องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 93

เจาเหรินตี้จ้องเขม็งฮองเฮา ทำให้คนเดาไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

ตลอดหลายปีมานี้ นอกจากลูกคนโตตวนอ๋องแล้ว พวกลูกชายของเขาต่างก็เกิดเรื่องกันหมด

เจ้าสองเสียนอ๋องตกลงมาจากที่สูงจนกลายปัญญาอ่อน เจ้าสามจิ้งอ๋องก็ตาบอด เจ้าสี่เยียนอ๋องก็พิการขา เจ้าห้ามีพรสวรรค์ด้านวรรณศิลป์ กลับเสียชื่อเพราะเกี่ยวดองกับนางกำนัลในวัง

เขาไม่รู้สึกว่าเฟิงฮองเฮาจะมีความสามารถที่จะยื่นมือไปถึงสงครามได้ แต่เรื่องของเจ้าสองกับเจ้าห้า ยังไงก็ต้องเกี่ยวข้องกับเฟิงฮองเฮาอยู่ดี

หลายปีมานี้ ใช่ว่าเขาจะไม่เคยสงสัยมาก่อน แต่เขาไม่มีหลักฐานและไม่อยากเชื่อว่าคนข้างกายจะเป็นหญิงโหดเหี้ยม

เจาเหรินตี้ถอนหายใจยาวๆ แล้วพูดเสียงทุ้มว่า “เจ้าเป็นภรรยาเอก ลูกๆเกิดเรื่องแบบนี้ ควรจะมีเจ้าจัดการ รีบไปเอายาชั้นดีที่สำนักหมอหลวง ให้คนเอาไปส่งให้เจ้าสาม”

“หม่อมฉันก็เป็นห่วงจิ้งอ๋องมาก หม่อมฉันจะรีบไปสั่งเดี๋ยวนี้เลยเพคะ”

เฟิงฮองเฮาปาดน้ำตา รับคำสั่งแล้วถอยออกไปอย่างน้อยใจ นางกัดฟันกรอดจนแทบจะหักอยู่แล้ว

ใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้กันแน่ และยังใส่ร้ายนางอีก!

นางคิดจะลงมือจริงๆ แต่เป้าหมายไม่ใช่เซียวปี้เฉิง ตั้งแต่แรกนางแค่อยากกำจัดเด็กในท้องหยุนหลิงเท่านั้น ไม่เคยคิดจะเอาชีวิตจิ้งอ๋องเลยสักครั้ง

เฟิงฮองเฮารวดเร็วมาก ไม่นาน ยาและสมุนไพรบำรุงร่างกายชั้นดีก็ส่งไปที่จวนจิ้งอ๋องอย่างกับสายน้ำ

หยุนหลิงมองดูสมุนไพรราคาแพงพวกนี้ สีหน้าเต็มไปด้วยความสะใจ “ครั้งนี้ทำเอาฮองเฮาตกใจแทบบ้าเลยนะ”