ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3803

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาวิ่งไปได้ไม่กี่ก้าว จู่ๆ เขาก็สะดุดล้มลงกับพื้น และในทันทีหลังจากนั้น เขาก็คุกเข่าลงกับพื้นทั้งคน

ในขณะที่ทุกคนกำลังคิดว่า เขาต้องเป็นเพราะตื่นเต้นเกินไป ดังนั้นในตอนที่เขาสะดุดขาล้มลงไป เขาก็คุกเข่าลงกับพื้น กุมหน้าและร้องไห้อย่างเสียงดัง

เขาร้องไห้อย่างเสียใจมาก ร้องไห้ไปด้วย เขาก็ตะโกนอย่างช่วยไม่ได้เหมือนเด็กไปว่า “ผมรอจนได้โอกาสที่จะเสริมแล้วก็จริง แต่ว่า…… แต่ว่า…….. แต่ว่าผมไม่มีเงินพอที่จะซื้อเลย!!!”

ด้วยเสียงร้องไห้นี้ของเขา ได้ตะโกนออกเป็นเสียงในใจที่แท้จริงของคนเกินครึ่งที่อยู่ในสถานที่เลยทีเดียว

ยาอายุวัฒนะเม็ดแรกก็ได้มีราคาถึงพันล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งมันเกินความสามารถที่พวกเขาจะสามารถรับได้อีกต่อไปแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากที่ทุกคนได้เห็นผลลัพธ์อันมหัศจรรย์ของยาอายุวัฒนะแล้ว ราคาของยาอายุวัฒนะก็จะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอนในอนาคต พวกที่ยังไม่ได้เข้าสองร้อยอันดับแรกอย่างเป็นทางการ และพวกที่อยู่อันดับที่ต่ำสุดในสองร้อยแรก แม้ว่าจะใช้เงินทั้งหมดที่พวกเขามีอยู่เข้าร่วมในการประมูลครั้งต่อไปและมันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะชนะได้หรอก

ดังนั้น คนคนนี้จึงเปลี่ยนจากความสุขไปสู่ความเศร้าโศกอย่างรวดเร็ว และสัมผัสประสบการณ์กระบวนการทั้งหมดจากสวรรค์ไปสู่นรกได้ในทันที

นี่ทำให้เขารู้สึกเศร้ามากจากใจ ร้องไห้จนไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้

ซ่งหวั่นถิงก็ช่วยอะไรไม่ได้ และทำได้เพียงถามเขาตามหน้าที่ความรับผิดชอบว่า “หมายเลข 201 คุณยินดีที่จะเสริมสิทธิ์ของหมายเลข 055 หรือไม่? ถ้าคุณไม่ยินยอมที่จะเสริมที่นั่ง ฉันก็จะทำได้เพียงเชิญหมายเลข 202 แล้วเท่านั้น”

ชายคนนั้นยังคงก้มหัวและร้องไห้อย่างแรง พูดด้วยสะอึกสะอื้นว่า “ฉันยอมแพ้ และปล่อยโอกาสให้คนอื่นเถอะ……”

ในช่วงท้ายของฝูงชน หมายเลข 202 ลุกขึ้นยืนด้วยตาสีแดง กลั้นน้ำตา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า “ผม….. ผมก็จะยอมแพ้เหมือนกัน…….”

หมายเลข 203 ก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็ยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “ผมก็ยอมแพ้แล้วเช่นกัน…..”

ทุกคนที่เตรียมเสริมที่นั่งอยู่ด้านหลัง ต่างแสดงความคิดทีละคน แสดงว่าพวกเขายอมสละสิทธิ์ในการเสริมที่นั่ง

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่อยาก แต่เป็นว่าพวกเขาไม่อยากปล่อยให้ตัวเองมีจินตนาการที่ไม่สมจริงเช่นนั้นอีกต่อไปแล้ว