เจ้านายไซส์ยุโรป นิยาย บท 2

วีนาร์ยอมรับว่าผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์ดึงดูดทางเพศรุนแรงเหลือเกิน

เพียงแค่มองตา... ก็รู้ว่าหล่อนกับเขามีความปรารถนาบางอย่างที่ตรงกัน ทั้งที่เพิ่งเจอหน้ากันเป็นครั้งแรก หากก็ทำให้วีนาร์รู้สึกตื่นเต้นและมีอารมณ์ทางเพศขึ้นมาอย่างประหลาดล้ำ

“ขอบคุณค่ะ”

หญิงสาวตอบเสียงเรียบ ทรุดร่างรัดรึงลงนั่งยังเก้าอี้หนังอีกตัวที่ว่างอยู่ตรงหน้า แสดงความอ่อนน้อมต่อชายวัยกลางคนที่อยู่ในชุดสูทสีดำเรียบหรู ที่จะเป็นคนสัมภาษณ์หล่อนด้วยตัวเอง

“คุ้นหน้าเธอจัง… เราเคยเจอกันมาก่อนไหม”

อดัมส์ถาม

“อาจจะเมื่อชาติที่แล้วมั้งคะ”

“ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละ”

หล่อนกล้าตอบ เขาชอบ

“พูดเล่นค่ะ… คุณไม่เคยเห็นหน้าหนู… เอ๊ย… ดินฉันหรอกค่ะ แต่ดิฉันเลยเห็นคุณค่ะ”

“ไม่ต้องแทนตัวเองว่าดิฉัน… ต่อไปให้ใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า ‘หนู’ น่ารักดี… ฉันชอบ ฟังแล้วอยากเป็นแมวไล่ขย้ำหนู ว่าแต่หนูเคยเห็นหน้าฉันที่ไหน?”

ถามเหมือนทดสอบ

“บนหน้าปกแมกาซีนค่ะ”

หญิงสาวตอบในสิ่งที่เขาสงสัย ตัวจริงของผู้ชายคนนี้แทบไม่ต่างไปจากภาพถ่ายที่ปรากฏอยู่ในนิตยสารจีเอ็ม แมกาซีนที่เขาได้ให้สัมภาษณ์เอาไว้ในคอลัมน์เกี่ยวกับผู้บริหารที่ประสบความสำเร็จในธุรกิจท่องเที่ยวและการโรงแรมจนเป็นที่จับตา

อดัมส์ในวัยสามสิบเก้ายังมีความหล่อเหลาไม่สร่าง แม้ว่าอายุจะเพิ่มมากขึ้นทุกวัน แต่เขากลับยิ่งดูสมาร์ตและภูมิฐานสมวัย ไม่แปลกเลยที่ผู้หญิงจะหลงใหลเขาง่ายๆ… วีนาร์ก็เช่นกัน

“เล่าอะไรเกี่ยวกับตัวคุณให้ผมฟังหน่อย…”

อดัมส์เริ่มต้นด้วยคำถามแรก จากนั้นก็ชวนคุยเพื่อทดสอบภาษาอังกฤษ ซึ่งวีนาร์ก็สามารถตอบโต้ได้อย่างฉะฉานจนเขาทึ่งในทักษะด้านภาษาของหล่อน

“ภาษาคุณดีมาก”

อดัมส์ชม จากนั้นก็ทดสอบความสามารถทางด้านภาษาอีกครั้ง ด้วยการให้วีนาร์แนะนำตัวเองในหลายๆ ภาษา ตามที่หล่อนระบุไว้ในใบสมัครงาน

อดัมส์ถามถึงอนาคต และวีนาร์ก็ตอบได้อย่างคล่องแคล่วไม่ขัดเขิน ฟังดูน่าสนใจ