แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 419

ว่านฉางหรูมองมู่เจิ้งเฟิงที่ตกตะลึงด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ "มู่ไต้ซือ ไม่ทราบว่ายาวิเศษล้ำเลิศนั้นคืออะไรครับ?"

มู่เจิ้งเฟิงถอนหายใจ ไม่ได้ตอบคำถาม ถึงแม้จะอธิบายไป ว่านฉางหรูก็คงจะไม่เข้าใจ

หนานกงหลงตะลึง มองมู่เจิ้งเฟิงแล้วถามอย่างสงสัยว่า "ไม่ใช่หรอกมั้ง? ถ้าหากว่าเจ้าหนุ่มคนนั้นมียาวิเศษล้ำเลิศ มันคงจะกินเองจนหมดเพื่อเพิ่มพลังบำเพ็ญไปนานแล้ว จะนำมาฟุ่มเฟือยในการแข่งขันทางธุรกิจที่ไร้สาระเช่นนี้ได้ยังไงกัน!"

เมื่อได้ยินหนานกงหลงดูถูกการแข่งขันทางธุรกิจของเขากับเหม่ยหวากรุ๊ป ว่านฉางหรูรู้สึกโมโหเล็กน้อย แต่ว่าเขารู้ดี ว่าในสายตาของตระกูลโลกฝึกบู๊พวกนี้ ทุกอย่างในโลกมนุษย์ ล้วนไม่ใช่สิ่งสำคัญ มีเพียงแค่พลังอำนาจของตัวเอง ถึงจะเป็นใหญ่

"สำหรับเรื่องนี้ ผมสามารถไขความสงสัยให้กับทั้งสองท่านได้ครับ" ว่านฉางหรูพูด

หนานกงหลงและมู่เจิ้งเฟิง หันสายตาไปมองที่ว่านฉางหรูในทันที แล้วรอให้พูดต่อไป

ในใจของว่านฉางหรูมีความดูถูกทั้งสองคน ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าพวกเขาดูถูกอำนาจของโลกมนุษย์ การกระทำที่เฉินโม่ใช้ยาวิเศษล้ำเลิศช่วยเหลือเหม่ยหวากรุ๊ปเช่นนี้ ที่จริงแล้วสามารถเข้าใจได้ง่ายมาก

แต่ว่านฉางหรูก็ทำได้แค่แอบดูถูกในใจเท่านั้น ไม่กล้าแสดงออกมาให้เห็น

"ผมเคยใกล้ชิดกับเฉินโม่มาก่อนหลายครั้ง พอจะเข้าใจนิสัยของเขา เหมือนว่าเขาจะให้ความสำคัญการความสัมพันธ์ญาติพี่น้องมาก ดังนั้น การที่เขายอมเสียสละยาวิเศษล้ำเลิศมาช่วยเหลือเหม่ยหวากรุ๊ป ก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจอะไร"

เมื่อหนานกงหลงและมู่เจิ้งเฟิงได้ยินเช่นนั้น ต่างก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เหมือนว่าไม่สามารถเข้าใจความคิดของเฉินโม่

ผ่านไปสักพัก หนานกงหลงมองมู่เจิ้งฟิง พูดด้วยสีหน้าโมโหว่า "น้องเจิ้งเฟิง เจ้านั่นยอมเสียสละใช้ยาวิเศษล้ำเลิศ แล้วนายยังมีวิธีการอะไรอีก?"