ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 929

“คุณอายุเท่าไหร่แล้ว? คุณยังวางแผนที่จะหาวิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัยเพื่อศึกษาต่ออีกเหรอ?” แมนดี้มีความสุขที่เห็นว่าฮาร์วีย์เริ่มมีแรงกระตุ้น

ถ้าสามีของเธอตั้งใจเรียนจริง ๆ เธอก็ยินดีที่จะจ่ายเงินให้เขาไปเรียนต่อต่างประเทศ

แต่ฮาร์วีย์ส่ายหัวพร้อมกับท่าทางเคร่งขรึมและพูดว่า “ไม่ใช่สำหรับผมหรอก แต่เป็นสำหรับซีนเธียร์”

“เธออยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ไม่ใช่เหรอ? เธอกำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยเร็ว ๆ นี้”

“ผมคิดว่ามหาวิทยาลัยในบัควู้ดนั้นไม่ค่อยดีนัก ผมเกรงว่าซีนเธียร์อาจจะต้องไปโวลซิ่ง, มอร์ดู, หรืออาจจะซานฟรานซิสโกสำหรับการเข้าศึกษาในระดับมหาวิทยาลัย”

แมนดี้หัวเราะและพูดว่า “ฮาร์วีย์ คุณปล่อยให้คุณพ่อกับคุณแม่จัดการเองเถอะ คุณเป็นแค่พี่เขยของเธอ คุณไม่ต้องกังวลมากนักหรอก”

ฮาร์วีย์ถูขมับของเขา เขาไม่สามารถบอกแมนดี้ได้ว่าเขาได้เห็นด้านที่แท้จริงของผู้คนในระบอบการศึกษาของบัควู้ดที่งานประชุมวิชาการวันนี้

“ดูเหมือนว่าผมต้องเร่งเดินทางไปยังซานฟรานซิสโก ผมจะช่วยซีนเธียร์และไปดูมหาวิทยาลัยของที่นั่น”

ฮาร์วีย์พึมพำออกมา

ในตอนแรกเขาคิดว่าเขาไม่ต้องรีบเดินทางไปยังซานฟรานซิสโก แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นการดีกว่าที่เขาจะรีบไปโดยเร็วที่สุด

...

ณ เขตชานเมืองของบัควู้ดในลานสไตล์ญี่ปุ่นย้อนยุค ผู้ชายจำนวนมากในชุดสูทสีดำคอยดูแลพื้นที่ทั้งภายในและภายนอกอยู่

พวกเขาทั้งหมดตัวใหญ่มาก ๆ ที่เอวของพวกเขาดูนูน ๆ ซึ่งมันดูออกได้อย่างง่ายดายว่ามันเป็นที่ซ่อนของอาวุธปืน

ประตูลานบ้านถูกผลักเปิดออก และมีคนเดินเข้ามา

บอดี้การ์ดเหล่านี้ต่างขมวดคิ้วและผ่อนคลายลงเมื่อเห็นคนที่เข้ามา

ชายหนุ่มที่เพิ่งเข้ามาไม่ได้เป็นเพียงแค่เจ้าชายแห่งตระกูลเซอร์เรย์เท่านั้น แต่ยังเป็นลูกชายทูนหัวของจอห์นเจ้านายของพวกเขาด้วย

“พ่อทูนหัวครับ ผมถูกรังแก! ผมโดนตบหน้าอยู่หลายครั้ง!”