เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 91

“มึงเป็นยังไงบ้าง เลิกคิดถึงนาได้หรือยัง”

“เลิกบ้าอะไรล่ะ มาหากูในฝันทุกคืน”

“ท่าจะเป็นเอามากนะมึง แต่ก็นะอยู่กันมาเกือบสิบปี ก็คงต้องใช้เวลากันบ้าง แล้วกับว่าที่คู่หมั้นมึงล่ะ เป็นยังไง”

ไอ้เต้รับบรั่นดีจากมือสาวสวยที่อยู่ข้างกายมากระดก

“ไม่รู้สิ ไม่ได้เจอกันเขางานยุ่ง หลังออกจากโรง พยาบาลก็โหมงานหนักต้องถ่ายละครทุกวัน”

“น่าเห็นใจนะ”

ปิติศักดิ์พูด หน้าตาดูเหยเกเล็กน้อยเพราะเด็กน่าจะชงให้เข้มไป มันหันไปบอกเด็กว่าขอบางกว่านี้หน่อยยังไม่อยากเมาเร็ว

“หมายถึงน้ำหวานเหรอ” ดนุรุจถาม

“เปล่าเพื่อนมึงเนี่ย ที่น่าเห็นใจ”

“เห็นใจอะไรวะ” ดนุรุจถาม

“ก็จะหมั้นอยู่แล้วยังลืมเมียเก่าไม่ได้ แล้วแบบนี้มันจะมูฟออนได้ยังไงวะ”

“กูก็ไม่ได้คิดจะมูฟ กูยังรอนาอยู่ทุกวัน”

“ไอ้ห่าจะหมั้นอยู่แล้ว ยังมีหน้ามาบอกว่าจะรอเมียเก่า แล้วมึงจะหมั้นกับเขาทำไม”

“กูแค่ทำตามที่นาต้องการ เขาทิ้งกูไปเพราะเขาอยากให้กูรับผิดชอบทางนี้ กูก็ทำเขาคิดว่าระหว่าง กูกับเขามันเป็นแค่ความชิน กูก็จะพิสูจน์ให้เขาเห็น ว่ามันไม่ใช่ มึงรู้ไหมกูคิดถึงเขาทุกวัน ผันถึงเขาทุกคืน เห็นอะไรกูก็นึกถึงเขาไปเสียหมด”

“น่าสงสารฉิบหาย”

ไอ้เต้บ่น