่ายมาครั้งนี้ก็เพื่อท้าทายศิษย์ทางสายเลือดของตระกูลเซียว ไม่เกี่ยวข้องกับศิษย์แซ่อื่น”

“อาจารย์ เช่นนั้นก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขาตั้งใจที่จะมารังแกผู้อื่นไม่ใช่หรือ ? ลูกชายของอาจารย์เองก็ไม่ได้อยู่เมืองเจียงห่าย เห็นได้ชัดว่าตระกูลบูตั้งใจเดินทางมารังแกผู้อื่นถึงที่ ช่างน่ารังเกียจจริง ๆ” อู๋เซี๋ยงพูดขึ้น

“หยุนหลงเขา--”