จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 716

ติงจ้งอึ้งไปพักหนึ่ง เด็กผู้หญิงคนนี้ออกตัวมาอย่างถูกจังหวะเพื่อจะพูดอะไรกัน?

แต่เนื่องจากติงจื่อยวี่ตลอดทั้งปีมานี้ก็ได้ช่วยตัวเองคิดแผนการต่าง ๆและเป็นพรรคพวกเดียวกันกับตัวเองติงจ้งเลยไม่ได้สงสัยอะไร

เขาถามไปงั้น ๆ ว่า “จื่อยวี่ เธออยากจะพูดอะไร?”

นี่จะว่าไปแล้วก็พอเอาเรื่องอยู่ ติงจื่อยวี่ได้แสดงตนข่มขู่ติงจ้งโดยทันที

เธอยิ้มออกมาอย่างประหลาด

“คุณปู่ ฉันคิดว่าท่านอายุมากเกินไปแล้วค่ะถึงแม้ว่าสติสัมปชัญญะของท่านยังดีอยู่แต่ว่าร่างกายคงยากที่จะไปต่อแล้วยิ่งไปกว่านั้นหลาย ๆ ความคิดของท่านก็ตามไม่ทันยุคสมัยแล้วละ”

“ทุกวันนี้ที่ตระกูลติงถดถอยลงเรื่อย ๆ นี่ก็เป็นข้อพิสูจน์แล้วละ”

“ดังนั้นส่วนตัวฉันคิดว่าถ้าควรสละตำแหน่งก็ควรสละตำแหน่งซะให้คนที่ร่างกายแข็งแรงกว่า แนวคิดทันสมัยกว่ามารับช่วงต่อถึงจะเป็นการกระทำที่ชาญฉลาดและยิ่งเป็นประโยชน์ต่อตระกูลติงของพวกเราด้วย”

ทันทีที่พูดเสร็จ ทั่วสารทิศต่างก็พากันตกตะลึง!

ทุกคนในห้องต่างก็พากันทำหน้าตะลึง ขนาดติงฉี่ซานที่เอ้อระเหยลอยชายอยู่ ก็ใจเย็นไม่อยู่แล้ว

ก่อนหน้านี้ที่เขาพูดว่าอยากเป็นเจ้าบ้านเขาก็แค่เล่น ๆ เท่านั้น

แต่ติงจื่อยวี่นั้นไม่เหมือนกัน

เธอไม่ได้ก่อเรื่องเล่น ๆ เธอเอาจริง!

ติงฉี่ซานหัวเราะ“โห จื่อยวี่เธอไม่ได้เป็นพวกเดียวกันกับคุณปู่หรอกเหรอ?ทำไมถึงมาเลื่อยขาเก้าอี้คุณปู่ละ?”

ติงจื่อยวี่ยิ้มย่อง “อาสามฉันไม่ได้เป็นพวกเดียวกับใครทั้งนั้น แล้วก็ไม่ได้จะเลื่อยขาเก้าอี้คุณปู่ด้วยก็แค่พิจารณาไปตามสภาพความเป็นจริง แล้วคำนึงถึงอนาคตของตระกูลติงด้วย”

พูดได้อย่างสง่าผ่าเผยมาก

ติงจ้งโกรธจนหน้าเขียว ทำไมเขาถึงไม่คาดคิดว่าติงจื่อยวี่ที่ตลอดมาถูกตัวเองใช้เป็นเบี้ยต้องมีสักวันที่จะออกตัวมาพูดแบบนี้กับตัวเองโดยไม่ทันได้คาดคิด

เธอจะโต้ตอบหรือ?！

“จื่อยวี่ที่เธอพูดมีเหตุผลกี่อย่างละ”

“ถ้างั้นคุณปู่ฉันอยากฟังดูสักหน่อย ท่านแนะนำให้ฉันยกตำแหน่งให้คนที่มีความสามารถงั้นฉันควรจะยกตำแหน่งให้ใครกันล่ะ?”

ตอนที่พูดประโยคนี้แววตาของติงจ้งกำลังมองไปที่ติงเฟิงเฉิง

ในมุมของติงจ้งแล้ว ต้องเป็นเพราะติงเฟิงเฉิงกับติงจื่อยวี่สมรู้ร่วมคิดกันมาแล้วแน่ ๆ ในการช่วงชิงตำแหน่งก็มีแต่ติงเฟิงเฉิงเท่านั้นที่มีคุณสมบัติในการสืบทอด