แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 414

"นี่มันเป็นชาที่ไหนกัน สามารถเทียบได้กับยาวิเศษอย่างยาเสริมจิตแล้ว!"

"แค่น้ำชาธรรมดายังสามารถมีผลลัพธ์ที่ดีขนาดนี้ ท่านอาจารย์เป็นเหมือนดั่งเทพเจ้าจริงๆ!" เฉินซงจื่อตกตะลึง

เฉินโม่มาถึงที่เหม่ยหวากรุ๊ป ก็เป็นเวลาค่ำมืดแล้ว

หลี่ซู่เฟินและเวินฉิงเล่าเรื่องราวในหลายวันมานี้ให้กับเฉินโม่ฟังอย่างละเอียด เฉินโม่มั่นใจการคาดเดาของตัวเองมากยิ่งขึ้น เบื้องหลังตระกูลว่าน จะต้องมีคนจากโลกฝึกบู๊อยู่แน่นอน

แม้กระทั่งคนที่อยู่เบื้องหลังตระกูลว่านเป็นใคร เฉินโม่ก็คาดเดาได้แล้ว

แต่ว่าตอนนี้เป็นเพียงแค่การแข่งขันทางธุรกิจอยู่เท่านั้น เฉินโม่ไม่สามารถบุกไปทำอะไรได้ หากเช่นนั้นจะต้องทำให้ทางรัฐไม่พอใจอย่างแน่นอน ในตอนนี้คิดหาวิธีการคลี่คลายวิกฤตทางธุรกิจของเหม่ยหวากรุ๊ปก่อน

เพื่อให้รู้ความจริงอย่างชัดเจน เฉินโม่จึงไปดื่มน้ำซุปที่หอว่านเค่อไหลด้วยตัวเอง

เมื่อน้ำซุปเรียกความสดชื่นถ้วยนั้นดื่มเข้าปาก ในใจเฉินโม่แอบตกใจ "สิ่งนี้ รสชาติของเม็ดยา! ผู้อยู่เบื้องหลังตระกูลว่านในครั้งนี้ เป็นนักกลั่นยา!"

รวมกับวิกฤตปัญหาแต่ละอย่างที่เหม่ยหวากรุ๊ปพบเจอ ก็คงมีเพียงแค่นักกลั่นยาเท่านั้นถึงจะสามารถมีฝีมือเช่นนี้ แม้ว่าจะเป็นปรมาจารย์บู๊ ก็ไม่สามารถกลั่นน้ำซุปสมุนไพรจีนบำรุงสุขภาพเช่นนี้ออกมาได้ แล้วยังมียาพิเศษพวกนั้นอีก รวมทั้งยาอายุวัฒนะที่ใช้ในโรงแรม

"คิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าบนโลกนี้ยังมีนักกลั่นยาอาศัยอยู่ แต่ว่าดูจากผลลัพธ์ที่บรรจุอยู่ในน้ำซุปถ้วยนี้แล้ว ฝีมือของนักกลั่นยาคนนี้ไม่ได้ดีเท่าไหร่นัก"

"แต่สามารถกลั่นยาเช่นนี้ออกมาได้บนดาวไกอาที่ขาดแคลนทั้งพลังชี่ทิพย์และทรัพยากร ก็ถือว่ามีความสามารถมากแล้ว"

เฉินโม่วิเคราะห์ได้ถูกต้องอย่างมาก ตระกูลมู่เป็นตระกูลกลั่นยาในโลกฝึกบู๊ มู่เจิ้งเฟิงเป็นอัจฉริยะที่ไร้ชื่อเสียงของตระกูลกู่ พรสวรรค์ความสามารถสูงมากกว่ามู่จือเสว๋ผู้เป็นผู้นำตระกูลมู่ในตอนนี้ แต่เป็นคนที่ถ่อมตนมาก ไม่ชอบการโอ้อวด

มู่เจิ้งเฟิงแยกย้ายจากตระกูลตั้งแต่อายุสิบแปดปี แล้วออกไปเร่ร่อนตัวคนเดียว เดินท่องสถานที่อันตรายมานับไม่ถ้วน และเก็บรวบรวมสมุนไพรล้ำค่ามาได้ไม่น้อย