พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 615

ตอนนี้มันดูเหมือนห้องที่เธออยู่มาก่อน ก่อนที่เธอจะเข้าคุก

สิ่งของที่เป็นของแม่... เธอเคยเก็บมันไว้ในกล่องใต้เตียงของเธอ

หลิง อี้หรานไปที่ข้างเตียงและพยายามเอากล่องออกจากใต้เตียง

“เดี๋ยวผมฉันทำให้” อี้ จิ่นหลีหมอบลงและช่วยหลิง อี้หรานเอากล่องออกจากใต้เตียง

ทำให้เสื้อผ้าของเขาเปื้อนฝุ่นจำนวนมาก

“ฉันขอโทษ” เธอกล่าว เธอรู้ว่าเขาเป็นคนรักความสะอาด เมื่อตอนที่เขาอยู่ในบ้านเช่ากับเธอ เขาแทบจะไม่เคยปล่อยให้ตัวเองต้องโดนฝุ่นเลย

“ขอโทษอะไร? มันเป็นหน้าที่ของผู้ชายที่จะช่วยผู้หญิงของเขาไม่ใช่เหรอ” อี้ จิ่นหลีถาม

‘ผู้หญิงของเขา’ คำพูดเหล่านั้นทำให้หน้าของหลิง อี้หรานเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที จากนั้นความสนใจของเธอก็ตกลงไปอยู่ที่กล่องที่อยู่ตรงหน้าเธอ

ในนั้นมีเสื้อผ้าและเครื่องประดับที่เธอทิ้งไว้ ภาพวาดที่แม่ของเธอวาดกับเธอและของเล่นชิ้นเล็ก ๆ ที่เธอซื้อให้ตัวเอง ของเหล่านี้ทั้งหมดถูกบรรจุลงในกล่องในตอนที่เธออายุมากขึ้น

น่าเสียดายที่เธอยังเด็กเกินไปในตอนที่แม่ของเธอเสียชีวิต ความทรงจำของเธอก็เลือนลางจางหายไป เมื่อเธอโตขึ้น สิ่งของของแม่ก็เหลือไม่มากแล้ว

หลิง อี้หรานเปิดกล่องและมองดูสิ่งที่คุ้นเคยภายในกล่อง ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ

สิ่งของพวกนี้ยังคงอยู่ที่นี่ สิ่งเหล่านี้... ยังอยู่ที่นี่!

เมื่อเธอออกจากคุก เธอพยายามที่จะเอาสิ่งเหล่านี้ออกไปด้วย แต่พ่อของเธอกลับไม่ยอม เธอจึงทำได้เพียงเอาอัลบั้มรูปของเธอและแม่ของเธอออกมาได้เท่านั้น แต่อัลบั้มรูปนั้นก็ถูกเผาจนเกือบกลายเป็นเถ้าถ่าน

เธอคิดว่าพ่อของเธออาจจะจะโยนของพวกนี้ทิ้งไปแล้ว เธอไม่คิดว่าเธอจะได้มันคืนมา